تورم فزاینده نشانه ای از ارتدوکسی “بازار آزاد” است | نامه ها

در سرمقاله خود در مورد تورم (18 مه)، شما خواستار “حساب کردن ایدئولوژی بازار آزاد که بر زندگی سیاسی ما تسلط یافته است” هستید. موافقم، با این تفاوت که چیزی به نام بازار آزاد وجود ندارد. همه بازارها برای خدمت به منافع گروه های ذینفع خاص و به ندرت برای ثروت مشترک ساخته شده اند.

همچنین نباید به ایدئولوگ هایی مانند بوریس جانسون اجازه داد که این بحران ها را به گردن سیستم های جهانی بیاندازند. سیستم ها فقط به وجود نیامدند. آنها از دیدگاه خاصی از سرمایه داری جهانی ساخته شده اند. جانسون و امثال او شرایطی را ایجاد کردند که از آن بهره وری پایین، افزایش نابرابری و تورم ناشی شده است. علاوه بر این، استدلال های قابل قبولی وجود دارد که نظام سرمایه داری جهانی بستر مناسبی برای همه گیری های بین المللی، ملی گرایی بیگانه هراسی و امپریالیسم اقتصادی و نظامی است.

سهم داخلی در تورم ریشه های ایدئولوژیک یکسانی دارد. از آنجایی که بخش خصوصی به عنوان دانای کل تلقی می شود، تسهیل کمی به این معناست که دولت پول های بی پولی را ایجاد کرد، اما به بخش مالی اجازه داد آن را تخصیص دهد. بخش مالی انجام داد، اما نه به رشد بهره وری. بهترین سود آنها در پرداخت یارانه به قیمت دارایی ها، به ویژه مسکن، بود. و چه انتظاری از بهره وری ثابت و پول نقد دارید؟ نمی تواند تورم باشد، نمی تواند؟

زیربنای همه اینها این دروغ قدیمی است: اینکه مجموع تصمیمات اقتصادی منفعت طلبانه منفعت عمومی است. جانسون و همکاران قربانی شرایط نیستند. آنها عذرخواهان و مدافعان سیستم های اقتصادی جهانی هستند که اکنون در حال ایجاد ویرانی گسترده هستند. جوجه ها ممکن است برای جوجه کشی به خانه بیایند، اما به آدرس درستی نمی روند.
دکتر تونی برائر
جردنز، باکینگهامشایر