لیورپول علیرغم پیروزی در بازی وحشیانه مقابل وولوز، در پیشنهاد قهرمانی کوتاهی کرد | لیگ برتر

آنفیلد جرأت داشت شماره 20 و چهارگانه بی سابقه را باور کند تا اینکه در دقیقه 81 فوران کوچکی در گوشه ورزشگاه رخ داد. هواداران ولوز از بازگشت منچسترسیتی به استون ویلا خبر داشتند و وقت خود را برای اعلام ناراحتی لیورپول تلف نکردند.

شاگردان یورگن کلوپ به پیروزی ای دست یافتند که می توانست قهرمان لیگ برتر شود اما برای ایلکای گوندوغان در ورزشگاه اتحاد. آنها در عوض با شعارهای هواداران در مورد دویدن در پاریس با جام به پایان رسیدند و اگر فصل با یک قهرمانی دیگر در لیگ قهرمانان اروپا مقابل رئال مادرید شنبه آینده به پایان برسد، سال 2019 را تکرار خواهند کرد، اما در پایان یک روز نیز تورم غیرقابل انکار وجود داشت. که وعده‌های زیادی را می‌داد تا بتواند داستانی از آنچه ممکن بود باشد را ارائه دهد. لیورپول فصل را با سومین امتیاز بالاتر در تاریخ باشگاه به پایان می رساند، چهارمین با تبدیل فصل 42 بازی 1978-1979 به سه امتیاز برای یک برد. اینکه سه بازی دیگر در چهار فصل گذشته آمده‌اند، نشان‌دهنده مقیاس وظیفه‌ای است که برای به چالش کشیدن یا خلع سیتی لازم است.

این یک سواری وحشیانه از همان ابتدا بود. هزاران نفر در آنفیلد رود صف کشیده بودند تا به مربی تیم لیورپول قبل از شروع بازی خوشامد بگویند و جو بهم ریخته بود که بازیکنان کلوپ برای گرم کردن ظاهر شدند، بیش از آنکه انتظار داشتیم در آن مرحله. سپس آنفیلد ناگهان ساکت شد و پدرو نتو تنها در دقیقه سوم میهمان را پیش انداخت.

احتمال امتیاز گرفتن ولوز از لیورپول، با باخت 8 بازی از 13 بازی قبلی خود در لیگ برتر، به سختی در روایت روز پایانی ذکر شده بود. اما میزبان پس از خاموش شدن در یک ضربه دروازه خوزه سا، بیدار شد. ابراهیما کوناته پرواز دروازه بان ولوز را کاملاً اشتباه خوانده بود و رائول خیمنز را در سمت چپ لیورپول رها کرد. خیمنز نگاهی به طرف مقابل انداخت تا نتو را بدون علامت در محوطه جریمه ببیند و کاملاً در مرکز توپ قرار گرفت تا شریک ضربه ای خود از آلیسون عبور کند. دروازه بان لیورپول از کسب رکورد برابر با بیست و یکمین کلین شیت فصل محروم شد، اگرچه البته این کمترین نگرانی او در آن زمان بود.

لیورپول با نمایشی پرانرژی و تهدیدآمیز پاسخ داد، البته در حالی که در دفاع میانی بدون ویرژیل فن دایک، که در کنار محمد صلاح روی نیمکت حضور داشت، شکننده به نظر می رسید. آنها به ویژه در برابر ترفند روبن نفس که در هر فرصتی برای اولین بار به نتو در سمت چپ پاس می داد، آسیب پذیر بودند.

ژوئل ماتیپ اولین فرصت میزبان برای گل تساوی را داشت اما ضربه سر لوئیز دیاز را با ضربه سر به بیرون فرستاد. زمانی که ماتیپ ملی پوش کلمبیایی را روی دروازه آزاد کرد، این زوج دوباره با هم ترکیب شدند، اما او نتوانست سا را ​​به گل تبدیل کند. یک فرصت دیگر برای التماس رقم خورد که دیاز دوباره از سمت چپ فرار کرد و توپ را از دهانه دروازه عبور داد. هیچ کس قرمزپوش نسبت به دعوت نامه هوشیار نبود. شوت ترنت الکساندر-آرنولد باعث شد سه بازیکن ولوز به مسیر نابی کیتا منحرف شوند. تلاش او در گلزنی توسط توتی مهار شد. همه چیز از دیدگاه لیورپول کمی عجولانه بود و لئاندر دندونکر باید امتیاز میهمان را دو برابر می کرد که نتو که یک بار دیگر توسط Neves آزاد شد و هافبک را در حال رسیدن به تیرک نزدیک دید. Dendoncker به جای هدف، Kop را پیدا کرد.

سپس چرخید. نتو که یک خار ثابت برای خط دفاعی لیورپول بود، در دقیقه 22 مصدوم شد و هوانگ هی چان جایگزین او شد. دو دقیقه بعد، تیم کلوپ با یک جادوی عالی از تیاگو آلکانترا به تساوی رسید. تیاگو با دریافت پاس خارج از دفاع کوناته با پشت به دروازه، قفل دفاع وولوز را با اولین ضربه معکوس از میان پاهای ویلی بولی باز کرد. سادیو مانه دور بود و پایانش را به درون تیرک نزدیک سا کشید. خبر افتتاحیه استون ویلا مدت کوتاهی پس از آن منتشر شد و باعث ایجاد هیاهو در داخل آنفیلد و اولین گروه کر “استیو جرارد، جرارد” شد.

با این حال، زمانی که تیاگو پس از ضربه زدن بیش از حد به یک توپ متقاطع به سمت الکساندر-آرنولد، مصدوم شد، روحیه از بین رفت. بدون علامت دادن به نیمکت یا منتظر درمان، ملی پوش تاثیرگذار اسپانیایی با ناراحتی به سمت خط کناری حرکت کرد و مستقیماً به سمت تونل رفت. کمتر از یک هفته تا فینال لیگ قهرمانان اروپا باقی مانده است، اگر مصدومیت جدی باشد، جدایی او ضربه بزرگی خواهد بود. تیاگو در حالی که نیمه دوم روی نیمکت نشسته بود، سرش را در دستانش گرفته بود.

در این فاصله جیمز میلنر جای تیاگو را گرفت. وولوز نیز مشکلات مصدومیت خود را داشت و سا از ناحیه پا دچار آسیب دیدگی شد که جان رودی را مجبور کرد تا دروازه‌بان گزینه اول را برای نیمه دوم جایگزین کند. با این حال، میهمان به طرز چشمگیری دفاع کردند و علیرغم اینکه فیلیپه کوتینیو برتری ویلا را در سیتی افزایش داد، مقاومت بولی، کانر کودی و توتی مانع بزرگی برای جاه طلبی های لیورپول برای قهرمانی بود.

زمانی که مانه توسط دیوگو جوتا درون محوطه جریمه آزاد شد، رادی را با یک چیپ لذت بخش شکست داد، اما آفساید اعلام شد. او دوباره توسط الکساندر-آرنولد مورد بازی قرار گرفت و تحت یک چالش از Coady شکست خورد. داور، آنتونی تیلور، از درخواست های پنالتی متاثر نشد و پیگیری جوتا توسط توتی منحرف شد. وولوز می‌توانست اضطراب لیورپول را تشدید کند، اما هوانگ، خیمنز و دندونکر همگی در ضدحملات فرصت‌های عالی را تلف کردند.

مقاومت ولوز در نهایت شش دقیقه مانده به پایان شکست زمانی که ماتیپ با ضربه سر محکمی که خیمنز روی خط دروازه مهار کرد، به کرنر الکساندر-آرنولد برخورد کرد. رودی توپ را دور زد اما فقط تا ماتیپ که ضربه سر دوم را برای صلاح به دست آورد تا از فاصله نزدیک به خانه برگردد. این بیست و سومین گل فصل این بازیکن تعویضی در لیگ برتر بود، به این معنی که او کفش طلا را با سون هیونگ مین تقسیم خواهد کرد. شایعات نادرست از گل تساوی دیرهنگام ویلا باعث سر و صداهای زودگذر در داخل آنفیلد شد، اما این همه چیزی بود که بود. اندی رابرتسون در دقیقه پایانی با تعویض پاس های تعویضی روبرتو فیرمینو و لغزیدن از زاویه به داخل، پیروزی را قطعی کرد. تایید بازگشت سیتی در عرض چند ثانیه رسید و زمانی که سوت پایان تعقیب و گریز بی امان آنها در لیگ برتر به صدا درآمد، روی چهره بازیکنان لیورپول ظاهر شد. و همینطور به پاریس.