کمک 15 میلیارد پوندی، حتی از سوی دولت شارلاتان جانسون خوش آمدید | ویلیام کیگان

تیهینگ‌ها به مرحله‌ای بسیار خوب رسیده‌اند که برای منحرف کردن توجه از انحطاط خود، بوریس جانسون و حزب لیکس او تصمیم گرفتند که از بحران هزینه‌های زندگی چیز بزرگی بسازند – یک بحران، شما را علامت‌گذاری کنید، که توسط انباشته شدن آن تشدید می‌شود. تاثیر بر غذا و سایر قیمت‌ها که پیامد مستقیم برگزیت است.

بدترین بحران هزینه زندگی در حافظه اکثر مردم به عنوان نجات جانسون دیده می شود؟ این شانس را دارید که ادعا کنید با اقداماتی که با اکراه از صدراعظمی که قبلاً به کاهش ارزش واقعی مزایای اجتماعی اشاره کرده است، آن را کاهش می دهید؟ “در حال حرکت”؟ بله، این نادری از سیاست بریتانیا است که توسط شارلاتانی که “برگزیت را انجام داد” ما را به آن کشاند.

با این وجود، اعتبار در جایی که اعتبار وجود دارد. صدراعظم سوناک به اندیشکده هایی مانند موسسه مطالعات مالی و بنیاد رزولوشن، موسسات خیریه متعدد و از جمله به صدراعظم در سایه حزب کارگر، ریچل ریوز گوش داده است. بسته 15 میلیارد پوندی کمک مالی او برای بخش عمده ای از جمعیت آسیب دیده از بحران انرژی قابل استقبال است، حتی اگر این یک مصلحت موقتی باشد که نمایش را در جاده ها حفظ کنیم.

با این حال، فهرست اتهامات جانسون بیرون از دادگاه و در امتداد راهرو کشیده شده است. او به عنوان یک محقق کلاسیک، همراه با سنکا، می داند که تمام دوران حرفه ای او در ابتدا در روزنامه نگاری و سپس سیاست انجام شده است. جرفتارهای خوب “بر خلاف عرف حسنه”.

مورخ لرد هنسی در فایننشال تایمز هفته گذشته که در زمان جانسون “آتش نجابت” در زندگی عمومی برپا شد. روث دیویدسون، رهبر سابق محافظه‌کاران اسکاتلند، این موضوع را چنین بیان کرده است: «ما به پلیس متروپولیتن یا سو گری نیاز نداشتیم – و نباید – نیازی داشتیم تا تفاوت بین درست و غلط را به ما بگوید. اینکه نخست وزیر خودش قانون شکن باشد و فرهنگ قانون شکنی را اداره کند و در مجلس بایستد و درباره آن دروغ بگوید، قابل قبول نیست.

بدیهی است که، به جز چند استثنای محترم، دولت جانسون، از جمله نیمکت های جلو و عقب، پنجمین مجموعه ای از سرورهای زمان قابل تصور است. دیدن آنها در اخبار تلویزیونی، یا شنیدن آنها از رادیو، طوطی وار طوطی وار شعار “زمان برای ادامه دادن، برگزیت انجام شد” را به تعجب وادار می کند که چگونه آنها کینه توزی خود را برای فرزندان یا نوه های خود توجیه می کنند، که قطعا باید از طریق تمام گیره ها ببینید.

به نظر می رسد انگیزه این سیاستمداران بی شرم همیشه آویزان کردن بر صندلی های خود است. خیر کشور به آن نمی رسد. آنها باید مشکوک باشند که پشت فراخوان‌های کاملاً قابل درک – اما افسوس بیهوده – کایر استارمر برای استعفای جانسون، یک باور مخفی حزب کارگر وجود دارد که ادامه بقای جانسون سلاح مخفی اپوزیسیون است.

زمانی که مارگارت تاچر – که برخلاف جانسون نجیب و قانونمند بود – به یک مسئول تبدیل شد، یک قاتل سیاسی به شکل مایکل هسلتین در بال ها بود، اگرچه تاج به جان میجر رسید. جانسون توسط افراد و زنانی احاطه شده است که این جمله هملت را به یاد می آورند که «به این ترتیب وجدان همه ما را ترسو می کند» – اگرچه این فرض را بر این می گذارد که آنها وجدان دارند.

اما، متأسفانه، وظیفه خود می‌دانم که گزارش دهم هر جا که می‌روم با افرادی روبرو می‌شوم که از آنچه به‌عنوان عملکرد ضعیف کارگر می‌پندارند، ناامید شده‌اند. به طور فزاینده ای آشکار می شود که برگزیت یک فاجعه است و حزب کارگر باید از این فرصت استفاده کند. اما به نظر می‌رسد که این منطقه ممنوعه است، و حزب کارگر همچنان از رای‌دهندگان به اصطلاح دیوار قرمز که در انتخابات گذشته شکست خورد، وحشت دارد.

من همچنان بر این باورم که رای برگزیت دیوار قرمز بیشتر اعتراضی به تأثیر ریاضت اقتصادی و پیامد عملیات موفقیت آمیز کلاهبرداری انجام شده توسط جانسون و دوست سابقش دومینیک کامینگز بود. بر اساس نظرسنجی ها، پیش از آن اروپا و بروکسل رتبه بالایی در نگرانی های مردم نداشتند.

من با سیاستمداران حزب کارگر ملاقات می کنم که می گویند اگر حزب کارگر آشکارا طرفدار اروپا شود، رای دهندگان دیوار قرمز احساس “خیانت” می کنند. بنابراین ما یک دولت جانسون داریم که بر یک فاجعه برگزیت ریاست می‌کند، و یک اپوزیسیون که ایده شروع کمپین برای پیوستن مجدد به اتحادیه اروپا برای آن مذموم است.

در همین حال، تا زمانی که جانسون و همکارانش در سمت خود باقی بمانند، شانس کمی برای ترمیم حصارها با اتحادیه اروپا وجود دارد. به نظر می رسد که امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه، که مایل است حداقل در این زمینه کار کند، تا زمانی که جانسون در قدرت باقی بماند، هیچ شانسی نمی بیند.

رهبری حزب کارگر باید بپذیرد که اگرچه شوک های خارجی زیادی به اقتصاد وارد شده است – تاثیر جنگ اوکراین آخرین مورد است – برگزیت بزرگترین نمونه خودآزاری از زمان بازگشت به استاندارد طلا در سال 1925 است. کارگران باید انتخاب کنند. توپ را بالا ببر و بدو