قوانین ایمنی و پس انداز ایالات متحده زمینه را برای کمبود شیر خشک فراهم می کند

واشنگتن — فراخوان گسترده بیشتر مقصر کمبود شیر خشک در ایالات متحده است، اما کارشناسان می گویند این محصولات مدت زیادی است که به دلیل سیاست های چند دهه ای که به شرکت های انگشت شماری اجازه داده بازار را به گوشه ای بسپارند، در برابر این نوع بحران آسیب پذیر بوده اند.

این قوانین دولتی – با هدف تضمین فرمول ایمن و مقرون به صرفه – در حال بررسی مجدد هستند زیرا دولت جو بایدن، رئیس جمهور جو بایدن برای واردات فرمول از اروپا عجله دارد.

شیر خشک کاملاً خوب و ایمن برای نوزاد در سرتاسر جهان موجود است. بیندیا وکیل، مدیر عامل Resilnc، یک شرکت تجزیه و تحلیل زنجیره تامین، گفت: ما فقط به آن دسترسی نداریم. ما این مشکل را با ایجاد نکردن زیرساخت برای واردات ایجاد کرده ایم.

انتظار می رود تنظیم کننده های فدرال به زودی به Abbott Nutrition اجازه دهند کارخانه میشیگان را که از فوریه به دلیل مشکلات آلودگی بسته شده بود، بازگشایی کند. این کارخانه بزرگترین کارخانه در نوع خود در ایالات متحده است و تعطیلی آن – همراه با مشکلات زنجیره تامین مرتبط با بیماری همه گیر – باعث کاهش عرضه شیر خشک های محبوب و فرمول های تخصصی برای کودکان با شرایط پزشکی نادر است.

قانونگذاران در این هفته سه جلسه استماع در مورد این موضوع برگزار خواهند کرد و از مدیران شرکت، رگولاتورهای دولتی و کارشناسان خارجی برای شهادت خواهند خواست. این توجه می‌تواند باعث ایجاد تغییراتی در قوانین ایمنی و قراردادی دولت شود که از دهه 1980 برقرار بوده است و به نفع تولیدکنندگان بزرگ آمریکایی است که قادر به انجام الزامات پیچیده هستند.

شیر خشک یکی از معدود محصولات آمریکایی است که اساساً تحت تأثیر جهانی شدن قرار نگرفته است و 98 درصد از عرضه آن در داخل کشور تولید می شود. طبق آمار صنعت، چهار شرکت تقریباً 90 درصد بازار را به خود اختصاص داده اند: Abbott، Reckitt، Nestle و Perrigo. این ادغام منعکس کننده روندهای مشابه در سراسر صنعت غذا است.

اما شیر خشک در سال گذشته بخشی از ابتکار دولت بایدن نبود که صنایع خطرناکی از جمله داروهای تجویزی، خطوط هوایی، سمعک و خدمات اینترنتی را مورد توجه قرار داد.

کارشناسان مواد غذایی می گویند که مقررات سختگیرانه فرمول تعیین شده توسط سازمان غذا و دارو، مدت هاست که رقابت را محدود کرده است.

در آغاز سال 1980، کنگره به FDA اختیار داد تا محتوای تغذیه‌ای تمام فرمول‌های فروخته شده در ایالات متحده را به شدت اعمال کند و استانداردهای تحقیقاتی و تولیدی بیشتری را تحمیل کند که معادل‌های کمی در سراسر جهان دارند. این تغییرات پس از آن رخ داد که برخی از نوزادان به دلیل کمبود شیر خشک در دهه 1970 بیمار شدند.

وندی وایت، کارشناس ایمنی مواد غذایی در جورجیا تک، گفت: «آنها تقریباً سخت‌گیرانه‌ترین دستورالعمل‌های ایمنی غذا در ایالات متحده هستند و آمریکا برخی از سخت‌گیرانه‌ترین دستورالعمل‌ها را در جهان دارد».

شرکت ها باید قبل از فروش فرمول جدید، تغییر مواد تشکیل دهنده در فرمول موجود یا ایجاد تغییرات عمده در تولید، با FDA مشورت کنند. نتیجه این است که تنها بزرگترین تولید کنندگان کارخانه ها و روش هایی دارند که با قوانین فدرال مطابقت دارند. و با توجه به کاهش نرخ تولد در ایالات متحده، رقبای احتمالی انگیزه کمی برای ورود به این عرصه ندارند.

وایت گفت: “شما باید تخصص زیادی، منابع و سرمایه های تحقیقاتی زیادی داشته باشید.”

موانع دیگری برای تولیدکنندگان خارجی وجود دارد که به دنبال رقابت هستند. ایالات متحده مدت‌هاست که برای محافظت از تولیدکنندگان شیر آمریکایی در برابر رقابت، تعرفه‌ها و سهمیه‌هایی را بر واردات لبنیات از خارج از کشور از جمله کانادا اعمال کرده است.

دولت بایدن در واکنش به فشارهای سیاسی، حمل و نقل محموله های شیر خشک از اروپا را آغاز کرده است. FDA همچنین برخی الزامات را برای تشویق واردات بیشتر از تولیدکنندگان خارج از کشور که انتظار می‌رود عرضه را در هفته‌های آینده افزایش دهند چشم پوشی می‌کند.

بزرگ‌ترین محرک بازار ایالات متحده، تا کنون، یک برنامه غذایی عظیم فدرال است که شیر خشک و سایر غذاها را برای زنان و کودکان کم‌درآمد فراهم می‌کند. طبق گفته انجمن ملی WIC که نماینده مدیران ایالتی و محلی است که این مزایا را بر عهده دارند، برنامه WIC بیش از 50 درصد از بازار ایالات متحده را به خود اختصاص داده است و شیر خشک را برای بیش از 1.2 میلیون نوزاد فراهم می کند.

از ابتدای سال 1989، قوانین فدرال ایالت ها را ملزم می کند که بر اساس هر کدام که می تواند بیشترین تخفیف را ارائه دهد، به یک شرکت فرمول واحد قرارداد منعقد کنند.

نتیجه این است که برندگان قرارداد به سرعت بخش عمده‌ای از رقابت را در قفسه‌های فروشگاه‌ها از بین می‌برند. طبق گفته انجمن، امروزه همه 50 قرارداد WIC توسط سه شرکت Abbott، Reckitt و Nestle انجام می شود. ابوت با 34 قرارداد ایالتی رهبر است.

اثرات رقابتی این قراردادهای منفرد برای سالها مورد تحقیق قرار گرفته است. مطالعه‌ای در سال 2011 توسط وزارت کشاورزی ایالات متحده نشان داد که هر شرکتی که قرارداد WIC یک ایالت را برنده شود، معمولاً سهم بازار خود را به طور متوسط ​​74٪ افزایش می‌دهد، زیرا گیرندگان WIC به برند خود تغییر می‌دهند.

اما همه از بازنگری سیستم پشتیبانی نمی کنند. برایان دیت مایر از انجمن ملی WIC می‌گوید لغو قراردادهای منفرد صرفه‌جویی را به خطر می‌اندازد که به این طرح اجازه می‌دهد به بسیاری از آمریکایی‌ها خدمت کند. در عوض او می‌گوید تولیدکنندگان باید به خاطر عدم سرمایه‌گذاری در ظرفیت خود پاسخگو باشند.

دیتمایر گفت: «این یک شکست تولید است. واقعیت این است که محصول کافی برای برآورده کردن تقاضایی که تولیدکنندگان در طول سال‌ها به آن پرداخته‌اند، وجود ندارد. گروه او از درخواست های برخی قانونگذاران برای تحقیقات ضدانحصار فدرال در این صنعت حمایت می کند.

قراردادهای WIC به طور کلی هر چهار سال یکبار لغو می شود و سهم بازار بین تعداد انگشت شماری از بازیکنانی که رقابت می کنند، نوسان می کند.

دکتر استیون آبرامز، متخصص اطفال در دانشگاه تگزاس در آستین، می گوید کنگره باید برنامه WIC را مجدداً بررسی کند.

آبرامز گفت: «ما باید نگاهی جامع به این داشته باشیم که شکست‌ها کجا اتفاق افتاده و کجا می‌توانیم آن‌ها را برطرف کنیم». ما باید در نظر بگیریم که آیا واقعاً می‌خواهیم موقعیتی داشته باشیم که در آن تسلط زیادی در برنامه وجود داشته باشد یا خیر.»

———

مارسی گوردون، نویسنده AP Business در این داستان مشارکت داشت. متیو پرون را در توییتر دنبال کنید: @AP—FDAwriter.

———

بخش سلامت و علم آسوشیتدپرس از بخش آموزش علوم موسسه پزشکی هاوارد هیوز حمایت می‌شود. AP تنها مسئول تمام محتوا است.