یونان ادعای موزه بریتانیا را رد کرد که مرمرهای پارتنون از آوار خارج شده اند | سنگ مرمر پارتنون

اختلاف بر سر مجسمه‌های پارتنون پس از رد ادعای موزه بریتانیا در یونان عمیق‌تر شد که بسیاری از مجسمه‌ها را که به دستور لرد الگین برداشته شده بود، «در آوار» در اطراف بنای تاریخی بازیابی کرد.

این ادعا که در نشست یونسکو در روز جمعه بیان شد، پیچ و تاب جدیدی به بحث فرهنگی طولانی مدت اضافه کرد و تنها چند روز پس از آن مطرح شد که نشان داد بریتانیا مایل است در مورد درخواست یونان برای اتحاد مجدد این نقش‌های باستانی با دیگر گنجینه‌های آتن بحث کند. .

معاون مدیر موزه، دکتر جاناتان ویلیامز، در نشست سالانه کمیته بین دولتی سازمان میراث جهانی برای ترویج بازگرداندن اموال فرهنگی، گفت: «در واقع بخش زیادی از فریز از آوارهای اطراف پارتنون برداشته شد. “این اشیاء همانطور که پیشنهاد شده است همه از ساختمان هک نشده اند.”

مبارزان، به نقل از شاهدان در آن زمان، مدت‌ها مدعی شده‌اند که مجسمه‌ها با آگاهی کامل از الگین، سفیر وقت بریتانیا در امپراتوری عثمانی، با استفاده از اره‌های مرمر از معبد قرن پنجم قبل از میلاد به خشونت جدا شده‌اند. استفاده از اره و سایر ماشین آلات در مکاتبات بین دیپلمات اسکاتلندی و نقاش ایتالیایی جیووانی باتیستا لوزیری، نقاش ایتالیایی که او برای نظارت بر برداشت آثار باستانی در سال 1801 به او سپرده بود، به چشم می خورد.

در یک نامه، لوزیری از الگین التماس کرد که «در اسرع وقت یک دوجین اره مرمر در اندازه های مختلف را به آتن بفرستد».

لینا مندونی، وزیر فرهنگ یونان، در بیانیه‌ای به آبان نیوز، الگین را به ارتکاب سرقت سریالی متهم کرد.

او گفت: «در طول سال‌ها، مقامات یونان و جامعه علمی بین‌المللی با استدلال‌های تزلزل ناپذیر وقایع واقعی مربوط به برداشتن مجسمه‌های پارتنون را نشان داده‌اند. “لرد الگین از ابزارهای غیرقانونی و ناعادلانه برای توقیف و صدور مجسمه های پارتنون، بدون مجوز قانونی واقعی برای انجام این کار، در یک اقدام آشکار دزدی زنجیره ای استفاده کرد.”

لوزیری در نامه‌ای که در سال 1802 به الگین نوشت، اعتراف کرد که در طی عملیاتی برای بیرون آوردن یک تابلوی برجسته مجسمه‌سازی شده، یا متوپه، که زنی را به تصویر می‌کشد که توسط یک قنطورس از معبد برده می‌شود، «مجبور بود کمی وحشی» رفتار کند.

موزه بریتانیا که این آثار باستانی را در سال 1816 از همتا خریداری کرد، دارای 15 متوپ، 17 شکل پدینتال و 75 متر از فریز اصلی به طول 160 متر در مجموعه های خود است. بسیاری از مجسمه‌های باقی‌مانده – که به عنوان نقطه اوج هنر کلاسیک در نظر گرفته می‌شود – در آتن است و در موزه‌ای که هدف آن ساخته شده در پای آکروپولیس به نمایش گذاشته شده است.

آخرین جدال پس از آن رخ می دهد که یونان کارزار خود را برای اتحاد دوباره شاهکارها تقویت کرد. کیریاکوس میتسوتاکیس، نخست وزیر این کشور، در جریان مذاکرات داونینگ استریت با بوریس جانسون در ماه نوامبر، این موضوع را در مرکز صحنه قرار داد. به طور گسترده ای تصور می شود که حرکت جدید موزه بریتانیا را در حالت تدافعی قرار داده است.

در پاسخ به ادعاهای ویلیامز، باستان شناس مشهور کلاسیک، آنتونی اسنودگراس، گفت که هیچ تردیدی وجود ندارد که اولین هدف لوزیری -متوپ های ضلع جنوبی پارتنون- “به شدت جدا شده است” و به روایت های وحشتناک مسافرانی که شاهد آنچه بوده اند استناد کرد. او به عنوان “خسارات جبران ناپذیر” به ساختمان یاد کرد.

اسنودگراس، که رئیس افتخاری کمیته بریتانیا برای بازگرداندن سنگ‌های مرمر پارتنون است، گفت که فقدان شواهد مستند باعث می‌شود که «تعیین کمی یا حتی اثبات» چه نسبتی از مجسمه‌ها در میان ویرانه‌ها در طول چهار سالی که الگین وجود داشت را غیرممکن کند. تیم در سایت کار کردند اما غیر قابل انکار بود که در تلاش برای به دست آوردن هر چه بیشتر مجسمه و مجسمه، قطعاتی از بنای تاریخی قطع شده بود.

او در مورد فریز به یاد ماندنی که راهپیمایی جشنواره پاناتنایک را به تصویر می‌کشد، گفت: «لوسیری برای کاهش وزن برای حمل و نقل، پشت اکثر بلوک‌ها را اره کرده و دور انداخته بود تا فقط صورت مجسمه‌سازی شده را دست نخورده نگه دارد.» نمونه ای عالی از شعر در سنگ.

این به خودی خود به این معنا نیست که هر بلوک ابتدا باید از جای خود در قسمت بالایی ساختمان پایین می آمد. اما وضعیت حفظ اکثریت قریب به اتفاق اسلب‌های موزه بریتانیا مطمئناً کافی است که نشان دهد آنها از ارتفاع 40 فوتی پایین نیفتاده‌اند، بلکه با احتیاط جدا شده و پایین آمده‌اند تا روی زمین اره شوند… در مجموع، این نادرست است. گفتن اینکه بسیاری از چیزهایی که الگین گرفت قبلاً روی زمین بود.

معاون موزه بریتانیا پذیرفت که بناهای آکروپولیس اکنون به طرز شگفت انگیزی حفظ شده اند، اما گفت که تمایل یونان برای مشاهده یکپارچه شدن آثار باستانی غیرممکن است زیرا تا زمان ورود الگین به آتن، بسیاری از آنها تخریب شده بود.

هرگز لحظه جادویی اتحاد مجدد وجود نخواهد داشت، زیرا نیمی از مجسمه‌های پارتنون برای همیشه گم می‌شوند، نیمی از مجسمه‌ها در اواخر قرن هفدهم، مدت‌ها قبل از اینکه الگین در آتن فعال باشد، نابود شدند.»

مندونی اصرار داشت که در یک محیط بین المللی که گنجینه ها به طور فزاینده ای به کشورهای مبدأ بازگردانده می شوند، کمپین ادامه خواهد یافت.

هفته گذشته ایتالیا اعلام کرد که آتن می تواند قطعه ای را که از دیواره شرقی پارتنون ربوده شده و پای الهه آرتمیس را نشان می دهد که از زیر یک تونیک زیبا به بیرون نگاه می کند، نگه دارد. این مصنوع به اندازه یک کفش مدت‌هاست که در موزه باستان‌شناسی آنتونیو سالیناس در پالرمو به نمایش گذاشته شده بود.

وی گفت: یونان آماده است تا با حسن نیت در چارچوب قانونی و زمینه اخلاقی تعیین شده توسط توصیه ها و تصمیمات یونسکو وارد گفتگوی صادقانه و صمیمانه با بریتانیا شود.