پپ گواردیولا و آبی آسمانی منچسترسیتی این دوران را تعریف خواهند کرد | شهر منچستر

مندرست به نظر می رسید که منچسترسیتی باید از لبه پرتگاه همان طور که انجام داد بازگردد، ایلکای گوندوگان مانند یک ققنوس انتقام جوی کوچک و از نظر فنی ماهر اوج می گیرد تا ضربه سر خود را با دقت به گوشه بالای دروازه استون ویلا بزند. این‌طوری این‌جا این کارها را انجام می‌دهند. نه با گرمای بیشتر، خون بیشتر، هرج و مرج بیشتر. اما با خطوط تمیزتر، وضوح بیشتر، مه قرمز با دقت فوق العاده.

در عرض شش دقیقه پس از آن بازی، قهرمانان پپ گواردیولا زیباترین بازگشت اضطراری تاریخ فوتبال انگلیس را به پایان رساندند. و در مورد اینکه بتوانید به این شکل فوتبال بازی کنید، چیزی واقعاً بی باک وجود دارد، زمانی که نبضتان تند می‌زند، زمان کوتاهی می‌گذرد، دنیا در پشت شما بسته می‌شود.

همچنین مناسب بود که گوندوگان، اولین خرید گواردیولا در سیتی، گل قهرمانی را به ثمر برساند، دومین گل او در بازی: و رحیم استرلینگ و کوین دی بروین باید حضور داشته باشند و هر دوی آنها برای گواردیولا حضور داشته اند. کل دوره در انگلستان

در پایان و با وجود تمام حاشیه های خوب، این قطعی ترین قهرمانی است. سیتی بیش از هر تیم دیگری در پنج لیگ برتر اروپا در این فصل گل های بیشتری به ثمر رساند، پاس های بیشتری داد و مالکیت توپ بیشتری را در اختیار داشت.

ژائو کانسلو، رودری و آیمریک لاپورته بیش از هر کس دیگری در لیگ برتر انگلیس پاس دادند (Cancelo، یک نفوذ همه منظوره، همچنین برای تکل، دریبل و قطع توپ در رده اول و دوازدهم در ضربات دروازه بود).

این یک نوع فوتبال کامل بوده است، تسلط بر هر معیار، شستشوی آبی آسمانی که در تمام سطوح فوتبال نخبه انگلیسی اعمال می شود. در پایان این نیز لحظه خوبی برای نفس کشیدن است. هیچ پیشنهادی وجود ندارد که گواردیولا با پایان قراردادش در سال آینده قصد جدایی داشته باشد، اما اکنون برخی چیزها تغییر خواهد کرد. بازیکنان کلیدی این گروه در حال رسیدن به اوج هستند. برخی در تابستان می روند. ورود ارلینگ هالند نشان دهنده نوع دیگری از بازسازی در آینده است.

و با نگاهی به گذشته، شش سال اول حضور گواردیولا در سیتی لحن و بافت بسیار متمایز خود را دارد. برای استفاده از تاکتیک‌ها، ساختار و مدل مالکیت، کمی بزرگ‌نمایی کنید، درست تا جایی که قبیله‌گرایی کامل اینترنتی به جنبه‌ای از هواداران فوتبال تبدیل شده است، و یک مورد منصفانه وجود دارد که منچسترسیتی در دوران پپ تنها متحول‌کننده‌ترین عنصر است. در تاریخ مدرن فوتبال انگلیس

دو چیز به اندازه کافی روشن به نظر می رسد. اول، این یک موفقیت سرگیجه‌آور بوده است. چهار عنوان در شش سال: حتی حذف حق بیمه لیگ برتر که می گوید اتفاقی که به تازگی افتاده است تنها چیزی است که تا به حال رخ داده است، این یکی از دوران قهرمانی بزرگ در تاریخ فوتبال انگلیس است.

از نظر اعداد ناب، گواردیولا اکنون با کنی دالگلیش و هربرت چپمن، یکی از مت بازبی، دو پشت از باب پیزلی، و مانند بقیه، با 13 سال 27 ساله الکس فرگوسن هم تراز است.

با فاکتور کوتاه مدت او و شدت تأثیرگذاری او، گواردیولا شروع می کند به چیزی بسیار مهم تر به نظر می رسد. او اکنون عضوی از یک گروه کوچک است – چپمن، بازبی، بیل شنکلی و آرسن ونگر – که موفقیت آنها همچنین نحوه بازی، مربیگری و درک فوتبال را در این کشور تغییر داده است.

این نفوذ تاکتیکی بارزترین بخش برتری پپ است. در زمان او، فوتبال انگلیس به طرز چشمگیری به سمت سبک مالکیت، برتری تکنیک، وسواس کاتالان-هلندی با توپ که به بهترین وجه توسط تیم در حال تکامل خود گواردیولا تجسم یافته است، متمایل شده است.

به زبان ساده، فصل قبل از ورود او به سیتی، 71 گل به ثمر رساند و 20488 بار توپ را پاس داد. در فصل فتح قهرمانی، آنها 99 گل زدند و 26132 پاس دادند.

به راحتی می توان تأثیر اعمال شده در آن زمان را بدیهی دانست. وینگرهای وارونه، 9های کاذب، مدافعان کناری سرگردان، دروازه بانانی که عاشق توپ هستند: پپ بزرگترین محرک در این عناصر بوده است که بخشی از زبان داخلی فوتبال انگلیس شده است، تا جایی که حتی مدیران سطح ابتدایی انگلیسی نیز در مورد آنها صحبت خواهند کرد. فلسفه» (عشق به دانش) و ایده مربیگری را به عنوان یک دوره تحصیلی، یک رشته فکری بپذیرید.

به عقب برگردید و به نظر خنده دار است که تا سال 2016 هنوز یک جزیره کوچک خصومت نسبت به این خارجی ثابت نشده (دو لیگ قهرمانان) وجود داشت. کنفرانس مطبوعاتی در استادیوم کینگ پاور پس از شکست 4-2 از لسترسیتی در دسامبر 2016، زمانی که گواردیولا پرسید “تکل چیست؟”، اکنون به یک افسانه کم اهمیت تبدیل شده است. یک نسخه فوتبالی از Sex Pistols که در ژوئن 1976 بازی Lesser Free Trade Hall را انجام می داد، یک نوع ماجرای تپانچه ای برای بیدار کردن جهان.

در آن زمان درجاتی از تمسخر وجود داشت. پنج سال و نیم فوروارد سریع و دیدن تاثیری که قرار گرفتن مداوم در سبک گواردیولا داشته است قابل توجه است. از یک تیم ملی که در طول تاریخ 140 ساله خود با بازی مستقیم و بدنی تعریف شده است، اما اکنون دوباره پیکربندی شده است تا مالکیت و صبر را فتیش کند. درست به ریتم فوتبال پارکی، جایی که بازیکنان محلی زیر 11 سال یک بازی پاس منظم را انجام می دهند، جایی که والدین در مورد پرس زدن و عدم ارسال طولانی آن فریاد می زنند، جایی که پاس های کوتاه به طور نمایشی مورد تشویق قرار می گیرند.

بسیاری از این اتفاقات قبلاً در تمرینات قبل از گواردیولا بوده است، اما حضور او آن را فوق العاده کرده است. حق هم داشت سیتی در این فصل 300 تکل کمتر نسبت به سال قبل از ورود او انجام داد، زمانی که آنها پس از آرسنال و اسپرز در رده چهارم قرار گرفتند.

البته این تحول جنبه های دیگری نیز دارد. مالکیت دولت-ملت شهر اکنون 14 سال است. هیچ کس برای تغییرات ایجاد شده توسط این مدل کاملاً متفاوت، این مجموعه کاملاً متفاوت از انگیزه ها آماده نبود. از بسیاری جهات به سادگی دنیای واقعی سرزده است. فرهنگ انگلیسی، تجارت، اقتصاد، حتی زبان همیشه یک چیز زاغی، تجارت صادرات/واردات، استعدادهای قرضی، تاثیرات عاریه ای بوده است.

این امر به طور چشمگیری با جهانی شدن تسریع شده است. قطر صاحب بلندترین ساختمان انگلستان است. ابوظبی مالک منچسترسیتی است. این پروژه در نوع خود یک شگفتی اقتصادی مدرن است: فضاهای جدید، زمین جدید، تیم جدید، سبک جدید، جاذبه جدید.

اما همچنین شایسته است که به عنوان چیزی بیش از مجموعه ای از ساختمان ها و لیست حقوق و دستمزد مورد قضاوت قرار گیرد. زیرساخت های ورزشی ظریف است. و در حالی که بسیاری از تیم‌های دیگر تلاش کرده‌اند در همان دوره راه خود را برای موفقیت بگذرانند، ابرقدرت سیتی این بوده است که با هماهنگی یک پروژه سیاسی آشکار، با پشتوانه ذخایر بی‌پایان، شایستگی اجرایی فوق‌العاده و تمایل به ورزش در سطح نخبگان شروع کند. دادخواهی

موفقیت آنها از بسیاری جهات می تواند از بیرون پیش پا افتاده به نظر برسد: بهترین استعدادها را استخدام کنید، بیشترین پول را خرج کنید، ناامیدی استاندارد خودهای متخاصم، شهوت شکوه، خویشاوندی، ناتوانی را از بین ببرید.

این بخشی از درخشش گواردیولا، برتری او و وسواس گهگاهی خود ویرانگر اوست که زیر دست او این پروژه هم زیبا و هم چیزی است که هنوز شبیه ورزش است.

سیتی به دلایل بسیاری برنده عنوان استثنایی است. بدیهی است به این دلیل که آنها یک امتیاز بیشتر از یک تیم درخشان لیورپول کسب کردند. اما این نیز دوره آنها بوده است، به معنای گسترده.