ممکن است دستمزد برای کم درآمدترین افراد بریتانیا بالا باشد، اما تقاضای کار و سطح استرس نیز همینطور است | تورستن بل

دیعلیرغم آنچه برخی از عناوین مبهم ادعا می کنند، همه ما از شغل خود متنفر نیستیم. من مقاله خودم را دوست دارم زیرا می توانم مقالات عالی از تیم Resolution Foundation را بخوانم، از جمله یکی که نشان می دهد رضایت شغلی کاهش نیافته است و از هر پنج نفر ما چهار نفر فکر می کنیم کارمان “مفید به دیگران است”.

اما همچنین نشان داد که این میانگین‌ها کاهش رضایت شغلی در میان افراد کم درآمد را پنهان می‌کنند که کارشان در دهه‌های اخیر استرس‌زا و شدیدتر شده است.

میزان سختی کار ما را نمی‌توان فقط بر حسب ساعت اندازه‌گیری کرد، به همین دلیل است که تحقیقات جدید که بررسی می‌کند چگونه از زمان کارگران در ایالات متحده استفاده می‌شود، جزئیات بیشتری را به ما می‌دهد و بسیار استقبال می‌کند. این نشان می‌دهد که فقدان مکرر «قسمت‌های اوقات فراغت در محل کار» (من آنها را وقفه می‌نامم) سطح استرس کارگران را افزایش می‌دهد. این خبر بدی است زیرا در چهار دهه گذشته شاهد افزایش 7 درصدی زمان کار بدون وقفه در ایالات متحده بودیم که استرس را به میزان قابل توجهی افزایش داد.

چرا این موضوع برای بریتانیا اهمیت دارد؟ زیرا این ممکن است توضیح دهد که چرا با وجود حداقل دستمزد ملی (احتمالاً بزرگترین موفقیت سیاست گذاری در قرن حاضر) که حقوق آنها را سریعتر از بقیه ما در دو دهه گذشته افزایش داده و نرخ های پایین دستمزد را به سطوحی که نمی رسد، کاهش می دهد، رضایت شغلی در میان افراد کم درآمد کاهش می یابد. از دهه 1970 دیده شده است.

شرکت‌هایی که به دلیل افزایش شدید حداقل دستمزد با افزایش هزینه‌های دستمزد مواجه بودند، به روش‌های مختلفی پاسخ دادند. یکی از آنها که در گزارش جدیدی از کمیسیون حقوق پایین (که بر حداقل دستمزد نظارت می کند) پوشش داده شد، افزایش شدت کار به جای افزایش بهره وری به روش های بهتر (مانند سرمایه گذاری در کیت جدید) بود. بنابراین وظیفه سیاستگذاران بریتانیایی و شرکت های انگلیسی چیست؟ برای دریافت حقوق و کاهش استرس