قانون نژادپرستانه که منجر به Windrush | رسوایی ویندراش

یک گزارش سرکوب شده درباره رسوایی ویندراش به این نتیجه رسیده است که منشأ آن در سه دهه قانون مهاجرت نژادپرستانه است که برای کاهش جمعیت غیرسفیدپوست بریتانیا طراحی شده است.

این نشان داد که «نژادپرستی ریشه‌دار رسوایی ویندراش» ریشه در این واقعیت داشت که «در طول دوره 1950-1981، هر بخش از قوانین مهاجرت یا شهروندی حداقل تا حدی برای کاهش تعداد افراد سیاه‌پوست طراحی شده بود. یا پوست قهوه ای که اجازه زندگی و کار در انگلستان را داشتند.

نسخه فاش شده از مقاله سفارشی دولت، که وزارت کشور بارها از انتشار آن خودداری کرده است، چند نمونه خاص را فهرست می کند. در اینجا برخی از مواردی که در بین مضرترین آنها در نظر گرفته می شود آورده شده است:

• در قانون 1962 مهاجران مشترک المنافع یک سیستم کوپن را معرفی کرد که به موجب آن تنها تعداد محدودی از مهاجران از کشورهای مشترک المنافع اجازه ورود به بریتانیا را داشتند، حرکت آزاد در داخل امپراتوری بریتانیا را محدود کرد و سیاست درهای باز را که در قانون در سال 1948 تصریح شده بود محدود کرد.

• در قانون 1968 مهاجران مشترک المنافع قوانین مربوط به افرادی که می توانند برای کوپن های استخدامی درخواست دهند، تغییر داد و متقاضیان را به شهروندان «متعلق» و «غیر متعلق» تقسیم کرد. برای واجد شرایط بودن به عنوان تعلق، یک فرد باید از طریق والدین یا پدربزرگ و مادربزرگ خود ارتباط خود را با بریتانیا ثابت می کرد – به عبارت دیگر، “تعلق” تعبیری برای “سفید پوست” بود. این قانون همچنین بیش از یک میلیون نفر در سراسر جهان را از حق خود برای ورود به بریتانیا محروم می کند، از جمله افرادی که از کارائیب، مالزی و سنگاپور هستند، که بسیاری از آنها فقط پاسپورت بریتانیایی داشتند و در نتیجه عملاً بی تابعیت شدند.

• در قانون مهاجرت 1971 حق شهروندان مشترک المنافع برای ورود به بریتانیا را محدودتر کرد و به مهاجرت گسترده از کشورهای مشترک المنافع پایان داد. اصطلاح جدیدی به نام «پتریال» را برای توصیف کسانی که کنترل‌های مهاجرتی برایشان اعمال نمی‌شود، معرفی کرد. «پتریال» به عنوان فردی تعریف می‌شود که پدربزرگ و مادربزرگش در بریتانیا به دنیا آمده باشد، یا پدر و مادری که در بریتانیا متولد شده یا تابعیت داشته باشد. این بدان معناست که شهروندان سفیدپوست مستعمرات سابق، مانند آنهایی که از کانادا، استرالیا و دیگر “مستعمرات مهاجر” هستند، از تبعیض مثبت بهره مند بودند، زیرا احتمال اینکه اجدادشان در بریتانیا متولد شده باشند، بسیار بیشتر از همتایان خود از مکان هایی مانند جامائیکا بودند.

• در قانون ملیت بریتانیا 1981 مارگارت تاچر ابراز نگرانی کرد که “مردم واقعاً می ترسند که این کشور توسط افرادی با فرهنگ متفاوت غرق شود”. این قانون از شهروندان کشورهای مشترک المنافع که در بریتانیا مستقر شده بودند، می خواست که برای شهروندی بریتانیا ثبت نام کنند.