خارکف در بحبوحه ترس از حملات جدید، شهر همچنان در دستور کار روسیه قرار دارد | اوکراین

توپخانه برای اولین بار در دو هفته گذشته شهر خارکف را مورد حمله قرار داده است، درست زمانی که زندگی در دومین شهر اوکراین پس از عقب راندن نیروهای روسی از شهرها و روستاهای دورافتاده آن شروع به عادی شدن کرد.

اوله سینهوبوف، فرماندار منطقه خارکف گفت که در حملات در بخش شمالی شهر حداقل هفت نفر کشته و 17 نفر زخمی شده اند.

سینهوبوف که لباس نظامی پوشیده و یک تپانچه در لگن خود دارد، در مصاحبه ای با آبان نیوز در مرکز خارکف، گفت: “هیچ منطقی برای آن وجود ندارد، این فقط وحشت علیه مردم محلی است، برای ایجاد وحشت و از بین بردن زیرساخت های حیاتی.” حملات

این شهر عمدتاً روسی زبان در نزدیکی مرز دو کشور در روزهای اول جنگ به دلیل تلاش نیروهای روسی برای به دست گرفتن کنترل، مورد حمله شدید قرار گرفت، اما آنها به حومه عقب رانده شدند. روسها توپخانه و موشک را به داخل شهر فرستادند و در یک مورد ساختمان اداری منطقه را که در ساختمانی بزرگ از دوران استالین قرار داشت، ویران کردند.

روس ها در شش هفته گذشته بیشتر به عقب رانده شده اند، زیرا نیروهای اوکراینی کنترل چندین شهر و روستا را دوباره به دست گرفتند، اما آنها همچنان در محدوده توپخانه مرکز شهر قرار دارند.

سینهوبوف گفت: «به مدت دو هفته نسبتاً ساکت بود… فکر می‌کنم این آنها هستند که سلام می‌کنند، به ما می‌گویند که هنوز آنجا هستند و سعی می‌کنند هراس ایجاد کنند.

صدای شلیک توپخانه های ورودی و خروجی در سراسر روز پنجشنبه قابل شنیدن بود و ساختمان ها را لرزاند و زنگ خودروها را در مرکز خارکف به صدا درآورد.

بعد از ظهر، یک دهانه پوسته عمیق در خیابان Otakara Yarosha در مقابل یک بلوک آپارتمانی که پنجره‌های هر پنج طبقه از آن منفجر شده بود، رها شد. پلیس حاضر در محل گفت که آنها نمی دانند چند نفر در آنجا کشته شده اند.

در خارج از ایستگاه مترو 23 آگوست، یک انفجار شاخه‌های بزرگی را از چندین درخت پایین آورد و کبوترهای مرده و کابل‌های برق در هم پیچیده در سطح وسیعی از بتون پراکنده بودند. ترکش ها سوراخ هایی را در یک بنای یادبود جنگ جهانی دوم در نزدیکی آن پاره کرده بودند.

بلافاصله مشخص نبود که آیا مردم در صحنه کشته شده اند یا خیر، و افراد کمی در اطراف بودند که بپرسند، زیرا آژیرهای حمله هوایی و بوم های توپخانه به صدا درآمد.

جریان ثابتی از ساکنان شروع به بازگشت به خانه های خود در شهر کرده بودند. چند کافه و رستوران افتتاح شده بود، مردم صبح پنجشنبه و این هفته در پارک های شهر قدم می زدند و مترو برای اولین بار از زمان تهاجم دوباره شروع به کار کرد. در هفته های اخیر، استفاده اصلی از آن به عنوان پناهگاه بمب بوده و هزاران نفر در سکوهای زیرزمینی آن زندگی می کنند.

شهردار شهر، ایهور ترخوف، به ساکنان گفت: «ما مترو را متوقف نخواهیم کرد، اما بخش‌های خاصی را اختصاص خواهیم داد که بتوانید در آن بمانید و از بمباران پناه بگیرید.»

پس از شکست روسیه در حملات خود به کیف و خارکف در روزهای اولیه جنگ، مسکو بیشتر تلاش های خود را بر روی یک حمله خونین برای تصرف قلمرو بیشتر در منطقه دونباس متمرکز کرده است. اما حملات روز پنجشنبه این نگرانی را ایجاد کرد که خارکف همچنان در دستور کار باشد.

الکساندر فیلچاکوف، دادستان کل منطقه خارکف، در مصاحبه با آبان نیوز گفت: «نیروهای روسی درگیر یک ضد حمله هستند و در تلاش هستند تا مناطقی را که تنها یک ماه پیش توسط نیروهای ما آزاد شده بود، دوباره اشغال کنند. او گفت که معتقد است هدف نهایی این است که یک حمله مجدد به خود شهر انجام دهد.

فیلچاکوف همچنین به گزارش‌هایی اشاره کرد که نیروهای روسی در حال تخلیه موشک‌های اسکندر در ایستگاه راه‌آهن بلگورود، درست در آن سوی مرز هستند.

سینهوبوف گفت در حال حاضر، حمله زمینی مجدد به شهر امکان پذیر نیست. آنها از مواضعی که برای مدت طولانی در اختیار داشتند شلیک می کنند. آنها مدام در تلاش برای ضدحمله هستند، اما نیروهای ما مواضع خود را حفظ می کنند.

او گفت که تعداد زیادی نیرو و تجهیزات جدید به اندازه کافی در آن سوی مرز وجود ندارد که نشان دهنده ظرفیت حمله جدید به شهر باشد. او افزود: «اما این در حال حاضر است، و وضعیت هر لحظه ممکن است تغییر کند.

با این حال، سینهوبوف گفت، مشکل اصلی برای منطقه خارکف، بر خلاف سایرین، این بود که روس ها پس از عقب نشینی به گلوله باران شهرک ها ادامه دادند.

او گفت: «در مناطق کیف، سومی، چرنیهف، روس‌ها برای مدت معینی جنگیدند، متوجه شدند که به دیوار برخورد کرده‌اند و سپس تصمیم به عقب‌نشینی گرفتند و به طور کامل از این مناطق عقب‌نشینی کردند.

اینجا حتی اگر جایی را آزاد کنیم، دشمن در مواضع خود می‌ماند و مدام به آن ضربه می‌زند و نمی‌توانیم مردم را به درستی تخلیه کنیم، نمی‌توانیم کمک‌های بشردوستانه بیاوریم، زیرا این مکان‌ها زیر آتش دائمی هستند. ما نمی‌توانیم تیم‌های مین‌زدایی را به دلیل گلوله باران وارد کنیم، بنابراین باید دشمن را حتی بیشتر به عقب برانیم تا روی مواضع ما تمرکز کنند نه روی مراکز جمعیتی.»