کریستال دان: “ورزشکاران سیاه پوست را نمی توان در یک جعبه قرار داد و فقط ورزشکار بود” | فوتبال زنان

به Moving the Goalposts، خبرنامه جدید (و رایگان) فوتبال زنان آبان نیوز خوش آمدید. در اینجا گزیده ای از نسخه این هفته است. برای دریافت نسخه کامل هفته ای یکبار کافیست ایمیل خود را در زیر وارد کنید:

هفته گذشته برای کریستال دان بسیار پر حادثه بود. هافبک 29 ساله پورتلند تورنز از یک پسر به نام مارسل ژان سوبریر با همسر پیر سوبریر استقبال کرد و تنها چند روز قبل، تیم ملی زنان ایالات متحده اعلام کرد که برای دستمزد برابر با همسرش به توافق رسیده است. تیم مردان او می گوید: «با همه شوخی کردم و گفتم خوشحالم که این کار را قبل از اینکه مادر شوم انجام دادیم.

دان برای مدت طولانی در این بازی بوده است – او بیش از 100 بازی برای کشورش انجام داده است – اما منجر به مادر شدن قطعاً به تغییر درک او از حرفه خود و آنچه که می خواهد به آن دست یابد کمک کرده است. چیزی که مردم واقعاً در مورد من نمی‌دانند این است که من قبل از بارداری به شدت سوخته بودم. من هنوز بازی را دوست داشتم، حاضر شدم، می‌خواستم بهترین بازیکنی باشم که می‌توانم باشم، اما احساس می‌کردم که استدلال‌ام در حال کم شدن است.» او به Moving the Goalposts می‌گوید.

او پس از استراحت از بازی ها و تمرینات، اکنون احساس بهتری دارد. او می‌گوید: «من در تمام دوران حرفه‌ای‌ام بازیکنی «بادوام» بوده‌ام، به این معنی که برای هر تمرین و هر بازی در دسترس هستم. اما متأسفانه، این بدان معناست که من مرخصی ندارم. باردار بودن به من مرخصی داده است که فکر نمی‌کنم در حرفه‌ام داشته باشم.»

هنگامی که ما صحبت می کردیم، دان نیز با اعلام رسمی معامله دستمزد برابر، که در همان روز اتفاق افتاد، انرژی گرفت. او گفت و خندید: “تاریخ زایمان من فردا است، اما من از احساس اینکه به زودی زایمان خواهم کرد، دورتر هستم.” پسرش کمتر از 48 ساعت بعد به دنیا آمد.

دان همچنین از بارداری خود استفاده کرده است تا به این فکر کند که می‌خواهد مارسل در چه دنیایی زندگی کند و در آن بزرگ شود. در چند سال گذشته او نقش خود را در بهتر کردن بازی مورد علاقه خود تثبیت کرده است و به صدایی فعال در مذاکرات قرارداد تبدیل شده است. مبارزه برای برابری و ضد نژادپرستی اکنون، او انگیزه ای برای فکر کردن به نسل بعدی کودکان سیاه پوست اضافه کرده است.

او توضیح می‌دهد: «وقتی به میراث فکر می‌کنم، به جام‌هایی که دارم فکر نمی‌کنم»، و اضافه می‌کند: «می‌خواهم به مردم نشان دهم که ورزشکاران سیاه‌پوست چه کاری می‌توانند انجام دهند، ما چگونه می‌توانیم به نظر برسیم، و چقدر می‌توانیم برازنده باشیم. چگونه نمی توانیم فقط در یک جعبه قرار بگیریم و فقط ورزشکار باشیم. فقط نگویید که من ورزشکار هستم و به همین دلیل می توانم کارهایی را در زمین انجام دهم. این در مورد من است که توانایی شناختی برای شکستن بازی‌ها و حل مسئله دارم تا بتوانم از نظر فنی و تاکتیکی این مسائل را در زمین حل کنم. موفقیت من به این معناست که دخترانی که شبیه من هستند، شانس این را دارند که خودشان را در من ببینند.”

با عضوی جدید از خانواده، او باید بیشتر در نظر بگیرد. او می‌گوید: «من نمی‌خواهم این مادر پارانوئید باشم، اما همچنین احساس می‌کنم می‌خواهم از آنها محافظت کنم. “من می خواهم مطمئن شوم که آنها در محیط خود احساس خوش آمد و راحتی می کنند. من همیشه به منطقه‌ای که در آن زندگی می‌کنیم فکر می‌کنم، اقلیت‌های زیادی در این منطقه وجود ندارد، این چه تأثیری بر احساس او نسبت به خودش خواهد داشت؟ آیا او آماده است تا تنها بچه سیاهپوست کلاس یا تیمش باشد؟»

دان می‌گوید برنامه‌هایی برای حضور مجدد در باشگاه و تیم ملی خود در ماه سپتامبر دارد و «این سال را تا جایی که می‌توانم برای شروعی عالی در سال 2023 به پایان می‌رساند». و پسرش آنجا خواهد بود و هر قدم او را دنبال خواهد کرد. من امیدوارم که او می خواهد بازی کند. این شگفت انگیز خواهد بود. و من می‌توانم برای مدت کمی مقابل او پیروز شوم تا زمانی که او خیلی پیر شود، و من می‌گویم “باشه، تو برنده می‌شوی”.

مشاهده توصیه شده

ممکن است به نظر برسد که من دارم لاف می زنم – و هستم. من به اندازه کافی خوش شانس بودم که این گل خیره کننده آماندین هنری را به صورت زنده در تورین دیدم که لیون فینال لیگ قهرمانان اروپا را برد. تماشاش کن اول از این زاویه و به نحوه بردن توپ، بلند شدن و تصمیم به شوت کردن او توجه کنید. سپس ادامه دهید به این یکی و فقط منحنی توپ را تماشا کنید و ساندرا پانوس از بارسلونا هیچ شانسی برای نجات آن باقی نگذاشته است.