آمار کریکت به ما شادی عمیقی می دهد، اما هرگز نمی تواند درام واقعی بازی را منعکس کند | کریکت

به The Spin، خبرنامه هفتگی (و رایگان) کریکت آبان نیوز خوش آمدید. در اینجا گزیده ای از نسخه این هفته است. برای دریافت نسخه کامل هر چهارشنبه، کافیست ایمیل خود را در زیر وارد کنید.

“آمار مانند ساختگی یک بطن شناس است. دست خود را به اندازه کافی به سمت آنها ببرید، و می توانید آنها را وادار کنید هرچه دوست دارید بگویند. هر چند فقط بچه ها و احمق ها متوجه این موضوع می شوند.»

خط خوبی است، نه؟ متأسفانه از دهان ارسطو سرچشمه نگرفت، بلکه ذهن درخشان سیناپس آماردان و کمدین TMS، اندی زالتزمن. هر کسی که با کار زالتزمن با اعداد آشنا باشد، لذت عمیقی را می‌داند که جستجو در آمار کریکت هم برای او و هم برای شنوندگان به ارمغان می‌آورد، و بازی یک روزه را با یک لقمه عددی خوشمزه برای از بین بردن خستگی، تنش یا صرفاً گذراندن زمان، نشانه‌گذاری می‌کند. مغز کمدی زالتزمن و حس زمان‌بندی به این معناست که آمار در دستان او اغلب سرگرم‌کننده، گاهی اوقات بی‌اهمیت است، در حالی که گاهی اوقات هدفی نیمه جدی را دنبال می‌کند – ارائه پس‌زمینه یا استدلال در مورد اینکه چرا ممکن است اتفاقی در زمین بیفتد یا ممکن است اتفاق نیفتد.

«این در مورد روایت کلی است نه صرفاً بیرون آوردن اعداد عجیب و غریب که چندان مرتبط نیستند. بهترین آمار آنهایی هستند که بحث را برانگیخته و بینشی از عملکرد یا نشان دادن روندهای بازی ارائه می دهند. من آنجا هستم تا کمی گپ بزنم، این یک شادی واقعی است،» خود مرد سال گذشته به The Spin گفت.

خود بازی به طور فزاینده ای به روش های جدید مورد توجه قرار می گیرد. هر تحویل، سکته مغزی و اخراج ثبت می‌شود، در یک سند صفحه‌گسترده همیشه بزرگ بایگانی می‌شود تا در تاریخ بعدی نبش قبر و تفسیر شود. تیم‌ها از تحلیلگران استفاده می‌کنند تا جزئیات را بررسی کنند، پرونده‌هایی درباره حریفان ایجاد کنند و به اطلاع‌رسانی، چالش و بهبود کار بازیکنان خود بپردازند. کریکت مدرن به‌طور فزاینده‌ای در مسیر مانی‌بالی قرار می‌گیرد که بیسبال آن را زیر پا می‌گذارد تا به بازی با دستاوردهای حاشیه‌ای و مسابقه‌ای تبدیل شود.

چند سال پیش، ناتان لیمون، تحلیلگر رسمی تیم مردان انگلیس، با چیدن یک سری اعداد و حروف به ظاهر تصادفی روی کلیپ‌بورد با فونت 700 در بالکن تیم، بی‌اعتنایی آشکار به جوهر چاپگر نشان داد. به منظور انتقال اطلاعات به کاپیتان Eoin Morgan در زمین. لیمون قبلاً با شان مسعود در مولتان سلطانز در سوپرلیگ پاکستان مشابه این کار را انجام داده بود. ایده این است که کاپیتان در زمین می تواند اطلاعاتی را که به صورت رمزآلود منتشر می شود، بدهد یا بگیرد. 4E؟ 2C؟ جاس باتلر پس از یک T20 خاص در برابر آفریقای جنوبی به شوخی گفت که لیمون در واقع شماره یورومیلیون ها را صدا می کند – “بچه ها داشتند بلیط های خود را چک می کردند!” بانک مرکزی اروپا اظهار داشت که سیگنال‌های لیمون، نوعی سمافور به سبک بازی با کارت‌های شما، «به‌عنوان یک منبع اطلاعاتی زنده در نظر گرفته شده‌اند که کاپیتان می‌تواند آن‌طور که می‌خواهد استفاده کند یا نادیده بگیرد» و به وضوح اضافه کرد که «فرمان‌ها یا دستورات نیستند. دستورالعمل ها و تمام تصمیم گیری ها در میدان انجام می شود.

این روزها بسیاری از کریکت نویسی و مکالمات پیرامونی به شدت تحت تأثیر آمار است. روزهایی که خبرنگار می‌توانست در گزارش مسابقه یا کپی خود زنگ بزند، گذشته است و می‌دانست که آنها، چون چشمانشان روی زمین هستند، تصمیم قطعی را در این کار خواهند داشت. هیچ سوالی پرسیده نشد. اکنون لشگری از هواداران وجود دارند که بازی را می دانند، تماشا می کنند و بیشتر از آنهایی که برای پوشش آن پول می گیرند و آماده، مایل و قادر هستند از طریق رسانه های اجتماعی یا کامنت های زیر خط برای مقابله، نقد و بررسی بازی، فکر می کنند. یا نادیده گرفتن موجی از آمار به خوبی تحقیق شده. همانطور که یک مرد عاقل تر از من یک بار گفت: “همه در بازی، یو”، همه اینها بخشی از سرگرمی است، زیرا نمی خواهم کلمه بهتری پیدا کنم.

هر کدوم به خودشون البته این مشارکت کننده Spin در تلاش برای یافتن یک آمار آبدار یا واقعیت عجیب و غریب برای حذف 800 کلمه، به همان اندازه گناهکار است. من بارها از خود زالتزمن استفاده کرده‌ام تا مقداری گوشت عددی روی استخوان‌های یک تکه بیاورم یا به یک ایده وزن ریاضی اضافه کنم.

گاهی اوقات به نظر می رسد که این تغییر در تمرکز، لنز آماری که از طریق آن بازی به طور فزاینده ای درک می شود، از اتفاقات فیزیکی در زمین کم می کند. عرق، مهارت و تلاشی که در دریای آمار فرو رفت. اعداد هرگز نمی توانند واقعاً نمایشنامه را منعکس کنند، یک برگه امتیازی هرگز دروغ نمی گوید، مگر اینکه، خوب، به نوعی اینطور باشد. برخی از بازیکنان از آمارها سرپیچی می کنند، همانطور که برخی از لحظات را نمی توان توسط آنها تعریف کرد. به عنوان یک مثال خام، به شکل های زیر نگاه کنید.

22-3-79-4

23-8-56-1

1* (17)

هیچ کدام خاص به نظر نمی رسند، بدون امتیاز پنج فری و بدون امتیاز بزرگ، با این حال آنها اعدادی هستند که پشت برخی از به یاد ماندنی ترین پاساژهای کریکت تست در 25 سال گذشته قرار دارند. فیگورهای بولینگ دومین دوره اندرو فلینتوف در Edgbaston در سال 2005 که شامل که برای اخراج جاستین لنگر و ریکی پونتینگ. دوئل خشمگین آلن دونالد با مایکل آترتون در ترنت بریج در سال 1998 – یکی از برقی ترین پاساژهای بازی در تاریخ بازی – و پاک کردن عینک جک لیچ، دویدن انفرادی بن استوکس که به انجام یک آزمایش خاکستر غیرقابل تصور کمک کرد. سرقت.

گاهی اوقات اعداد روی هم قرار نمی‌گیرند، خط‌های سیاه و سفید روی صفحه رنگ لحظه‌ها را در زمین منعکس نمی‌کنند. گاهی اوقات کریکت، آنهایی که بازی می کنند و آن را دنبال می کنند، می توانند برده اعداد باشند. ضرب المثلی که می گوید: «دروغ، دروغ لعنتی و آمار»، ارزش آن را دارد که در مورد کریکت به یاد بیاوریم. فقط حرف من را قبول نکن، زالتزمن را قبول کن.