بررسی لیگ برتر 2021-22: مسابقات فصل | لیگ برتر

یورگن کلوپ پس از یک تساوی تپنده گفت: این یک سواری وحشیانه بود. او اشتباه نمی کرد. لیورپول پرهای خود را به هم ریخته بود و در دقیقه 27 عقب افتاد زیرا اتان پینوک یک حرکت هوشمندانه با ایوان تونی را به پایان رساند. استادیوم کوچک جامعه آینده نگرانه تقریباً از پایه های خود خارج شد و از لرزش دست بر نداشت. چند لحظه بعد دیوگو جوتا با ضربه سر به خانه رفت و نتیجه را 1-1 کرد. وقتی محمد صلاح با صدمین گل خود برای باشگاه لیورپول را پیش انداخت، انتظار این بود که تیم کلوپ کنترل را به دست بیاورد. برنتفورد ایده های دیگری داشت، احتیاط را به باد می داد و محوطه جریمه لیورپول را بمباران می کرد تا اینکه در نهایت، ویتالی ژانلت بازی را به تساوی کشاند. مثل یک کراوات جام بود. ضربه انحرافی کورتیس جونز، هواداران میهمان را در دقیقه 67 به وجد آورد و زمانی که صلاح 10 دقیقه بعد از بازی خارج شد، پیروزی 4-2 تنها برای مصری اجتناب ناپذیر به نظر می رسید که به طرز بیهوده ای از آن عبور کند. Yoane Wissa وارد بازی شد تا یک تساوی معروف را با یک پایان پر از آلیسون به پایان برساند.

هنگامی که سوت پایان در یک مسابقه هیجان انگیز در آنفیلد به صدا درآمد، مشخص بود که دو رقیب در لیگ برتر در خیابان های پیش رو هستند. تیم پپ گواردیولا در نیمه اول جذابی که در آن لیورپول باید از آلیسون تشکر کند که گلی به ثمر نرسانده بود، کنترل خفه کننده خود را به نمایش گذاشتند. هر آنچه که یورگن کلوپ در نیمه دوم به تیمش داد، نتیجه داد. آنها از تله ها خارج شدند و صلاح خط هافبک را قطع کرد و برای اولین بار روی سادیو مانه دراز کشید. سیتی مانند یک قهرمان با فیل فودن درخشان واکنش نشان داد و فضایی را پیدا کرد که به نظر می‌رسید هیچ فضایی وجود نداشت و با دقتی اشتباه به گوشه‌های دوردست کوبید. نشانه که گل انفرادی از صلاح، که در آن او توپ را در موقعیتی برداشت که به نظر می‌رسید تهدیدی نبود، قبل از اینکه برناردو سیلوا و آیمریک لاپورته را با حرکت خیره‌کننده‌ای با پای خود به باد داد و با پای ضعیف‌تر خود به ادرسون شلیک کرد و نتیجه را 2-1 کرد. باور نکردنی با این حال، سیتی به آمدن ادامه داد و زمانی که کوین دی بروین با یک ضربه منحرف شده بازی را به 2-2 تبدیل کرد، بازی خارج از خانه شروع شد و گل برای نمایش نیمه اول سیتی به تنهایی قابل توجیه بود. این درام با بالاترین کیفیت بود.

چکش ها دو بار از پشت در یک رویارویی جذاب به زمین آمدند که مشخص کرد تیم دیوید مویس قرار نیست به راحتی از مکان های اروپایی خارج شود. برای توماس توخل این گواه بر این بود که چلسی برای همگام شدن با لیورپول و منچسترسیتی تلاش می کند. آنها پس از زدن ضربه سر تیاگو سیلوا، به سختی بازی را کنترل کردند، با قدرت دوندگی میشائیل آنتونیو، دفاع چلسی را از فرم خارج کرد و ادوارد مندی را که بعد از ظهری برای فراموش کردن داشت، لو داد. مندی ابتدا در حالی که برای کنترل توپ و پاهایش تلاش می کرد، یک پنالتی را به ثمر رساند و بعداً با ضربه ای که آرتور ماسواکو منحرف شده بود به تور دروازه خود ضربه زد تا به وستهم یک برد شایسته را هدیه دهد. در بین این لحظات، میسون ماونت با یک ضربه والی از کنار پای عالی، نتیجه را 2-1 کرد و جارود بوون با یک ضربه سریع معمولی که به سختی به عقب برگردانده شد، گل تساوی را به ثمر رساند.

این یک بازی مضحک بود که در آن سیتی در 25 دقیقه به برتری 4-0 رسید. شاید تیم میزبان آنقدر خوب بود که در 45 دقیقه دوم به خواب رفتند زیرا سه گل در 10 دقیقه نیمه دوم الهام گرفته از جیمز مدیسون به این معنی بود که نتیجه 4-3 بعد از 65 دقیقه به پایان رسید. اما مانند آتش نشانانی که به زنگ هشدار پاسخ می دهند، تیم گواردیولا از رختخواب بیرون پرید و حالت نجات را در پیش گرفت و به سرعت نظم را برقرار کرد و هواداران را در ورزشگاه اتحاد متعجب کرد که آیا همه اینها یک رویای تب بوده است. این یک رویارویی برگشتی در روز باکسینگ بود – دیداری که اگر در تاریخ برگزار می‌شد، بی‌جا نبود. که روز عجیب و غریب جشن فوتبال در سال 1963.

صحنه های پایانی حرف من! گودیسون از زمان فرار بزرگ در برابر ویمبلدون در سال 1994 که به طور مشابه، در نیمه اول 2-0 شکست خورده بود و برای تثبیت جایگاه خود در صدر جدول، نیاز به بازگشت 3 گلی داشت، چنین تهاجم به زمین – و مسابقه – را مشاهده نکرده بود. . مایکل کین با رانندگی به خانه در دقیقه 54، جرقه بازگشت را زد و غرش گودیسون را برانگیخت. سپس ریچارلیسون، یک شخصیت طلسم در مبارزه بقا، یک شوت انحرافی از کنار جک باتلند به سمت جک باتلند شلیک کرد. هنگامی که امید واقعی از جایگاه ها بلند شد، توده ای از دود آبی فوران کرد. وقتی دومینیک کالورت-لوین با یک ضربه سر شیرجه ای خوشمزه در دقیقه 85 گل برتری را به ثمر رساند، هواداران اورتون دچار هذیان شدند. آنها هزاران نفر در زمان سوت پایان بازی به میدان رفتند. گودیسون، بانوی بزرگ پیر که درام های زیادی دیده است، از آرامش و لذت به خود لرزید. بهتر از همه، این مسابقه از تلویزیون پخش نشد، بنابراین کسانی که آنجا بودند احساس می‌کنند که یک داستان عامیانه واقعی برای گفتن دارند.