منچستر سیتی – استون ویلا: لیگ برتر – زنده! | لیگ برتر

سلام و خوش آمدید به پوشش زنده منچسترسیتی و استون ویلا از استادیوم اتحاد. اگر در ماه گذشته در یک خلوتگاه دیجیتالی در جزایر کرگولن بوده‌اید، در اینجا نحوه قرارگیری زمین آمده است. اگر سیتی ویا را شکست دهد، برای چهارمین بار در پنج سال گذشته قهرمان انگلیس خواهد شد و پپ گواردیولا یک نابغه بی نظیر خواهد بود. اگر این کار را نکنند و لیورپول مقابل ولوز در آنفیلد پیروز شود، سیتی کابوس یک فصل بدون جام را تحمل خواهد کرد – نه اینکه به چهارگانه بالقوه لیورپول اشاره کنیم – و پپ گواردیولا فقط یک کلاهبرداری کچل دیگر در دنیایی پر از آنها خواهد بود.

در یک دنیای ایده آل (arf!)، هر مسابقه عنوانی به پایان می رسد. نابرابری فوتبال مدرن به این معنی است که کمتر و کمتر اتفاق می افتد. حتی در انگلیس که شرایط نسبتاً رقابتی است، این نهمین بار است که در 30 سال لیگ برتر رخ می دهد. در چهار مورد گذشته، از سال 2012، سیتی در صدر لیگ قرار گرفته است و تا بازی های پایانی می رود.

شما می توانید تاریخ مدرن شهر و تغییر DNA آنها را از طریق احساسات شدید روز آخر ردیابی کنید. این می تواند یک سریال هشت قسمتی از نتفلیکس باشد، با زیرنویس ناف: از Cityitis تا عناوین سیتی.

قبل از ابوظبی، سیتی همان چیزی بود که مخفف آن می گوید. آنها در فصل 1982-1983 در خانه به لوتون یک داور سقوط را از دست دادند، در فصل 96-1995 حکم اعدام خود را با پرچم کرنر امضا کردند و یک دروازه بان را پیش از از دست دادن یک پنالتی در آخرین لحظه برای راهیابی به جام یوفا در 2004-05 قرار دادند. .

دوست دانشگاهی من و طرفدار سیتی، استیو باکلی، سخاوتمندانه به برخی دیگر از کمدی های کلاسیک اشاره کرده است: شکست ادی لارج در بورنموث در سال های 1988-1989 (از نظر فنی که در آخر هفته ماقبل آخر بود، اما خیلی خوب است که نادیده بگیریم، و چه کنیم. کمی از جیمی پولاک در حالی که ما اینجا هستیم) و استوارت پیرس یک بازی پنالتی را از دست داد – با دو رکورد گلزنی – در 2001-02. مطالعه هاروارد به طور قطع ثابت کرد که اگر پیرس در آن زمان برای هر باشگاه فوتبالی در دنیای مسیحیت بازی می کرد، آن پنالتی را به ثمر می رساند.

آن بود و حالا این شد. این فقط یک نوستالژی بود. سیتی دیگر کلاسیک کمدی نمی‌سازد، البته نه در داخل. هویت آنها در 13 مه 2012 تغییر کرد، مانند دیل کوپر که توسط Killer BOB تنها به صورت معکوس تسخیر شد، زمانی که آنها از یک نوع بالقوه ویرانگر Cityitis بهبود یافتند و در شرایط منحصر به فرد سرخوشانه لیگ برتر را به دست آوردند. بخشی از منچسترسیتی در آن روز مرد و هواداران آنها نمی خواهند آن را برگردانند.

در دو نوبت بعدی سیتی در بازی آخر خود برای کسب عنوان قهرمانی نیاز به نتیجه داشت، برابر وستهم در سال 2014 و برایتون در سال 2019، آنها با آرامش با فشارها برخورد کردند و پس از حدود یک ساعت کار را انجام دادند. اگر همه چیز برابر باشد، امروز هم همینطور خواهد بود. اما همه چیز در فوتبال همیشه یکسان نیست، به خصوص نه در روز پایانی. نتیجه گرفتن ویلا بسیار بعید است، اما غیرممکن نیست.

برای سیتی، حضور استیون جرارد، فیلیپه کوتینیو و حتی دنی اینگز در ویلا به این بازی روایتی بی‌نظیر داده است. کابوس قهرمانی لیورپول در لیگ بیشتر می شد اگر جرارد در سوت پایان در زمین بازی بود و در سال 1983 به بازی های لغزشی مانند دیوید پلیت پرداخت. اما بازگشت غیرمنتظره کایل واکر و جان استونز ترس از تماشای فرناندینیو را از بین می برد. در آخرین بازی خود برای این باشگاه، به دلیل خطای حرفه ای روی اولی واتکینز در 10 دقیقه ابتدایی از بازی اخراج شد.

ببینید، ما نباید این بازی را زیاد بسازیم. ویا می تواند نتیجه بگیرد، اما سناریوی محتمل این است که پپ تا ساعت 10 شب کارائوکه انجام دهد، سیگار برگ بروبدینگناگیان را در دست دارد.

آخرین روز فصل هرگز زمانی برای نکات ظریف نبوده است. تنها دو راه وجود دارد: یک عنوان دیگر سیتی، یا بازگشت سیتیتس.

شروع کنید ساعت 4 بعدازظهر