‘قهرمان همه’: ادای احترام برای اسطوره مسابقات اتومبیل رانی لستر پیگت | لستر پیگت

ویلی کارسون، قهرمان جوکی بریتانیا پنج بار در دهه‌های 1970 و 80، پس از اعلام مرگ لستر پیگوت در سوئیس در روز یکشنبه، ادای احترام به لستر پیگت را رهبری کرد و او را به‌عنوان فردی توصیف کرد که همه ما را بهتر کرد، زیرا برای شکست دادن او باید بهتر می‌بودیم. . ما باید بازی خود را برای رقابت با او افزایش می دادیم، زیرا او روی اسب بسیار جادویی بود.”

کارسون با یادآوری «دینگ‌دونگ‌های» زیاد این دو موتورسوار در پیست، از جمله پایانی نزدیک به دربی 1977 که در آن پیگات، در The Minstrel، از کوه کارسون Hot Grove خارج شد، افزود: «او مطمئن بود. او اعتماد به نفس داشت، زیرا به دیگران اهمیت نمی داد، جایی که مردم عادی نگران انجام کار اشتباه هستند. آن مرد، بنا به دلایلی، هرگز تحت فشار به نظر نمی‌رسید.»

فرانکی دتوری که مانتو پیگات را به عنوان سوارکار مورد علاقه بازیکنان به ارث برده است، گفت که برنده 9 بار دربی “قهرمان من و یک دوست خوب بود.” وی افزود: ما همیشه سعی کرده‌ایم مثل او باشیم و هیچ کدام از ما نمی‌توانیم این کار را انجام دهیم. من آنقدر بزرگ نیستم که به یاد بیاورم او در دوران اوج خود سوار شده است، اما من به عنوان یک جوکی حرفه ای صحبت می کنم، همه ما بزرگ شده ایم که می خواهیم شبیه او باشیم.

پیگوت در سال 1992، چند ماه پس از بازنشستگی، سوار بر رودریگو دی تریانو شد تا قهرمان 2000 گینه شود. پیتر چاپل هیام، مربی کلت، به راسینگ تی وی گفت: «برای مرد جوانی مثل من غیرقابل باور بود که لستر پیگوت برای شما سوار شود. او قهرمان من بود و قهرمان همه بود. و مانند ساعت پیش می رفت، لستر و اسب روی زمین به هم چسبیدند. او [Robert Sangster, Rodrigo De Triano’s owner] نبود [sure it was the right choice]. مدام اذیتش می کردم و در آخر گفت: «درسته، پیرمرد را بگیر».

سر مایکل استوت برای سوار شدن بر شرگار قدرتمند در دربی ایرلند در سال 1981، زمانی که والتر سوینبرن، موتورسوار همیشگی او، تعلیق شد، به پیگات روی آورد. استوت گفت: “لستر یک نابغه سوار بر اسب مسابقه بود، فکر نمی کنم کسی بهتر از این وجود داشته باشد.” او می‌توانست زمانی که خلق و خوی داشت بسیار سرگرم‌کننده باشد، حس شوخ طبعی خوبی داشت، اما گاهی صحبت کردن با او سخت بود.

او می‌گوید: «در سال 1980، او گزینه‌های زیادی را به دست آورد که به این امید ادامه دهد، اما در آن مرحله با چند نفر اختلاف پیدا کرده بود. او یک نماد است، یک جوکی درخشان. خیلی ها سعی کرده اند مثل او باشند و هیچ کس به او نزدیک نشده است.»

جان گوسدن، مربی قهرمان بریتانیا چهار بار، به یاد می آورد که پیگات “بسیار شیطون” بود. او ادامه داد: “ما Sandown Park را ترک می‌کنیم و در همپتون کورت می‌ایستیم تا بستنی‌ها را بگیریم و شما یک چیز را تضمین می‌کنید، او بستنی‌اش را می‌گیرد اما شما هزینه آن را می‌پردازید.

لستر دوست داشت چنین بازی هایی را انجام دهد، اما بدون شک باهوش ترین، باهوش ترین و شرکت فوق العاده ای بود. من می شنوم که او از تماشای مسابقه خود تا آخر لذت می برد. چه پسری، ما به شدت دلتنگ او خواهیم شد.”