ناتینگهام فارست برای بازگشت شکوهمند به لیگ برتر، هادرزفیلد را شکست داد | قهرمانی

حتی یورگن کلوپ ادعای خود را برای استیو کوپر مطرح کرد که شایسته عنوان سرمربی فصل است و پس از اینکه ناتینگهام فارست به تبعید 23 ساله خود از لیگ برتر پایان داد تا به لیگ برتر صعود کند، نمی توان در غیر این صورت استدلال کرد. زمانی که کوپر در ماه سپتامبر هدایت این کشور را بر عهده گرفت، Forest در انتهای جدول قرار داشت، اما پس از یک بازی فوق‌العاده، آنها به زمان بزرگ بازگشتند.

گل به خودی لوی کول ویل تفاوت را ثابت کرد، اما گل های هادرزفیلد به دو تصمیم عجیب داوری در اواخر نیمه دوم اشاره می کنند که به عنوان لحظاتی مخالف آنها بود. در پایان، طرفداران فارست، بسیاری با دست روی سر، همه چیز را در دست گرفتند، شش دقیقه از زمان توقف را پشت سر گذاشتند و اعصاب به هم ریخته بود. بالای جعبه کارگردان، اوانجلوس ماریناکیس، که در بهترین زمان خرافاتی بود، دست روی باسن ایستاد.

شاید اجتناب ناپذیر بود که VAR، که برای بازی های پلی آف این فصل معرفی شد، نقش خود را در یک بازی با چنین بزرگی ایفا کند، پس از اینکه در لیگ یک یا لیگ دو معادل آن ها به مرحله اجرا در آمد. همه چیز می‌توانست بسیار متفاوت باشد اگر پل تیرنی، VAR، تصمیم می‌گرفت که جک کلبک در دقیقه 73 روی هری تافلو در محوطه جریمه خطا کند. به نظر می‌رسید که کولبک در حالی که توفلو را در داخل محوطه جرقه می‌زند، ضربه می‌زند، اما جان ماس، که آخرین بازی خود را قبل از انتقال به نقش طبقه‌ی بالا داوری می‌کرد، قبل از بررسی نقطه اشتعال در استوکلی پارک، مدافع کناری هادرزفیلد را برای شبیه‌سازی رزرو کرد.

اگر فارست در آن زمان خوش شانس بود، آنها بسیار خوش شانس بودند که VAR نگاه دقیق تری به بازیکن تعویضی مکس لو که لوئیس اوبراین را در داخل محوطه باندل می کرد بدون اینکه هیچ تماسی با توپ داشته باشد، نکرد.

این بازی تنها یک ربع از زمان بازی گذشته بود که هواداران فارست، در حالی که راه خود را از طریق کاتالوگ شعارهای پشت سر می‌گذرانند، روی “اگر یتسی گل بزند، ما در تیمز هستیم” فرود آمدند و در حالی که رایان یتس توپ را در توپ قرار نداد. در تور هادرزفیلد، او نقش مهمی را در فارست انجام داد. لحظه تعیین کننده در دقیقه 43 زمانی که جیمز گارنر قرضی از منچستریونایتد، یک سانتر را به درون محوطه جریمه زد. کولبک انگار از چیزی که در شرف رخ دادن بود آگاه بود و کولویل تحت فشار یتس، توپ را از کنار دروازه بان خود، لی نیکولز، عبور داد. هر بازیکن خارج از زمین جنگل به جشن ها پیوست و در سمت مقابل صحنه یک تصویر بود. حامیان بمب های دود قرمز را پرتاب کردند و دیوانه وار روسری های خود را بالای سرشان تکان دادند.

ییتس که در سن هشت سالگی به باشگاه پیوست، یکی از سه بازیکن بومی در ترکیب اصلی فارست، از جمله برنان جانسون بود که نسبتا ساکت بود. هادرزفیلد، که اوبراین به ویژه در خط هافبک برای او تاثیرگذار بود، روان تر به نظر می رسید و تا زمانی که فارست گل زد، اوضاع را تحت الشعاع قرار می داد، اما این ییتس بود که اولین بازی تمیز را داشت. نابی سار به طرز ناشیانه ای فیلیپ زینکرناگل را وارونه کرد و از ضربه ایستگاهی بعدی گارنر یتس را شناسایی کرد، اما هافبک فارست که تام لیز را آزاد کرد، ضربه سر خود را با فاصله کمی به بیرون پرتاب کرد.

هادرزفیلد برای کار با بریس سامبا، دروازه بان فارست، قهرمان ضربات پنالتی در نیمه نهایی تلاش کرد، اما سوربا توماس، کاپیتان فارست، جو وورال را در حدس زدن نگه داشت. توماس 10 دقیقه قبل از وقت استراحت از ورال گذشت اما سانتر او مهار شد و چند دقیقه بعد دنی وارد ضربه ای را دید که منحرف شد. وارد در خط لمسی از Worrall برتری پیدا کرد و گارنر یک چالش تند زد که منجر به کرنر شد. توماس توپ را کم به سمت نقطه پنالتی بازی کرد، جایی که وارد، که نشانگر خود را جدا کرد از تیرک عقب رسید اما فارست توپ را مهار کرد.

در نیمه دوم یک ارسال توماس دیگر مشکل ساز شد، این بار از سمت راست، اما Djed Spence توپ را دفع کرد. توماس کرنر حاصل را به سمت تیرک جلو زد اما جاناتان هاگ بدون علامت به سمت دروازه رفت. هاگ از خودش عصبانی بود. برای فارست، که سامبا را با اتان هوروث با یک دقیقه وقت خالی جایگزین کرد، احساسات بسیار شدید بود.