آیا اعتصابات می تواند بحران هزینه زندگی کارگران بریتانیا را حل کند؟ | اوون جونز

به گزارش دپارتمان اخبار اقتصادی پایگاه خبری آبان نیوز ،

تیکلاه بریتانیا یک جامعه کم اعتصاب است و یک اقتصاد کم دستمزد تصادفی عجیب نیست. فقر در محل کار تا حد زیادی به بالاترین حد خود رسیده است زیرا روزهای کاری از دست رفته در اعتصابات در پایین ترین حد خود قرار دارند. وقتی اتحادیه‌ها در دهه 1980 با ترکیبی از قوانین، شکست‌ها و بیکاری گسترده شکست خوردند، ما مؤثرترین ابزاری را که برای اطمینان از اینکه کارگران تکه‌ای منصفانه از کیک درست می‌کنند را از دست دادیم.

به همین دلیل است که اعلامیه بوریس جانسون مبنی بر اینکه کار بهترین راه رهایی از فقر است، ملت را از منبر نخست‌وزیری بیرون می‌کشد. اکثر افرادی که در فقر زندگی می کنند، مشغول کار هستند. او ممکن است به ارقام اشتغال سالم ببالد، اما این واقعیت که این ارقام با یک بحران بی‌سابقه در استانداردهای زندگی همراه است، نابرابری موجود در مدل اقتصادی ما را آشکار می‌کند، زیرا دستمزد مردم نمی‌تواند پاسخگوی تورم فزاینده قیمت‌ها باشد.

میلیون‌ها کارگر عمدتاً از یک زندگی راحت محروم هستند، زیرا سازماندهی برای دستمزدها و شرایط بهتر به عمد دشوار شده است. اینکه محافظه‌کاران در حال برنامه‌ریزی برای تضعیف بیشتر جنبش کارگری هستند که قبلاً آسیب دیده است، باید به عنوان یک حمله دیگر به استانداردهای زندگی کارگران درک شود.

در واکنش به رای گیری اتحادیه ملی راه آهن، دریانوردی و حمل و نقل از اعضای خود در حمایت از اقدام صنعتی، وزرا تهدید می کنند که قوانینی را به غیرقانونی کردن اعتصابات موثر تهدید می کنند. انگیزه اقدام پیشنهادی بسیار ساده است: دستمزدها متوقف می شود – یا با توجه به اینکه تورم به بالاترین حد چهار دهه گذشته یعنی 9 درصد رسیده است، کاهش حقوق واقعی – و از دست دادن 2500 شغل.

کسانی که مخالف این اقدام هستند، حقوق های ظاهراً گزاف رانندگان قطار را برجسته می کنند که از 20000 تا 65000 پوند متغیر است. البته آنها همان مردمی هستند که در صورت زیر سوال رفتن حقوق پررونق روسای میلیونر، از “سیاست حسادت” ناله می کنند. اما دستمزد رانندگان قطار یک تبلیغ است برای کوبنده، نه علیه رانندگان با انجام اقدامات صنعتی – به جای اینکه به سهم خود واگذار شوند – در افزایش حقوق خود موفق شده اند.

اندرو بیلی، رئیس بانک انگلستان، از کارگران درخواست کرده است که “محدودیت پرداخت” را رعایت کنند: زمانی که هر سال نیم میلیون دستمزد می گیرید، به جای اینکه بگوییم یک کارگر مراقبتی با 17000 پوند، تقریبا 30 برابر کمتر، به راحتی می توان آن را به کار گرفت. . با این حال، افزایش قیمت ها ناشی از افزایش دستمزدها نیست، بلکه ناشی از مشکلات زنجیره تامین در چین، افزایش هزینه های انرژی و شرکت هایی است که سودهای بادآورده را به خانه می برند.

پاسخ کارگران به بحرانی که بر آنها تحمیل شده است نباید پذیرش رواقی سهم آنها باشد. متأسفانه، ما بسیار زیاد از آن را داشته ایم. بر اساس گزارش مرکز حقوق و دستمزد بالا، میانگین دستمزد مدیرعامل ۱۱۱ برابر بیشتر از کارگرانی است که کمترین دستمزد را دریافت می‌کنند. ما ده‌ها میلیارد پوند در سال برای مزایای کار هزینه می‌کنیم و بدهی‌های شخصی به سطوح بی‌سابقه‌ای رسیده است.

کارگرانی که سندیکایی دارند از به اصطلاح «حق بیمه دستمزد» بین 10 تا 15 درصد بهره می برند، در حالی که حقوق کارگران غیر اتحادیه نیز توسط اتحادیه های کارگری به سمت بالا کشیده می شود. دولت فاقد ابزارهایی برای رفع بحران هزینه های زندگی مانند افزایش حداقل دستمزد و حقوق تامین اجتماعی است، اما تقویت اتحادیه ها کار بیهوده ای است. از این گذشته، آیا واقعاً کسی فکر می‌کند که کشورهایی مانند سوئد – که در آن از هر 10 کارگر تقریباً 9 نفر تحت پوشش قرارداد جمعی قرار می‌گیرند و استانداردهای زندگی آنها به طور قابل ملاحظه‌ای بالاتر از کشور ما است – فاجعه اقتصادی هستند؟

منتظر یک حمله رسانه ای فزاینده علیه اتحادیه ها باشید. جامعه ما جامعه ای است که در آن افراد طبقه کارگر به دلیل ضعیف بودن بیش از حد اهریمنی می شوند – به دلیل اینکه به دلیل فقدان آرزو در فقر به سر می برند. و برای بیش از حد قوی بودن – برای اینکه جرأت می کنند برای سهمی عادلانه از ثروتی که با پیوند سخت خود ایجاد می کنند بجنگند.

بله، اعتصابات ناخوشایند هستند، اما آیا روز اخلال، نفوذ دردناک‌تری به زندگی میلیون‌ها نفر است تا اینکه کارگران شاغل را بدون پول کافی برای پرداخت قبوض یا تغذیه خانواده‌هایشان رها کنیم؟

اگر قرار است مثالی از رانندگان قطار بریتانیا ارائه شود، باید الهام بخش کارگران برای مقابله با آن باشد. دستمزد پایین یک رسوایی و یک وضعیت اضطراری ملی است، و اگر کارگران قدرت مطالبه آنچه را که حقشان است داشته باشند، قابل حل است. اگر رانندگان قطار شجاعت رد کردن دستمزدها را داشته باشند، پس قطعاً نیروی کاری که برای مدت طولانی به رکود و رکود تسلیم شده است، باید همینطور باشد.

اوون جونز ستون نویس آبان نیوز است

این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.

منبع

درباره ی aban_admin

مطلب پیشنهادی

بازی های برگشت نیمه نهایی لیگ اروپا و لیگ کنفرانس اروپا – زنده | لیگ اروپا

به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ، اتفاقات کلیدی فقط رویدادهای کلیدی را …