سبز شدن حزب کارگر کوئینزلند در چشم انداز از دست دادن سنگر شهر | سیاست کوئینزلند

چند روز قبل از انتخابات فدرال 2019، گروهی از نمایندگان منطقه ای ایالت کوئینزلند با نخست وزیر، آناستاسیا پالاسزوک، و معاون وقت او، جکی تراد، گفتگوهای بحرانی انجام دادند.

آنها اخبار قبلی را از ضرب و شتم که حزب کارگر در نواحی منطقه ای ایالت دریافت می کرد، آوردند. برخی با سوء استفاده از رای دهندگان در مراکز رای گیری مقابله کرده بودند. آنها گفتند تأخیر در تصویب معدن زغال سنگ آدانی کارمایکل در نهایت به قیمت کرسی آنها تمام خواهد شد.

چند روز پس از شکست در انتخابات فدرال، حزب کارگر کوئینزلند به سرعت تأییدیه های آدانی را پیگیری کرد.

سه سال بعد، در اولین کنفرانس مطبوعاتی خود پس از انتخابات فدرال 2022، پالاسچوک در مورد برنامه محیط زیست “بسیار مترقی” خود صحبت کرد. روز بعد در پارلمان ایالتی، نمایندگان دولت با خوشحالی تردیدهای اقلیمی کالین بویس، نماینده جدید فدرال را برانگیختند و از دوروتی دیکسرز در مورد اهداف انتشار خالص صفر، تغییرات آب و هوا، اتوبوس های برقی، انرژی های تجدیدپذیر و پروژه های معدنی با اقتصاد جدید پرسیدند.

هیچ جوایزی برای حدس زدن اینکه چه چیزی باعث ایجاد رنگ مترقی و دوستدار محیط زیست در پیام های دولت شده است، وجود ندارد، با انتخاب سبزها دو، احتمالاً سه کرسی در کوئینزلند در مسیر رسیدن به بهترین نتیجه انتخاباتی.

موفقیت انتخاباتی ایالت کارگر در سال‌های اخیر عمدتاً بر اساس تسلط آن بر بریزبن شکل گرفته است. در سطح ایالتی، حزب ملی لیبرال تنها چهار کرسی در بریزبن بزرگ دارد، رای دهندگانی را که نمی توانند نظرات محافظه کار مسیحی برخی و دیدگاه های اقدام ضد آب و هوای برخی دیگر را شکوفا کنند، از نقشه انتخاباتی پاک کرده است.

اما ناگهان پایه های حزب کارگر در شهر متزلزل به نظر می رسد. انتظار می رود که کرسی های فدرال درون شهری بریزبن و رایان را به دست آورد. اما در عوض جای پای خود را در شهر – مقر قدیمی نخست وزیر سابق کوین راد در گریفیث – به سبزها از دست داد. در زمان نگارش این مقاله، رایان محکم در ستون گرین قرار داشت و بریزبن هم به همین سمت متمایل بود.

سبزها در حال حاضر دو کرسی ایالتی و یک کرسی در شورای شهر دارند. نگرانی آشکار حزب کارگر فقط این نیست که رای سبزها – که توسط یک کمپین بسیار خوب سازماندهی شده “کار اجتماعی” مردمی تقویت شده است – در داخل شهر در حال رشد است. این است که در حومه های حلقه میانی نیز گسترش می یابد.

سبزها فکر می‌کنند چهار کرسی ایالتی دیگر – مک‌کانل، کوپر، گرین‌اسلوپس و موگیل – که هم‌اکنون در فاصله‌ای قابل توجه قرار دارند، در کانون کمپین‌های انتخاباتی آن‌ها در سال 2024 خواهند بود. همینطور، شش کرسی شورا و – شاید بلندپروازانه‌ترین هدف – یک شیب در بریزبن شهرداری

شهردار LNP، آدریان شرینر نیز در این هفته به شدت به فضای سبز جدید شهر متمایل شد.

حزب کارگر به وضوح دفاع خود از گریفیث را به هم زد. عمق حمایتی که کمپین مردمی سبزها به دست آورده بود را اشتباه خواند و معتقد بود که صندلی راحت است. نظرسنجی داخلی – کمتر از دو هفته قبل از انتخابات – نشان داد که حزب در مشکل است.

در آن مرحله دیگر خیلی دیر شده بود. و پیامدهای آن می تواند چندین دهه باشد – هم برای حزب کارگر و هم برای LNP.

یکی از چهره‌های ارشد LNP گفت: «زمانی که سبزها کرسی‌ها را به دست می‌آورند، به آنها می‌چسبند و در واقع رأی اولیه خود را گسترش می‌دهند.

تنها امید ما این است که حزب کارگر در بریزبن پیروز شود. در غیر این صورت، هیچ شانسی وجود ندارد که رایان، کرسی‌ای که ما برای دهه‌ها در اختیار داشتیم، به صندلی‌ای تبدیل شود که LNP ممکن است در آینده برنده شود.»

کوئینزلند یک ایالت بسیار پیچیده و غیر متمرکز است. و بنابراین موج سبز مجموعه ای از مشکلات را برای هر دو حزب اصلی ایجاد می کند که برای حکومت نیاز به حمایت در شهر و مناطق دارند.

و در حالی که چالش حزب کارگر – متوقف کردن موج سبز همزمان با حفظ کرسی های حاشیه ای در تاونسویل – به هیچ وجه آسان نیست، هنوز نمایندگان مجلس و وزرای ایالتی (به معنای واقعی کلمه) با صدای بلند می خندند که این کار چقدر دشوارتر است. اکنون برای LNP.

از دست دادن کرسی‌های داخل شهر منجر به تسلط LNP توسط محافظه‌کاران شده است. همچنین برخی از لیبرال‌های مترقی را وادار کرد که حزب را ترک کنند – تعداد کمی اکنون در مورد تأسیس حزب جدید صحبت می‌کنند.

از آنجایی که صفوف ضعیف میانه روها شروع به تلاش برای تغییر موقعیت حزب می کنند، از این پیشنهاد مضحک مبهوت می شوند که حزب باید بیشتر به سمت راست منحرف شود.

یکی از میانه‌روها به آبان نیوز گفت: «مثل این است که یک پای خود را از دست بدهیم و مردم بگویند که باید بازوی جدیدی داشته باشیم.