اعتراض چین به بازجویی خبرنگاران اقیانوس آرام از وانگ یی | آزادی مطبوعات

خبرنگارانی که سفر وزیر امور خارجه چین به اقیانوس آرام را پوشش می دهند می گویند که از فیلمبرداری یا دسترسی به رویدادها جلوگیری شده است و حتی یک سوال از یک روزنامه نگار اقیانوس آرام اجازه پرسیده شدن از وانگ یی را نداشته است.

این اتهامات نگرانی‌های جدی درباره آزادی مطبوعات ایجاد می‌کند و در مورد توانایی روزنامه‌نگاران اقیانوس آرام برای انجام وظایف خود، به ویژه با نزدیک‌تر شدن روابط بین منطقه و چین، هشدار می‌دهد.

وانگ در میانه راه یک سفر ماراتن است که در 10 روز از هشت کشور دیدن می کند. وی تا به امروز دیدارهای دوجانبه ای در جزایر سلیمان، کیریباتی، ساموآ و فیجی داشته است و در آینده نیز سفرهایی به تونگا، وانواتو، پاپوآ گینه نو و تیمور لسته داشته است.

در هر ایستگاه، وانگ قراردادهای دوجانبه امضا کرده است، اما او هنوز یک سوال از یک روزنامه نگار اقیانوس آرام، که در ابتدای کنفرانس های مطبوعاتی به او دستور داده شده است که هیچ سوالی مجاز نخواهد بود، بپرسد.

لایس مووونو، روزنامه‌نگار فیجیایی که برای آبان نیوز نوشته است، گفت که در طول تور فیجی شاهد تلاش‌های متعدد مقامات چینی برای محدود کردن توانایی خبرنگاران برای پوشش رویداد بوده است.

او گفت: «از همان ابتدا محرمانه‌های زیادی وجود داشت، هیچ شفافیتی وجود نداشت، هیچ دسترسی داده نشد.

او گفت که رسانه‌هایی که مجوز پوشش این دیدار – از جمله او – را دریافت کرده‌اند، بدون هیچ توضیحی مجوز رسانه‌هایشان را باطل کرده‌اند، و پلیس به او و اپراتور دوربینش دستور داده است که لابی هتل Grand Pacific در سووا را ترک کنند. قرار بود روز دوشنبه از آغاز دیدار بین وانگ و نخست وزیر فیجی، فرانک بانیماراما، فیلمبرداری شود.

روز یکشنبه، در حالی که رسانه ها برای فیلمبرداری از ورود وانگ به ساختمان انجمن جزایر اقیانوس آرام برای دیدار با دبیرکل آن، هنری پونا، راه اندازی شده بودند، ABC علیرغم اینکه مجوز آن را دریافت کرده بود، از فیلمبرداری جلوگیری شد. انجمن جزایر اقیانوس آرام مداخله کرد تا فیلمبرداری ادامه یابد، اما موونو گفت که مقامات چینی جلوی دوربین ایستادند و سعی کردند جلوی فیلمبرداری را بگیرند.

موونو گفت که کنفرانس مطبوعاتی مشترک وانگ و باینیماراما در بعدازظهر دوشنبه توسط مقامات چینی مدیریت شد.

او گفت: «این نشست رسانه ای توسط دولت بازدیدکننده اداره می شد، مجوزهای مطبوعاتی توسط دولت چین صادر می شد. “آنها به ما دستور دادند که اجازه نخواهیم سوال بپرسیم. هنگامی که برخی از ما به هر حال فریاد زدیم، یک مقام دولتی چین فریاد زد که متوقف شوید.»

موونو گفت که زمانی که یک روزنامه‌نگار سؤالاتی را مطرح کرد، به او دستور داده شد که اتاق را ترک کند و قبل از اینکه خبرنگاران دیگر برای دفاع از او وارد عمل شوند، یک مراقب سعی کرد او را به بیرون اسکورت کند.

موونو گفت: «از چیزی که دیدم کاملاً ناراحت شدم. زمانی که در فیجی زندگی می‌کنید به نوعی به ماهیت نظامی‌شده این مکان عادت می‌کنید، اما دیدن مقامات چینی که این کار را انجام می‌دهند بسیار آزاردهنده بود… روزنامه‌نگار بودن در فیجی به این معناست که همیشه نگران زندان باشید. روزنامه نگاری جرم است ممکن است شما زندانی شوید یا شرکتی که در آن کار می کنید جریمه فلج کننده ای شود که می تواند عملیات را تعطیل کند… اما دیدن اتباع خارجی که شما را در کشور خود عقب می رانند، سطح متفاوتی بود.

در اولین ایستگاه وانگ در جزایر سلیمان، انجمن رسانه ای جزایر سلیمان (MASI) پوشش این بازدید را تحریم کرد زیرا بسیاری از روزنامه نگاران از شرکت در کنفرانس مطبوعاتی وانگ جلوگیری کردند و محدودیت های کووید-19 دلیل آن ذکر شد.

فقط دو سوال مجاز بود، یکی از روزنامه نگار سلیمان به وزیر امور خارجه جزایر، و یکی از رسانه های چینی به وانگ.

در ایستگاه های وانگ در کیریباتی، ساموآ و فیجی، هیچ سوالی در رویدادهای مطبوعاتی که توسط رهبران سیاسی برگزار می شود و معاملات دوجانبه را اعلام می کنند، مجاز نیست.

جورجینا کیکا، رئیس MASI، گفت که عدم دسترسی به روزنامه نگاران در طول این بازدید، نگرانی های جدی در مورد آزادی مطبوعات ایجاد کرده است، که به گفته او معمولاً در جزایر سلیمان بسیار قوی بوده است.

او گفت: “این برای ما کاملاً نگران کننده است، ما واقعاً آزادی خوبی برای انجام کار خود داریم، اما وقتی صحبت از این رویدادها می شود، به نظر می رسد که آنها مانع ما می شوند.” هر چیزی که به چین ربط داشته باشد، به نظر می رسد که همه با آن پشت درهای بسته می روند… بسیار ناامید کننده است.

شایلندرا سینگ، دانشیار روزنامه نگاری در دانشگاه اقیانوس آرام جنوبی در فیجی، گفت که عدم دسترسی سوالات زیادی را ایجاد کرده است. «عدم دسترسی خبرنگاران به وزیر امور خارجه عمیقاً نگران کننده است. این برخلاف اصول دموکراتیک کشورهای منطقه و نقش رسانه ها در جامعه آزاد است.

آیا دولت های ما به میل خود یا به درخواست چینی ها رسانه ها را بیرون نگه می دارند؟ بعدش چی؟ آیا رسانه ها نیز از پرسیدن سوال از سیاستمداران و رهبران محلی ما منع خواهند شد؟ این یک روند نگران کننده است که باید متوقف شود.»