“جنایتکار در هر محیط دیگری”: آیا هواداران تهدیدی برای ستاره های NBA و MLB هستند؟ | NBA

آدر ماه آوریل که به پایان خود نزدیک شد، بازیکنان بیرونی کلیولند گاردنز در جریان بازدید تیمشان از استادیوم یانکی با چند مشکل غیرعادی دست و پنجه نرم کردند. اما این گلوله‌های مگس گیر در بادهای چرخان بر فراز برانکس یا قدرت شلوغی جانکارلو استانتون و آرون قاضی نبود که آنها را ناراحت می‌کرد. در عوض، هواداران خود را با زباله پرتاب کردند. مهم ترین شکار اسکار مرکادو، بازیکن راست کلیولند در این بازی، رهگیری قوطی آبجو بود که به سمت سرش پرتاب شده بود. اوضاع به حدی بد شد که در یک لحظه قاضی و استنتون مجبور شدند برای آرام کردن طرفداران خود دویدن به آنجا بروند.

مایلز استراو، بازیکن خارجی محافظان پس از بازی گفت: “بی رحمانه”. “بدترین طرفداران روی کره زمین.”

عصبانیت استراو قابل درک است، اما رفتار طرفداران یانکی ها (و این آخر هفته صحنه های زشت تری در نیویورک وجود داشت) به دور از انحراف است. در NBA، ستارگانی مانند لوکا دونچیچ، دریموند گرین، کایری اروینگ و کریس پل همگی در جریان بازی های پلی آف امسال با هواداران درگیر شده اند. و چندین معترض حقوق حیوانات در طول بازی های متعدد به زمین یورش بردند، زیرا تیم مینه سوتا تیمبرولوز با ممفیس گریزلیز در اولین دور فصل پس از بازی روبرو شد. در NHL، تهدیدات علیه ناظم کادری مرکز کلرادو بهمنی این آخر هفته به اندازه کافی شدید تلقی شد تا پلیس بتواند آن را بررسی کند.

مشکل به آمریکا هم محدود نمی شود. در بریتانیا، بیلی شارپ از شفیلد یونایتد پس از ضربه سر یکی از هواداران به او در جریان حمله به زمین ناتینگهام فارست، خونین شد. این هوادار دستگیر شد و 24 هفته در زندان خواهد ماند. ادعاهایی مبنی بر اتفاق مشابه در جشن قهرمانی منچسترسیتی در لیگ برتر در روز یکشنبه وجود داشته است.

مارک آئویاگی، روانشناس ورزشی و استاد دانشگاه دنور، می‌گوید: «اگر به میزان امنیت در یک بازی ورزشی حرفه‌ای نگاه کنید، نسبت به کاری که جمعیت می‌توانست انجام دهد اگر تصمیم به سرکشی می‌کرد، خنده‌دار است.

البته درگیری بین هواداران و بازیکنان همیشه بخشی از ورزش در ایالات متحده بوده است، اما به نظر می رسد اخیراً بیشتر شده است. آئویاگی می‌گوید دلیل اصلی اینکه آنها به نزاع‌های همه جانبه تبدیل نشده‌اند، مانند ماجرای بدنام Malice در کاخ در سال 2004، محدودیت بازیکنان است.

آئویاگی می‌گوید: «آنچه بازیکنان در معرض آن قرار می‌گیرند، در هر شرایط دیگری مجرمانه است. “حداقل، وجود دارد [verbal] حمله در هر بازی خاص برای هر بازیکن معین. علیرغم آنچه که غیرقانونی است و در هر محیط دیگری واکنش نشان می دهد، بازیکنان تقریباً هرگز به این نوع حمله واکنش نشان نمی دهند. تنها زمانی که یک هوادار از خط نانوشته عبور کند، بازیکنان واکنش نشان خواهند داد. این ممکن است شامل شامل کردن خانواده بازیکن در حمله لفظی یا گفتن کلماتی باشد که ممنوع است. باز هم نکته اینجاست که این تخلفات فراتر از سطح جنایی حمله است.»

NBA می گوید هر گونه اختلالی را جدی می گیرد. یکی از سخنگویان NBA به آبان نیوز گفت: “هر زمانی که هر کسی که در بازی با یک طرفدار تعامل منفی داشته باشد یا طرفداران ما تجربه بدی داشته باشند، این یک نگرانی است.” ما تحمل رفتار مخرب یا سرکش در میدان های خود را نداریم، و هر زمان که فردی قوانین رفتاری طرفداران NBA ما را نقض کند، در صورت لزوم توسط نیروهای امنیتی و مجری قانون محلی به سرعت به آن رسیدگی می شود.

اختلالات طرفداران می‌تواند موضوع بزرگ‌تری را روشن کند که از زمان شروع همه‌گیری در سال 2020 بر جامعه تأثیر گذاشته است. برای ماه‌ها، با گسترش کووید، هواداران از حضور در رویدادهای ورزشی محروم بودند. پس از بازگشت جمعیت، رفتار بد هواداران بیشتر شد. یک طرفدار در بوستون بطری آب را به سمت ایروینگ پرتاب کرد. ترا یانگ در نیویورک تف انداخته شد. راسل وستبروک در فیلادلفیا روی او پاپ کورن انداخته بود. وستبروک گفت که این حادثه بی نظیر نبود.

او پس از بازی در ماه مه 2021 گفت: “پرتاب کردن غذا روی من، واقعاً مزخرف است.” “خوشبختانه نتوانستم به جایگاه ها برسم. من فقط آن را ساده نمی گیرم. برای من بارها برای من اتفاق می افتد. بدیهی است که من یاد گرفته ام که به نوعی به سمت دیگری نگاه کنم، اما تا حدی نمی توان به سمت دیگری نگاه کرد. باید برخی از پنالتی‌ها یا چیزی در نظر گرفته شود که هواداران نتوانند به بازی‌ها بیایند و هر طور که می‌خواهند انجام دهند و بگویند، زیرا آن‌ها این کار را در هیچ جای دیگری انجام نمی‌دهند – هیچ تنظیمات دیگری. و راستش من از آن خسته و بیزارم.»

آئویاگی می‌گوید که افزایش سطح سوءرفتار طرفداران می‌تواند محصول جانبی اضطراب همه‌گیر باشد، که با ناآرامی‌ها در سایر مکان‌ها مانند هواپیماها مرتبط است.

هیچ دلیل قطعی وجود ندارد که چرا این اتفاق می افتد، اما تفکر غالب این است که با قوانین [such as mask wearing and quarantines] آئویاگی می‌گوید که در طول این همه‌گیری تحمیل شده و منجر به احساس استقلال کمتری در افراد می‌شود، پاسخ برخی از افراد این است که در صورت فرصت، انتخاب و استقلال را بیش از حد نمایان کنند. این بیماری همه گیر منجر به یک بحران بهداشت روانی شده است. تنها سوال واقعی این است که آیا باعث آن شده است یا به سادگی باعث تشدید آن چیزی شده است که قبلاً در حال تولید بود.

متاسفانه این فقط بازیکنان نیستند که مورد هدف هواداران قرار گرفته اند. در جریان بازی پلی آف NBA بین دالاس ماوریکس و فینیکس سانز در روز مادر، هواداران ظاهراً بارها مادر کریس پل را لمس کردند و همسرش را هل دادند. ماوریکس متعاقباً اعلام کرد که دو “هوادار سرکش” تا پایان سال 2023 از حضور در عرصه خود محروم شده اند، اما این حادثه توجه به نیاز خانواده بازیکنان را به حمایت بیشتر جلب کرد.

سخنگوی NBA گفت: “این نوع رفتار قابل تحمل نخواهد بود و همانطور که در دالاس اتفاق افتاد، بلافاصله توسط نیروهای امنیتی و شرکای مجری قانون ما رسیدگی خواهد شد.” طرفداران درگیر در این حادثه تا پایان سال 2023 یعنی 19 ماه محرومیت دریافت کردند. ما اقدامات پیشگیرانه ای را برای محافظت از خانواده بازیکنان در میدان ها انجام می دهیم و در حالی که در مورد اقدامات خاص بحث نمی کنیم، به بازیکنان و اعضای خانواده آنها در مورد راه های جلوگیری از درگیری با هواداران، به ویژه زمانی که آنها از میادین خانگی خود دور هستند، آموزش می دهیم.

ورزش همیشه به عنوان راهی برای طرفداران برای فرار از جزئیات زندگی روزمره و ایجاد ارتباط با یک امتیاز، جامعه یا شهر بوده است. با این حال، لیگ های حرفه ای در یک لحظه حساس هستند که در آن سرگرمی و ایمنی ورزش توسط طرفداران مزاحم لکه دار شده است.

آئویاگی می‌گوید: «لیگ‌ها، تیم‌ها، و بله، هواداران همگی می‌خواهند ورزش این فرار عالی باشد، جایی که گفتن چیزها همگی سرگرم کننده است و بخشی عادی از حمایت از تیم شماست. مطمئناً راهی برای حمایت از تیم شما و تلاش برای منحرف کردن حواس تیم دیگر وجود دارد یا در غیر این صورت احساس می کنید که به تیم خود به گونه ای کمک می کنید که شامل حمله نباشد.