ناامیدی برشی: قیمت پایین پشم کشاورزان را وادار می کند تا گوسفند پوست اندازی را انتخاب کنند | کشاورزی

نجیمز ادواردز، یک کشاورز مستاجر تازه وارد با گله ای متشکل از 1200 میش، توضیح می دهد: o یکی گوسفند را می قیچی تا پشم را بفروشد. در عوض، بیشتر مردم این کار را به خاطر گوسفندان انجام می‌دهند تا پشم آن‌ها را از بین ببرند.

پس از دهه‌ها قیمت پشم که به سختی هزینه برش را پوشش می‌دهد، کشاورزان بیشتر و بیشتری پشم را به‌عنوان یک گزینه اضافی برای گوشت می‌بینند که بخش عمده‌ای از درآمدشان را به همراه دارد.

سقوط قیمت در طول همه‌گیری باعث شد که کشاورزان به طور متوسط ​​قیمت پشم را تنها 32 پونتر در هر کیلوگرم دریافت کنند. در مقابل، یک بره در حال حاضر ارزشی در حدود 90 تا 120 پوند دارد.

به همین دلیل است که تعداد فزاینده‌ای از چوپان‌هایی مانند ادواردز به «پشم‌ریزان» روی می‌آورند – نژادهای گوسفندی که پشم خودشان را می‌ریزند. انجمن ملی گوسفندان (NSA) تخمین می زند که از کل جمعیت 14.5 میلیونی، 500000 میش پرورش دهنده پشمی در بریتانیا وجود داشته باشد.

پشم‌ریزهای ادواردز exlanas هستند، نژادی که از سال 2008 در حال توسعه است و نام آن در لاتین به معنای “بدون پشم” است.

خصیصه ریزش پشم ریشه در شاخ ویلتشایر دارد، یک نژاد بومی گوسفند بریتانیایی که در قرن هجدهم در بخش جنوب غربی غالب بود، قبل از اینکه حرکت به سمت گوسفندهای پشمی‌تر منجر به کاهش محبوبیت آن شود.

ادواردز می گوید: «پشم یک چیز ساخته دست بشر است. “به طور طبیعی، گوسفندها پشم های پشمی بزرگی ندارند، زیرا کسی آنجا نیست که آنها را بتراشد. همه اشکال گوسفندان اولیه، بدوی یا وحشی پشم خود را می ریزند یا می ریزند.

ما آنها را به دلیل تجارت پشم پرورش دادیم تا پشم های بزرگی داشته باشند. عالی بود، زیرا پشم الیافی بود که بسیار محبوب بود. خیلی زود تا الان، به سادگی هیچ ارزشی ندارد.»

برای ادواردز، گوسفندهای پشم ریختن تنها انتخاب منطقی بودند که او با وام بانکی 10000 پوندی اولین گله 100 گوسفندی خود را ساخت.

وقتی برای اولین بار وارد آن شدم، هیچ گوسفندی نداشتم. مزرعه خانگی وجود نداشت، بنابراین من فقط به آنچه فکر می کردم از نظر اقتصادی منطقی تر است نگاه کردم. پشم در آن نقشی نداشت.

من برای تاثیرگذاری بر قیمتی که در پایان یک بره به آن می‌فروشم تلاش می‌کنم، اما می‌توانم بر هزینه‌هایی که برای رسیدن به نقطه فروش لازم است تأثیر بگذارم. ادواردز می گوید با کاهش عنصر پشم و مشاغل مرتبط با آن، این هزینه ها را کاهش می دهم.

پشم گوسفند اگر هر سال نگهداری و بریده نشود، می تواند یک مشکل جدی برای حیوان باشد. گوسفندانی که پشم می ریزند در برابر شرایطی به نام ضربه مگس مقاوم تر هستند – جایی که حیوان توسط انگل هایی که در پشم هایش بیرون می زند خورده می شود.

“چون پشم وجود ندارد، آنها ضربه نمی خورند. این صرفه جویی در نیروی کار است: من مجبور نیستم همیشه بدوم، نگران باشم و در گوسفند به دنبال حشره بگردم. اما همچنین، من از ترکیبات شیمیایی بد استفاده نمی کنم [to treat the animals]ادواردز می گوید.

اگرچه شواهد اخیر نشان می‌دهد که قیمت‌های پشم در حال بهبود هستند، اما طبق گفته British Wool که حدود 1.65 پوند برای هر گوسفند است، هنوز هم هزینه برش برای اکثر تولیدکنندگان را پوشش نمی‌دهد.

فیل استوکر، مدیر اجرایی NSA، می‌گوید تغییر عمده‌فروشی به گوسفندان پشم‌ریز واقعاً مایه شرمساری است زیرا پشم احتمالاً یکی از «پایدارترین الیاف در جهان است که به طور طبیعی در پشت گوسفند رشد می‌کند».

با این حال، برای ادواردز، روند رو به رشد به سمت گوسفندان پشم‌ریزی بازتابی از کشاورزی مدرن است.

او گفت: «روزهای صبح بیدار شدن و گذراندن تمام روز در مزرعه و تعقیب 300 گوسفند در اطراف تا حدودی گذشته است. ما به این نتیجه رسیدیم که تعداد معقولی گوسفند برای امرار معاش حدود 1200 میش برای هر نفر است.

“مانند هر صنعت، همه در تلاش هستند تا راه هایی را برای کارآمدتر و کارآمدتر کردن خود بیابند. برداشتن پشم راهی برای انجام این کار است.»

برای به‌روزرسانی ماهانه Animals Farmed ثبت‌نام کنید تا خلاصه‌ای از بزرگترین داستان‌های کشاورزی و غذا در سراسر جهان را دریافت کنید و با تحقیقات ما همراه باشید. شما می توانید داستان ها و افکار خود را برای ما به آدرس animalsfarmed@aban.news.com ارسال کنید