پنی وونگ می گوید: طرح چین برای اقیانوس آرام “روشن” است، اما قصد استرالیا برای شریک منطقه ای منتخب نیز همینطور است | پنی وانگ

استرالیا به گزارش‌هایی که نشان می‌دهد چین در حال پیگیری یک پیمان امنیتی در سراسر اقیانوس آرام با تقریباً 12 کشور است، واکنش نشان داده است، و اعلام کرده است که اگرچه نیات پکن واضح است، «نیت دولت جدید استرالیا نیز همین است» تا شریک منتخب در منطقه باشد.

رویترز روز چهارشنبه گزارش داد که چین به دنبال یک توافق منطقه‌ای با 10 کشور جزیره‌ای اقیانوس آرام خواهد بود که همکاری‌های پلیسی، امنیتی و ارتباطات داده را پوشش می‌دهد، زمانی که وانگ یی وزیر امور خارجه هفته آینده میزبان نشستی در فیجی باشد.

پنی وانگ، وزیر امور خارجه جدید استرالیا، روز پنجشنبه به فیجی سفر خواهد کرد تا نشانه ای از عزم خود برای تعمیق روابط با کشورهای اقیانوس آرام باشد.

چین اهداف خود را به وضوح اعلام کرده است [but] وونگ در بیانیه ای گفت: نیات دولت جدید استرالیا نیز همینطور است.

ما می خواهیم به ایجاد یک خانواده قوی تر در اقیانوس آرام کمک کنیم. ما می خواهیم انرژی جدید و منابع بیشتری را به اقیانوس آرام بیاوریم. و ما می خواهیم به طور منحصر به فرد استرالیایی از طریق برنامه های کار در اقیانوس آرام و فرصت های مهاجرت دائمی جدید کمک کنیم.

وزیر امور خارجه استرالیا گفت که او یک بازدیدکننده مکرر از اقیانوس آرام خواهد بود.

وونگ اوایل روز چهارشنبه اعلام کرد که دولت آتی کارگر باید کارهای زیادی برای بازیابی موقعیت استرالیا به عنوان شریک منتخب در اقیانوس آرام پس از یک دهه از دست رفته حکومت ائتلاف انجام دهد.

سفر وونگ به فیجی مصادف با سفر هشت کشوری به منطقه توسط وزیر خارجه چین در بحبوحه رقابت فزاینده برای نفوذ در اقیانوس آرام است. حمله دیپلماتیک جدید استرالیا به دنبال شرکت وانگ در نشست گفتگوی چهارجانبه امنیتی در توکیو صورت گرفت.

وونگ در جریان سفر به استرالیا در روز چهارشنبه به خبرنگاران سیار گفت: «ببینید، پس از یک دهه از دست رفته، ما باید کارهای زیادی انجام دهیم تا موقعیت استرالیا را به عنوان شریک منتخب در اقیانوس آرام، در منطقه ای که کمتر امن است، به دست آوریم. و بیشتر مورد بحث اما این کار اکنون شروع می شود.»

دولت آلبانی نشان داده است که یک سیاست آب و هوای بلندپروازانه تر، یک پله کلیدی در استراتژی آن خواهد بود تا اطمینان حاصل شود که استرالیا به عنوان یک شریک سخاوتمند، محترم و قابل اعتماد برای کشورهای اقیانوس آرام دیده می شود.

وونگ گفت که دیدار اولیه در اولین هفته او در مقام ریاست جمهوری، “اهمیت ما را برای روابطمان با فیجی و تعاملمان در اقیانوس آرام” نشان داد.

من به فیجی سفر خواهم کرد تا Vuvale خود را تقویت کنم [family] او در بیانیه‌ای گفت: مشارکت و بحث در مورد اینکه چگونه می‌توانیم به بهترین نحو منطقه خود را ایمن کنیم و به ایجاد خانواده قوی‌تر در اقیانوس آرام کمک کنیم.

استرالیا به شرکای خود در اقیانوس آرام گوش خواهد داد که ما با هم برای رویارویی با چالش‌های مشترک خود و دستیابی به اهداف مشترکمان از جمله مقابله با تغییرات آب و هوا، بهبود بیماری همه‌گیر، توسعه اقتصادی و امنیت منطقه‌ای کار می‌کنیم.»

وونگ با فرانک باینیماراما، نخست وزیر فیجی، که پس از انتخابات در توییتی به آلبانیز گفت: «از میان وعده‌های متعدد شما برای حمایت از اقیانوس آرام، هیچ کدام به اندازه طرح شما برای اولویت دادن به آب و هوا مورد استقبال قرار نگرفته است.»

برنامه وانگ همچنین شامل دیدار با گروهی از رهبران زن قبل از نشست ماه آینده رهبران زنان مجمع جزایر اقیانوس آرام است.

اواخر روز پنجشنبه، او با دبیر کل مجمع جزایر اقیانوس آرام، هنری پونا، دیدار خواهد کرد. روز جمعه، وونگ در مورد “انرژی جدید و تعهداتی که استرالیا برای ایفای نقش خود در تقویت خانواده اقیانوس آرام خود می پذیرد” سخنرانی خواهد کرد.

در حالی که فیجی تنها کشوری است که برای اولین سفر در دستور کار قرار دارد، مشخص است که وونگ قصد دارد تا پیش از برگزاری مجمع جزایر اقیانوس آرام در ماه جولای، به طور گسترده در اقیانوس آرام سفر کند.

در طول مبارزات انتخاباتی، وونگ امضای یک توافق امنیتی بین چین و جزایر سلیمان را “به نظارت اسکات موریسون” به عنوان بزرگترین شکست سیاست خارجی استرالیا در اقیانوس آرام از زمان جنگ جهانی دوم توصیف کرد.

اما تعامل چین در منطقه شاهد “افزایش سرعت” بوده است، زیرا به دنبال تقویت روابط و امضای مجموعه ای از قراردادهای اقتصادی، زیرساختی و امنیتی است.

وزیر امور خارجه چین قرار است بین 26 می تا 4 ژوئن از جزایر سلیمان، کیریباتی، ساموآ، تونگا، وانواتو، پاپوآ گینه نو، تیمور لسته و فیجی در یک تور در منطقه ای که توسط اقیانوس آرام “فوق العاده و بی سابقه” نامیده شده است بازدید کند. کارشناسان

آبان نیوز استرالیا گزارش داده است که خبرنگاران اقیانوس آرام نگرانی های جدی در مورد پنهان کاری در مورد تور ماراتن آتی او ایجاد کرده اند.

خبرنگارانی که به دنبال پوشش بخشی از تور جزایر سلیمان برای رسانه‌های بین‌المللی هستند، می‌گویند که از حضور در رویدادهای مطبوعاتی جلوگیری شده‌اند، در حالی که آن دسته از روزنامه‌نگارانی که اجازه دسترسی به آن‌ها را داده‌اند از نظر توانایی در پرسیدن سوال بسیار محدود هستند.

سیاست انتخاباتی حزب کارگر شامل تلاشی برای “بازگرداندن جایگاه استرالیا به عنوان اولین شریک انتخابی خانواده ما در اقیانوس آرام” بود. این بسته شامل افزایش 525 میلیون دلاری کمک به منطقه طی چهار سال بود.

در تلاش برای ارتباط با رهبران منطقه، وونگ مدت کوتاهی پس از ادای سوگند در روز دوشنبه یک پیام ویدئویی ضبط کرد و گفت که مشتاقانه منتظر یک دیدار اولیه از اقیانوس آرام است. در این ویدئو، وونگ گفت که دولت جدید استرالیا “گوش خواهد کرد زیرا ما برایمان مهم است که اقیانوس آرام چه می گوید”. او گفت که دولت این پیام را شنیده است که «هیچ چیز مهم‌تر از تغییرات آب و هوایی برای امنیت و رفاه اقیانوس آرام نیست».

حزب کارگر متعهد شده است که هدف کاهش انتشار گازهای گلخانه ای استرالیا در سال 2030 را در مقایسه با سطوح سال 2005 به 43 درصد افزایش دهد و به دنبال میزبانی مشترک کنفرانس آب و هوای سازمان ملل با کشورهای اقیانوس آرام خواهد بود. اما رهبران منطقه قبلاً اعلام کرده بودند که مایلند استرالیا را فراتر بگذارند، از جمله با محدود کردن پروژه های زغال سنگ و گاز و صادرات سوخت فسیلی.

گروه صدای بزرگان اقیانوس آرام ماه گذشته در بیانیه ای اعلام کرد که تنش نظامی فزاینده در منطقه اقیانوس آرام “که توسط چین و ایالات متحده و متحدانش از جمله استرالیا ایجاد شده است، برای مقابله با تهدید واقعی منطقه ناشی از تغییرات آب و هوایی کار چندانی نمی کند.” .

استرالیا در سال 2018 اعلامیه بوئه را امضا کرد و مجدداً تغییرات آب و هوایی را به عنوان “بزرگترین تهدید برای معیشت، امنیت و رفاه مردم اقیانوس آرام” تأیید کرد و متعهد به اقدام برای اجرای توافقنامه پاریس شد.

اما باینماراما رویکرد موریسون در خلال عقب نشینی رهبران PIF در تووالو در سال 2019 را “بسیار توهین آمیز و تحقیرآمیز” توصیف کرد. سیاست آب و هوا نقطه عطف در آن جلسه بود.

وونگ گفت که مشتاقانه منتظر به اشتراک گذاشتن ایده‌هایی است که «درباره اینکه چگونه می‌خواهیم توانایی‌های دفاعی، استراتژیک، دیپلماتیک و اقتصادی استرالیا را برای حمایت از اولویت‌های منطقه‌مان گرد هم بیاوریم».