“من گریه یک انکولوژیست را دیدم”: بیماران سرطان تیگری به دلیل کمبود دارو به خانه فرستاده شدند تا بمیرند | سلامت جهانی

پزشکانی که از بیماران سرطانی در بیمارستان اصلی تیگری مراقبت می کنند، می گویند که تنها دو داروی شیمی درمانی از آنها باقی مانده است و در حال درمان بیماران لاعلاج با داروهای تاریخ مصرف گذشته و پاراستامول هستند. آنها می گویند که هجده ماه جنگ باعث شده است که بیمارترین افراد جامعه از مرگ های دردناک رنج ببرند.

برای اولین بار در 11 ماه گذشته، پزشکان در بیمارستان ارجاع آیدر در مکله اوایل این ماه به عنوان بخشی از حمل و نقل هوایی توسط کمیته بین المللی صلیب سرخ (ICRC) یک داروی شیمی درمانی خوراکی دریافت کردند. تا آن زمان، آنها فقط یک دارو به نام دوکسوروبیسین داشتند که هنوز در حال تاریخ بود.

اما، اگرچه برخی از آنها وجود دارد نشانه هایی از محاصره واقعی انکولوژیست ها می گویند که در منطقه شمالی اتیوپی ممکن است کاهش یابد، آنکولوژیست ها می گویند هنوز در وضعیت وخیمی هستند و از داروهای تاریخ مصرف گذشته برای تهیه منابع استفاده می کنند. یک پزشک به آبان نیوز گفت که Ayder به طور کلی فقط 16 درصد از داروهای مورد نیاز خود را دارد.

وضعیت موجودی دارویی ما در حال حاضر 16.3 درصد است… وضعیت وخیم است. ما تقریباً همه چیز را تمام کرده ایم.

یک متخصص انکولوژی که همچنین خواست نام خود را منتشر نکند، گفت که به دلیل کمبود دارو، بیمارستان قادر به ارائه هرگونه درمان معنادار برای اکثر بیماران سرطانی نیست.

“بیشتر [our patients] به خانه برمی گردند.» او گفت که او و همکارانش عادت کرده بودند که بیماران را به خانه بفرستند و بدانند که آنها تقریباً در آنجا خواهند مرد. “این واقعا سخت است. تقریباً همه آنها وقتی این را به آنها می گوییم جلوی ما گریه می کنند.»

وی افزود: ما حتی نمی توانیم به آنها بدهیم [a] مسکن قوی برای درد و سایر درمان های تسکینی. ما مسکن های قوی مثل مورفین نداریم. چیزی که ما داریم مسکن های خفیف و متوسطی مانند ترامادول و پاراستامول است. بنابراین [the patients] از درد نیز رنج می برند.»

به نظر می رسد جنگ بین نیروهای وفادار به دولت ابی احمد در آدیس آبابا و مقامات منطقه ای تیگرایان پس از توافق برای توقف درگیری ها در ماه مارس، به طور آزمایشی وارد مرحله جدیدی شده است.

قطره‌ای از کمک‌های غذایی اضطراری و تجهیزات پزشکی به تیگری رسیده است که از ژوئیه گذشته تحت محاصره‌ای که سازمان ملل متحد آن را محاصره واقعی می‌نامید، رنج می‌برد. و نشانه هایی وجود دارد که این در حال تبدیل شدن به یک جریان ثابت تر است. برنامه جهانی غذا اعلام کرد که 163 کامیون – بزرگترین تحویل سال – داشته است هفته گذشته به مکله رسیدو به دلیل بازگشت 100 کامیون که از ژوئیه در Tigray نگهداری می شد، به افزایش تحویل ادامه خواهد داد.

این آرامش کمی برای بیماران نیازمند شیمی درمانی است که شاید با داروهای مناسب می‌توانستند نجات پیدا کنند، اما اکنون برای مرگ به خانه فرستاده می‌شوند. یکی از پزشکان که اخیراً در بخش سرطان بستری شده بود، گفت که مردم در تلاش بودند تا بفهمند چرا هنوز از درمان خودداری می‌کنند.

پرستاران بسیار ناامید هستند زیرا بیماران مکرراً از آنها می پرسند داروهای سرطان ما کجا هستند؟، زیرا می شنوند داروها در حال آمدن هستند. [in]. برای پرستاران و پزشکانی که در آنجا کار می کنند، دلخراش است. من یک سرطان شناس را دیدم که در حین مصاحبه برای رسانه های محلی گریه می کرد. آنها در وضعیت بدی هستند.»

گروهی از انکولوژیست های آیدر در بیانیه ای نوشتند: وضعیت موجود مراقبت از سرطان در بیمارستان جامع تخصصی آیدر به قدری وخیم است که تقریباً وجود ندارد و کسانی که هیچ دخالتی در جنگ ندارند هزینه هنگفتی می پردازند.

جنگ سیستم مراقبت های بهداشتی در Tigray را که بیش از 7 میلیون نفر در آن زندگی می کنند، نابود کرده است. اما وضعیت نامطلوب مراقبت از سرطان Ayder به ویژه با توجه به این که پنج سال پیش، پزشکان این بیمارستان برنامه بلندپروازانه ای را برای رساندن خدمات سرطان شناسی آن به قرن بیست و یکم طراحی کرده بودند، قابل توجه است.

قرار بود یک واحد مراقبت جامع سرطان، مستقر در یک ساختمان جدید شش طبقه ساخته شود و پزشکان در اتیوپی و خارج از کشور آموزش تخصصی ببینند. هنگامی که جنگ در نوامبر 2020 شروع شد، برنامه ها را متوقف کرد.

اکنون پزشکان از جوامع سرطانی در سراسر جهان – مانند انجمن انکولوژی بالینی آمریکا و انجمن پزشکان سرطان در بریتانیا – می خواهند که به آنها کمک کنند. دکتر دوم گفت: ما از جامعه پزشکی می خواهیم که صدایی برای این بیماران بی صدا باشند.

در بیانیه خود، انکولوژیست‌ها از وزارت بهداشت فدرال خواسته‌اند که «با ارسال لوازم پزشکی ضروری، فوری و جدی از مراقبت‌های سرطان حمایت کند». آنها همچنین از جامعه بین المللی، حامیان مراقبت از سرطان و سازمان ملل درخواست کردند که “برای جلوگیری از این فاجعه انسان ساز دست به دست هم دهند”.

ما به ویژه از انجمن های سرطان شناسی جهانی می خواهیم که صدای خود را برای کمک به رفع موانع مراقبت از سرطان بلند کنند. بیماران سرطانی تیگری نیاز فوری به تجهیزات پزشکی دارند.

سازمان بهداشت جهانی اعلام کرد که داروهای شیمی درمانی را به تیگری ارائه نکرده است، زیرا هیچ یک از شرکای آن مستقیماً در مراقبت از سرطان دخالت نداشته اند و داروهای سرطان مواد کنترل شده ای هستند که توسط شرکای آن قابل تهیه نیستند. داروی سرطان تنها از طریق وزارت بهداشت اتیوپی یا تحت کمک هزینه های ویژه به Tigray می رسد.

کمیته بین‌المللی صلیب سرخ گفت که تحویل ایماتینیب، داروی شیمی‌درمانی که عمدتاً برای معالجه افراد مبتلا به سرطان خون استفاده می‌شود، در 11 می، «به درخواست و از طرف وزارت بهداشت» صورت گرفته است. این خط هوایی – پنجاه و پنجمین پرواز کمیته بین‌المللی صلیب سرخ برای رسیدن به تیگری در سال جاری – حاوی انسولین، همودیالیز، اکسی توسین، واکسن کزاز، دستکش و تجهیزات جراحی نیز بود.

دولت اتیوپی همیشه قرار دادن تیگری را در محاصره عملی رد کرده و گفته است که عدم ارسال کمک‌ها به دلیل جنگ توسط شورشیان تیگرایان بوده است. همچنین جبهه آزادیبخش خلق تیگری را به حمله و غارت بیمارستان ها در مناطقی که قبلاً تحت کنترل آنها در مناطق افار و آمهارا بود متهم می کند.