آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبارسیاسی پایگاه خبری آبان نیوز ،
واشنگتن – ویلیام پی بار، دادستان کل سابق، در خاطرات جدید خود می نویسد که “خود خواری و عدم کنترل نفس” رئیس جمهور سابق دونالد جی. ترامپ به قیمت انتخابات 2020 تمام شد و می گوید: “طول مسخره ای که او “دزدیده شده” خود را به پایان رساند. ادعای انتخابات منجر به شورش در کاپیتول هیل شد.
در کتاب «یک چیز لعنتی پس از دیگری: خاطرات یک دادستان کل” آقای بار همچنین از جمهوری‌خواهان خود می‌خواهد که شخص دیگری را به عنوان نامزد حزب برای انتخابات 2024 انتخاب کنند و دورنمای ریاست‌جمهوری دیگر توسط آقای ترامپ را “نام‌آور” خواند.
آقای بار می نویسد: «دونالد ترامپ نشان داده است که نه خلق و خوی و نه قدرت متقاعدسازی برای ارائه رهبری مثبت مورد نیاز را دارد.
این خاطرات – گزارشی از دوران دادستان کل آقای بار در زمان پرزیدنت جورج اچ دبلیو بوش و سپس مجدداً در زمان آقای ترامپ – از اقدامات وی در دولت ترامپ دفاع می کند که منجر به انتقاد شدید از وزارت دادگستری شد که استقلال خود را کنار گذاشت تا به آن خم شود. فشار کاخ سفید
آقای بار برای مدت طولانی یکی از متحدان نزدیک آقای ترامپ به حساب می آمد. اما این دو در اواخر دولت ترامپ، زمانی که آقای بار از همراهی با ادعاهای بی اساس آقای ترامپ مبنی بر دزدیده شدن انتخابات 2020 امتناع کرد، با هم اختلاف پیدا کردند.
در بیانیه ای در ژوئن گذشته، آقای ترامپ دادستان کل سابق خود را محکوم کرد و او را “موجود مردابی” و “RINO” نامید – به معنای جمهوری خواه فقط – که “حالا که می بینم او چه می ترسید، ضعیف و صریح بود.” گفتن، رقت انگیز.»
به نوبه خود، آقای بار، ترامپ را به عنوان رئیس‌جمهوری معرفی میکند که – علیرغم اینکه گاهی اوقات “روش‌های تهدیدآمیز” یک حاکم قدرتمند را به عنوان “شیوه‌ای” برای ارائه تصویری از قدرت نشان می‌دهد – در نرده‌های محافظی که توسط مشاورانش تنظیم شده بود عمل کرده بود. به بسیاری از اهداف سیاست محافظه کارانه دست یافت. اما او می نویسد که آقای ترامپ پس از انتخابات “تسلط خود را از دست داد”.
آقای بار می نویسد: «او گوش دادن به مشاورانش را متوقف کرد، دیوانه و غیرمنطقی شد و از ریل خارج شد. او اطراف خود را با دعواها احاطه کرد، از جمله بسیاری از مشاغل غیر دولتی که او را با یک رژیم غذایی ثابت از تئوری‌های توطئه آرامش‌بخش اما بدون پشتوانه تغذیه می‌کردند.»
در سرتاسر کتاب، آقای بار رسانه های خبری را تحقیر می کند و آنها را به “فساد” و “حمایت فعال از ایدئولوژی مترقی” متهم می کند. او می نویسد که چپ سیاسی در دوره دوم ریاست جمهوری باراک اوباما رادیکال شد. او حمایت این کشور از مسائل عدالت اجتماعی را با «همان نوع ایده‌های انقلابی و تمامیت‌خواهانه‌ای که انقلاب فرانسه، کمونیست‌های انقلاب روسیه و فاشیست‌های اروپای قرن بیستم را به پیش برد» مقایسه میکند.
او همچنین تحقیقات اف‌بی‌آی و سپس بازرس ویژه، رابرت اس. مولر سوم، در رابطه با ارتباط بین روسیه و دستیاران کمپین ترامپ در سال 2016 را محکوم میکند. او می‌نویسد که «موضوعی که واقعاً نیاز به تحقیق داشت» این بود که «رسوایی ساختگی روسیه گیت چگونه انجام شد. دست به کار شوید، و چرا رهبری FBI این موضوع را به شیوه ای غیرقابل توضیح و سنگین مدیریت کرد؟»
آقای بار انتقاد «محرک» را رد می کند که خلاصه او از گزارش بازپرس ویژه که قبل از علنی شدن این گزارش منتشر کرده بود، تحریف شده بود به نحوی که به نفع آقای ترامپ باشد. آقای بار اصرار دارد که توصیف او – از جمله اعلام او مبنی بر اینکه آقای ترامپ مانع اجرای عدالت نشده است – “کاملا دقیق” بوده است.
آقای بار در دفاع از این نتیجه گیری می نویسد که “این یک واقعیت ساده بود که رئیس جمهور هرگز کاری برای دخالت در تحقیقات بازپرس ویژه انجام نداد.”
اما کتاب او به هیچ یک از حوادث خاصی که گزارش آقای مولر به عنوان نگرانی‌های بالقوه مانع تراشی در اجرای عدالت بیان کرده بود، نمی‌پردازد، مانند این که آقای ترامپ برای رئیس سابق ستاد انتخاباتی خود، پل جی. مانافورت، عفو کرد. در حالی که از آقای مانافورت خواست تا با تحقیق همکاری نکند.
آقای بار در فصلی با عنوان «حمایت از انصاف، حتی برای راسکال‌ها» از رسیدگی خود به دو پرونده دیگر ناشی از تحقیقات مولر دفاع میکند. آقای بار می‌نویسد که برای او «معقول» بود که دادستان‌های خطی را رد کند و به دنبال مجازات ملایم‌تری برای راجر جی استون جونیور، متحد آقای ترامپ باشد.
و با پرداختن به تصمیم خود مبنی بر کنار گذاشتن پیگرد قانونی مشاور امنیت ملی سابق ترامپ، مایکل تی. این پرونده “سوء استفاده از قدرت” بود و اتهامات آقای مولر علیه او “منصفانه” نبود.
آقای بار همانطور که در دوران ریاست جمهوری خود انجام داد، ابراز تاسف می کند که اظهارات عمومی آقای ترامپ در مورد وزارت دادگستری توانایی او را برای انجام کارش تضعیف کرده است.
او می‌نویسد: «اگرچه تصمیم‌هایم را بر اساس آنچه که فکر می‌کردم بر اساس قانون و حقایق درست است، استوار می‌کردم، اگر تصمیم‌های من همان نظر رئیس‌جمهور بود، حمله به اقداماتم را به عنوان انگیزه‌های سیاسی آسان‌تر می‌کرد.
آقای بار همچنین مقاومت در برابر پیشنهاد آقای ترامپ را در برخی موارد توصیف می کند. او از متهم کردن جیمز بی کومی جونیور، مدیر سابق FBI به اتهام افشای اطلاعات طبقه بندی شده خودداری کرد. اصرار داشت که دولت وقت برای اضافه کردن یک سوال در مورد شهروندی به سرشماری 2020 تمام کرده است. و ایده “بد” آقای ترامپ مبنی بر اینکه او می تواند از یک فرمان اجرایی برای پایان دادن به تابعیت حق تولد برای کودکان متولد شده در ایالات متحده برای مهاجران غیرقانونی استفاده کند، رد کرد.
او می نویسد که وکلای کاخ سفید و وزارت دادگستری مجبور بودند آقای ترامپ را از این ایده ها که ممکن است “کبود” و به “نارنجک خوردن” تبدیل شود، منصرف کنند.
در مورد رسوایی که منجر به اولین استیضاح آقای ترامپ شد، که در آن آقای ترامپ از کمک به اوکراین به عنوان اهرمی برای تلاش برای واداشتن رئیس جمهور اوکراین به اعلام تحقیقات درباره جوزف آر. بایدن جونیور خودداری کرد، آقای بار بسیار تند بود.
آقای بار آن را “یک آشفتگی دیگر – این یکی خودساخته و نتیجه حماقت مفتضحانه”، “جنبه‌ای بی‌عیب” و “احمقانه فراتر از باور” می‌نامد. اما در حالی که او گفت‌وگوی آقای ترامپ با رئیس‌جمهور اوکراین درباره این موضوع را «ناشایست و غیرمعقول» توصیف میکند، معتقد است که این گفتگو به «جرم جنایی» تبدیل نشده است.
به طور مشابه، آقای بار می نویسد که او به اقدامات آقای ترامپ قبل از حمله 6 ژانویه به ساختمان کنگره فکر نمی کرد – که او روز بعد در بیانیه ای آن را به عنوان “سازمان دهی گروهی برای تحت فشار قرار دادن کنگره” و “خیانت به او” محکوم کرد. دفتر و حامیانش» – استانداردهای قانونی برای جرم تحریک را رعایت کرد، حتی اگر «اشتباه» بود.
این کتاب با ملاقاتی با آقای ترامپ در اول دسامبر 2020 آغاز می‌شود که ساعاتی پس از مصاحبه آقای بار که با ادعای رئیس‌جمهور مبنی بر یک انتخابات دزدیده شده مغایرت داشت، گفت که وزارت دادگستری «تقلب در مقیاسی را ندیده است که بتواند بر یک انتخابات تأثیر بگذارد. نتایج متفاوت در انتخابات.»
او می نویسد که آقای ترامپ عصبانی بود و آقای بار را متهم کرد که “فرش را از زیر من بیرون کشیده” و گفت که باید “از ترامپ متنفر باشد”. پس از اینکه آقای بار توضیح داد که چرا ادعاهای کلاهبرداری های مختلف بی اساس است، پیشنهاد استعفا داد و آقای ترامپ به میز کوبید و فریاد زد “پذیرفته شد!” با خروج آقای بار از کاخ سفید، آقای ترامپ از سمت خود عقب نشینی کرد، اما آقای بار قبل از پایان ماه از سمت خود کناره گیری کرد.
کتاب او این موضوع را بسط می‌دهد و «ادعاهای تقلبی بدون واقعیت» را که آقای ترامپ مطرح کرده است بررسی میکند و توضیح می‌دهد که چرا وزارت دادگستری آنها را بی‌اساس تشخیص داده است. او دلایل متعددی را فهرست میکند، به‌عنوان مثال، که ادعا میکند در مورد ماشین‌های رأی‌دهی ظاهراً هک شده Dominion «بی‌معنی مطلق» و «غوغای بی‌معنی» است.
آقای بار می‌نویسد: «انتخابات «دزدیده نشدند». ترامپ آن را از دست داد.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
