مطالعه نشان می‌دهد «بسیار غیرممکن» سودآوری معادن زغال‌سنگ جدید حوضه گالیله | کوئینزلند

طبق تحلیل دانشگاهیان آلمانی، هرگونه معدن زغال سنگ جدید در حوضه گالیله استرالیا، از جمله معدن کارمایکل آدانی، در درازمدت حتی تحت سخاوتمندانه ترین فرضیات در مورد آینده سوخت فسیلی، از نظر اقتصادی مقرون به صرفه نخواهد بود.

این مطالعه که با همکاری کارشناسان استرالیایی انجام شد، نشان داد که «بسیار غیرقابل قبول» است که معادن در حوضه مرکزی کوئینزلند بتوانند سودآور کار کنند و احتمال زیادی وجود دارد که به عنوان دارایی‌های سرگردان تبدیل شوند.

این گزارش پیشنهاد می‌کند که تصمیم برای توسعه معدن بسیار بحث‌برانگیز آدانی، که اخیراً پس از سال‌ها اعتراض و تأخیر در مقیاس بسیار کاهش یافته شروع به کار کرد، چندان منطقی نبود و «ظاهراً تصمیمی سیاسی بود، نه اقتصادی.»

نویسندگان گفتند که درس گسترده‌تر برای دولت استرالیا این بود که پروژه‌های صادرات زغال سنگ «همه چیز دیگری به جز یک شرط مطمئن» هستند و هنوز فرصتی برای کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی وجود دارد، در حالی که این بخش درآمدی ایجاد می‌کند که می‌توان از آن برای کمک به حمایت استفاده کرد. تلاش های انتقال».

این مقاله می‌گوید: «کاهش تولید زغال‌سنگ به‌طور اجتناب‌ناپذیری با کاهش مشاغل در استرالیا همراه خواهد بود، اما اقدامات صحیح در مراحل اولیه می‌تواند به هموارسازی روند انتقال کارگران و جوامع آسیب‌دیده کمک کند».

این مطالعه از یک مدل تثبیت شده از صنعت زغال سنگ حرارتی جهانی استفاده کرد و کمی قبل از انتخابات منتشر شد. انتظار می‌رود آینده سوخت‌های فسیلی حوزه‌ای باشد که در مجلس جدید مورد توجه قرار گیرد.

حزب کارگر اذعان کرده است که مصرف سوخت فسیلی با حرکت جهان به سمت منابع انرژی پاک‌تر کاهش می‌یابد و وعده گام‌هایی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای صنعتی داده است، اما می‌گویند تصمیم‌گیری در مورد سرمایه‌گذاری به عهده شرکت‌های درگیر است. سبزها که توازن قوا را در سنا خواهند داشت، خواهان ممنوعیت توسعه جدید زغال سنگ و گاز هستند.

کریستین هاونشتاین، نویسنده اصلی این مطالعه و یکی از همکاران پژوهشی در دانشگاه فلنزبورگ، گفت: نتایج نشان می‌دهد که هیچ دلیلی برای سرمایه‌گذاری در زغال سنگ در گالیله به جز استدلال سیاسی طرفداران مبنی بر اینکه باید ادامه یابد وجود ندارد.

بیش از دوازده پروژه زغال سنگ برای حوضه گالیله پیشنهاد شده است که منجر به توصیف آن به عنوان یک “بمب کربنی” بالقوه شد، اما تا به امروز تنها معدن کارمایکل توسعه یافته است.

این مقاله به شواهدی اشاره کرد که نشان می‌دهد معدن آدانی میلیاردها یارانه از طریق معافیت‌های مالیاتی و کاهش هزینه‌های خدماتی از جمله حقوق آب دریافت می‌کند، اینکه زغال سنگ آن محتوای انرژی نسبتاً پایینی دارد – 17.5 درصد کمتر از میانگین معدن زغال‌سنگ استرالیا – و هزینه‌های عملیاتی در سایت‌های برونفیلد. در حوضه جلیل به احتمال زیاد بالاتر از جاهای دیگر بود.

او گفت: «حتی تحت خوش بینانه ترین فرضیات، معادن زغال سنگ جدید در حوضه گالیله از نظر اقتصادی در درازمدت مقرون به صرفه نیستند و مستعد تبدیل شدن به دارایی های سرگردان هستند». این یکی از ضعیف ترین کیفیت های زغال سنگ برای بخار است [thermal] زغال سنگ حتی اگر آن را با دیگران در نیو ساوت ولز یا کوئینزلند مقایسه کنیم.

فراتر از مسائل محلی در گالیله، این سازمان اعلام کرد با توجه به سیاست‌های جاه‌طلبانه فزاینده اقلیمی در بازارهای سنتی صادرات زغال سنگ استرالیا در آسیا، هیچ تقاضای بلندمدتی برای توسعه زغال‌سنگ اضافی وجود نخواهد داشت. ژاپن، کره جنوبی و تایوان تعهداتی برای کاهش قابل توجه مصرف زغال سنگ داشتند، در حالی که چین و هند در ابتدا واردات زغال سنگ را به طور چشمگیری نسبت به عرضه داخلی کاهش می دادند.

فرانک جوتزو، مدیر مرکز آب و هوا و انرژی در ANU، گفت که کاهش در بازارهای صادرات زغال سنگ استرالیا و دیگر بازارهای صادراتی زغال سنگ شدیدتر از بازارهای داخلی خواهد بود زیرا اقتصادهای بزرگ در حال ظهور به طور فزاینده ای به منابع خود متکی هستند. او گفت که چین برای انتقال زغال‌سنگ در داخل، هم برای انرژی‌های تجدیدپذیر و هم زیرساخت‌های حمل‌ونقل هزینه می‌کند، در حالی که هند به شدت از انرژی خورشیدی حمایت می‌کند.

این روزنامه می‌گوید در حالی که زغال‌سنگ همچنان منبع اصلی انرژی در بسیاری از کشورهای آسیایی است، به دلیل جایگزین‌های ارزان‌تر و اهداف اقلیمی، تحت فشار فزاینده‌ای قرار دارد و ناوگان زغال‌سنگ به طور فزاینده‌ای بسیار کمتر از ظرفیت کار می‌کنند.

“کاهش [in demand for coal exports] به سرعت انجام خواهد شد و ما می توانیم در مورد آن کاملاً مطمئن باشیم زیرا می دانیم سرمایه گذاری هایی که در بخش برق انجام می شود و آنها عمدتاً در انرژی های تجدیدپذیر هستند.

تام آروپ، رهبر اقلیم در مرکز توسعه سیاست، گفت: موفقیت اقتصادی استرالیا تا حد زیادی به توانایی آن در پاسخگویی به تقاضای جهانی بستگی دارد و این امر به طور فزاینده ای در صنایع مبتنی بر انرژی های تجدیدپذیر مانند هیدروژن سبز، فولاد سبز و مواد معدنی حیاتی خواهد بود.

او گفت: «این تحقیق مجدداً تقویت می‌کند که یا می‌توانیم جلوتر برویم و مسیر منظم‌تری به سمت اقتصاد کم کربن را تضمین کنیم یا اینکه برای این تغییر قابل پیش‌بینی آماده نباشیم و رویدادهایی به ما دیکته شود.»

او گفت شواهد قابل توجهی وجود دارد مبنی بر اینکه مناطقی که صنایع سوخت فسیلی را در خود جای داده‌اند، در صورت حمایت از سیاست‌های درست، موقعیت خوبی برای میزبانی صنایع پاک جدید دارند. او گفت: «این امر مستلزم تلاشی هماهنگ و پایدار از سوی دولت، صنعت، سرمایه‌گذاران و رهبران جامعه است.