“ما می‌بازیم، ما سزاوار آن هستیم”: نمایی از درون حزب محافظه‌کار | بوریس جانسون

قرار است این زمان برای نمایندگان محافظه کار باشد. اما پس از شش ماه انتظار برای گزارش سو گری در مورد احزاب قانون شکن در سراسر وست مینستر، بسیاری هنوز درگیر این هستند که آیا مسیر بوریس جانسون برای انتخابات عمومی بعدی را پاک کنند یا مردی را که اکثریت 80 کرسی را به دست آورد، برکنار کنند.

آنچه از قبل واضح است این است که اعلامیه های لاف زننده حامیان جانسون در این هفته مبنی بر امن بودن موقعیت نخست وزیر زودرس به اثبات رسیده است. ریزش نامه های عدم اعتماد همچنان ادامه دارد، در حالی که ده ها نفر سکوت خود را حفظ کرده اند، زیرا در نظر دارند هفته آینده از این نامه پیروی کنند.

و با توجه به اینکه از 6 دسامبر پیش از حزب محافظه کار ثبت نشده است، نگرانی قابل توجهی وجود دارد که رکود در نظرسنجی ها قابل جبران نیست.

یکی از وزیران با تأمل در مسیر پیش رو آهی کشید: «ما می‌بازیم، ما شایسته آن هستیم». “ما در راه خروج هستیم.”

صحبت از 54 نامه مورد نیاز برای رای دادن به نخست‌وزیری جانسون دوباره بالا گرفت و در روز جمعه جانسون اولین استعفای یکی از مدیران ارشد از زمان گزارش گری را متحمل شد: پل هولمز به عنوان دستیار وزیر کشور با مخالفت در «استعفا داد. فرهنگ سمی که به نظر می رسید در شماره 10 نفوذ کرده است.

با توجه به اینکه تنها سه نفر به طور علنی تأیید کردند که نامه های عدم اعتماد خود را با شروع جنگ اوکراین لغو کردند، موقعیت نخست وزیر هنوز باثبات نیست. یکی از نمایندگان مجلس که دشمن جانسون نیست اذعان کرد: «فکر می‌کنم او اکنون بیش از روز چهارشنبه در خطر است».

ارقام دولتی امیدوارند که بسته حمایتی چند میلیارد پوندی صدراعظم برای کاهش ضربه مارپیچ هزینه های غذا و انرژی به تقویت حمایت کمک کند. اما بسیاری از نمایندگان محافظه کار از این که مجبور به چرخش مجدد – این بار به دلیل اجرای مالیات بادآورده – شده اند، ناامید هستند.

محافظه‌کاران مالی به‌ویژه از اصرار سوناک مبنی بر اینکه او یک صدراعظم با مالیات پایین است، ناامید شده‌اند، در حالی که به طور همزمان 25 درصد مالیات بر سود شرکت‌های نفت و گاز را اعلام می‌کنند و کاهش مالیات وعده داده شده را احتمالا تا انتخابات عمومی بعدی کاهش می‌دهند.

این اقدام باعث شد که ریچارد درکس، نماینده حزب محافظه کار، او را متهم به «پرتاب گوشت قرمز به سوی سوسیالیست ها» کند و دیگری به نام کریگ مکینلی را «ناامید، خجالت زده و وحشت زده کرد که یک صدراعظم محافظه کار می تواند این پیشنهاد را ارائه دهد».

دیگران به طور خصوصی شکایت کردند که “به طرز وحشتناکی بد” بود و نشان دادند که “ما هیچ روایتی نداریم”.

رابرت هیوارد، همتای حزب محافظه‌کار و کارشناس نظرسنجی، به آبان نیوز گفت: «در کل حزب – نه فقط حزب پارلمانی – احساس ناخوشایندی و انحراف وجود دارد».

یکی از پیشخوان ها گفت: «من از مرگ آهسته و دردناک این دولت می ترسم. او مشکلات زیادی ایجاد کرده است، ما حتی نمی توانیم در مورد مسائل واقعی روز صحبت کنیم تا شروع به حل آنها کنیم. آنها وضعیت را “افسرده کننده و شرم آور” توصیف کردند.

یکی دیگر گفت: “بزرگترین مسئله این است که دولت اکنون خسته کننده و از هم گسیخته است.”

در پارتی گیت، جان پنروز، تزار ضد فساد دولت، معمایی را که برای کسانی که امیدوار بودند حکم تندتری صادر کند، متبلور کرد و اکنون منتظر کمیته امتیازات هستند تا تحقیقات خود را درباره گمراه کردن مجلس توسط جانسون آغاز کند.

پنروز در مورد اینکه آیا نخست وزیر باید استعفا دهد یا خیر، گفت: “من را ببخش، من هنوز به آن فکر می کنم، بنابراین می خواهم روی آن بخوابم. اما به خاطر آن است [the Gray report] به این صورت موضوع را حل نکرده است.

ممکن است ماه‌ها طول بکشد، و… یکی از دلایلی که من اینقدر عصبانی و ناامید به نظر می‌رسم این است که انتظار داشتم اکنون بتوانیم یک پاسخ متبلور داشته باشیم، و ما آن را تلنگر نمی‌زنیم.»

اما برخی اکنون احساس می کنند که می توانند با شفافیت بیشتری درباره شدت وضعیت قضاوت کنند – و برخی از مخالفان جانسون بوی خون می دهند.

آنها پیشنهاد داده اند نامه های همکاران را تحویل دهند و فرصتی را در تعطیلات پیش رو حس کنند تا تزلزل کنندگان را از خط خارج کنند، زیرا معتقدند گراهام بردی، رئیس کمیته پشتیبانان 1922، در صورت رسیدن به آستانه در حین مجلس عوام، جانسون را آگاه نمی کند. ننشسته بود

تعداد افرادی که علناً از جانسون خواسته اند تا با رأی گیری روبرو شود به 54 نفر رسیده است و چندین نماینده به آبان نیوز اعلام کرده اند که نامه ای خصوصی ارائه کرده اند. برخی که قبلاً هرگز این کار را انجام نداده اند می پرسند که چگونه این کار را با احتیاط انجام دهند.

اگر آنها فکر کنند که این مشکل از بین رفته است، شماره 10 کاملاً متوهم است. اینطور نیست.

یکی دیگر گفت که ای کاش نخست وزیر جریمه دوم پارتی گیت را از پلیس دریافت می کرد تا پوشش کافی برای ارسال نامه برای آنها فراهم شود.

اما مخالفان جانسون اذعان می‌کنند که با توجه به ماهیت غیرقابل پیش‌بینی رقابت رهبری که می‌تواند به دنبال داشته باشد و بی‌اشتهایی برای ریشی سوناک یا لیز تراس، هنوز هم برای به دست آوردن تعداد کافی همکاران برای مقابله با او مبارزه است.

یکی با مقایسه تعداد مورد نیاز برای ایجاد رای عدم اعتماد و تعداد مورد نیاز برای برنده شدن آن، خاطرنشان کرد: «به جهاتی رسیدن به 54 تا 180 دشوارتر است.

خروج جانسون در فوریه، زمانی که موقعیت او در مورد حزب گیت و شکست در اجرای سیاست‌های محافظه‌کار خطرناک‌ترین بود، جنگ در اوکراین بود. اما اگر تعارض ماه‌ها یا سال‌ها ادامه پیدا کند، ممکن است این استدلال درست نباشد.

یکی از شورشیان محافظه کار گفت: «مردم باید بیدار شوند و متوجه شوند که ما به چرچیل دیگری نیاز نداریم». ما فقط به چیزی بهتر از بوریس نیاز داریم.