کاهش مرزهای کوچک ژاپن، امید و نگرانی را برای خارجی ها برمی انگیزد

توکیو — هفته آینده ژاپن کنترل های مرزی سختگیرانه ویروس کرونا را که به عنوان بیگانه هراسی و آسیب رسان به اقتصاد مورد انتقاد قرار گرفته اند، کاهش خواهد داد. با این حال، قوانین جدید فقط یک بهبود جزئی را ارائه می‌کند: روزانه 5000 ورودی جدید به جای 3500 نفر فعلی، و تقریباً 64000 نفر در روز که برای بازدیدهای طولانی مدت قبل از همه‌گیری وارد می‌شدند، نزدیک نیست.

5000 ورودی روزانه همچنین شامل اتباع ژاپنی است که به کشور باز می گردند، که به این معنی است که صدها هزار خارجی همچنان برای ورود با مشکل مواجه خواهند شد.

تخمین زده می شود که نیم میلیون دانشجو، معلم، کارگران خارجی که به عنوان کارآموز فنی و مسافران تجاری معتبر هستند، نزدیک به دو سال است که در خانه قفل شده و منتظر ورود هستند. طبق سیاستی که از اول مارس اجرایی می‌شود، چندین ماه صبر لازم است تا همه بتوانند وارد شوند.

جومی کواک، که تقریباً تمام کلاس های سال اول تحصیلات تکمیلی خود را در رشته علوم جوی در دانشگاه هوکایدو از دست داده است، گفت: «این هنوز از هیچی بهتر است.

کواک تنها کسی در کلاس خود بود که باید در کلاس‌ها شرکت می‌کرد و در حین اقامت در هنگ کنگ به صورت آنلاین تحقیق می‌کرد. 20 همکلاسی او زمانی که در اواخر سال گذشته، قبل از موج اخیر Omicron، شیوع ویروس کرونا به سرعت کاهش یافت، به محوطه دانشگاه بازگشتند. او در یک مصاحبه آنلاین گفت: “من کاملا کنار گذاشته شده ام.”

او امیدوار است که قبل از شروع سال تحصیلی جدید در آوریل به ژاپن برسد و در کلاس‌های بیشتری شرکت کند تا قبل از فارغ‌التحصیلی برنامه‌ریزی شده‌اش در سال آینده، تا آنجا که ممکن است پیش بیاید. او همچنین ممکن است برای مقطع دکترا در ژاپن ادامه تحصیل دهد.

اما او رقابت دارد. حدود 150000 دانشجو و دانش پژوه خارجی منتظر ورود هستند.

ژاپن تقریباً همه ورود خارجیان غیر مقیم را از اوایل بیماری همه گیر ممنوع کرده است. این کشور در ماه نوامبر یک تسهیل را اعلام کرد، اما پس از ظهور نوع omicron در سایر نقاط جهان، به سرعت این تصمیم را تغییر داد.

نخست وزیر فومیو کیشیدا گفت ژاپن بر اساس ارزیابی علمی نوع omcron، سطح عفونت در داخل و خارج از ژاپن و اقدامات قرنطینه سایر کشورها، کاهش بیشتر کنترل های مرزی را در نظر خواهد گرفت.

انتظار طولانی در حال حاضر به بسیاری از افراد چه از نظر روحی و چه از لحاظ مالی آسیب رسانده است. برخی تمرکز تحصیل، شغل و برنامه های زندگی خود را تغییر داده اند.

منتقدان اقدامات مرزی سختگیرانه و طولانی ژاپن را با سیاست کشور قفل شده “ساکوکو” جنگ سالاران بیگانه هراس که در قرن هفدهم تا نوزدهم بر کشور حکومت می کردند، مقایسه می کنند. برخی می گویند که این کار با قفل کردن خارجیان ماهر که می توانند ایده ها، تجارت و کار ارزشمندی را به این کشور بیاورند، به منافع ملی ژاپن لطمه می زند.

کواک گفت: «مایلم اگر تصمیم بگیرم در ژاپن بمانم به جامعه کمک کنم».

گروه‌های تجاری ژاپنی و خارجی نیز به دولت اعتراض کرده‌اند و گفته‌اند بسته شدن مرز سرمایه‌گذاری، معاملات تجاری، توسعه محصول و تحویل را به تاخیر انداخته است.

طبق نظرسنجی اخیر اتاق بازرگانی و صنایع آلمان از شرکت های آلمانی در ژاپن، 73 نفر از 100 پاسخ دهندگان گفتند که پروژه و حجم تجارت خود را به دلیل ممنوعیت ورود در خطر می بینند، در حالی که 23 نفر گفتند که قبلاً ارزش کسب و کار خود را از دست داده اند. 113 میلیون دلار

به گفته تکاهیده کیوچی، اقتصاددان اجرایی در موسسه تحقیقاتی نومورا، غیبت دانشجویان خارجی به معنای از دست دادن شهریه برای دانشگاه‌ها و آموزشگاه‌های زبان بود، در حالی که فروشگاه‌های کشاورزی، ساخت و ساز، پرستاری و رفاه که به کارگران خارجی وابسته بودند با کمبود شدید نیروی انسانی مواجه بودند.

کیوچی گفت که بازده آنها زیر سقف ورودی روزانه 5000 می تواند در کوتاه مدت 1.6 تریلیون ین (14 میلیارد دلار) به سود اقتصادی سالانه یا 0.2 درصد از تولید ناخالص داخلی ژاپن کمک کند.

او گفت که تحت محدودیت ها، ژاپن همچنین ممکن است شرکای تجاری آینده خود را از دست داده باشد زیرا شرکت های خارجی که اقدامات مرزی را یک عامل خطر می دانند ممکن است از تجارت یا سرمایه گذاری در اینجا اجتناب کنند.

به گفته وزارت بهداشت، درحالی‌که عفونت‌های کووید-19 در حال کاهش است، تلفات روزانه به بیش از 270 نفر در روز سه‌شنبه افزایش یافت که یک رکورد از زمان شروع همه‌گیری است. ژاپن بیش از 22000 مرگ و میر را ثبت کرده است که به میزان قابل توجهی کمتر از بسیاری از کشورها است.

اما بیشتر نقاط ژاپن همچنان تحت محدودیت‌های مرتبط با ویروس قرار دارند زیرا عفونت‌ها همچنان سیستم پزشکی را تحت فشار قرار می‌دهند، زیرا درمان کووید-19 به بیمارستان‌های عمومی یا بزرگ محدود می‌شود.

کارشناسان به طور کلی موافق هستند که سفت کردن سریع مرزهای ژاپن در اواخر نوامبر مدیریت بحران خوبی بود، اما بسته نگه داشتن درها به دلیل شیوع عفونت های Omicron در داخل ژاپن بی معنی بود.

آکیو میمورا، رئیس اتاق بازرگانی و صنعت ژاپن، که خواستار کاهش بیشتر سقف ورودی روزانه شد، گفت: «در این مرحله، ضرر بیشتر از سود است. میمورا، با اشاره به حمایت گسترده عمومی از اقدامات سخت مرزی، از دولت خواست تا آگاهی خود را افزایش دهد که این سیاست به بخش هایی از جامعه آسیب می رساند.

رهبران کسب و کار همچنین خواستار از سرگیری گردشگری در مقطعی برای احیای این صنعت هستند که به شدت آسیب دیده است. گردشگری خارجی در سال 2020 بیش از 90 درصد نسبت به سال قبل از آن افت کرد و تقریباً بازار گردشگری ورودی قبل از همه گیری حدود 4 تریلیون ین (34 میلیارد دلار) را از بین برد.

وزیر آموزش شینسوکه سوئماتسو هفته گذشته گفت که ژاپن در تلاش است تا قبل از شروع آوریل سال تحصیلی جدید تا حد امکان به دانشجویان خارجی اجازه ورود دهد، اما “هنوز زمان زیادی طول می کشد تا همه بتوانند وارد شوند.”

اقدامات مرزی جدید کمکی به استفانو پیراس نمی کند که در ایتالیا به سر می برد و بیش از یک سال است که نمی تواند با نامزد ژاپنی خود دیدار کند.

این زوج در اواخر سال 2019 در لندن، درست قبل از همه گیری همه گیر، با هم آشنا شدند. پس از حدود یک سال، آنها تصمیم به ازدواج گرفتند و پیراس به ایتالیا بازگشت تا برای مهاجرت خود به ژاپن آماده شود.

پیراس می خواست با والدینش ملاقات کند و در ژاپن ازدواج کند، اما برای این کار باید ویزای توریستی دریافت کند که با سیاست مرزی فعلی غیرممکن است. حالا او فکر می کند که گرفتن گواهی ازدواج و ویزای همسر تنها راهی است که می تواند با او در ژاپن وصل شود.

شما به دنیا می آیید، ازدواج می کنید و خانواده دارید. این یکی از سه چیز مهم در زندگی شماست.» پیراس در یک مصاحبه آنلاین از ساردینیا گفت. او از این که مجبور است به جای همکاری با یکدیگر روی ازدواج، بار کاغذبازی نامزدش را در ژاپن به دوش بکشد، ابراز تاسف می کند.

پیراس که به مدت دو سال در اوزاکا به عنوان یک دانشجوی زبان ژاپنی زندگی کرده بود، از تمایل ژاپن به محتاط بودن نسبت به بیگانگان آگاه بود، اما «این یک شوک بود که آنها هنوز اینقدر بسته هستند. … مثل این است که بگوییم ژاپنی ها خوب هستند اما ما (خارجی ها) خوب نیستیم. ما بیماری می آوریم و ژاپنی ها پاک هستند.»

با این حال، پیراس عشق خود را به فرهنگ و مردم ژاپن از دست نداده است. او ژاپن را “خانه دوم من” می نامد.

اما ابتدا باید به داخل برگردد.