مجسمه مری آنینگ پیشگام شکار فسیل در دورست رونمایی می شود | مجسمه ها

همه چیز با یک کودک نه ساله کنجکاو و سوالی که از مادرش پرسید آغاز شد. مجسمه مری آنینگ، شکارچی فسیلی پیشگام ویکتوریایی که به تازگی کشف کرده بود، در کجای زادگاه آنها، لایم رجیس، قرار داشت؟

یکی نبود، آنیا پیرسون مجبور شد به دختر خشمگینش بگوید. اکتشافات آنینگ – از جمله یافتن اولین اسکلت ایکتیوسور در سن 12 سالگی – ممکن است عمیقاً علم نوظهور دیرین شناسی را شکل داده باشد، اما در شهر دورست خودش و دورتر، او تا حد زیادی فراموش شده بود.

دختر مدرسه ای، ایوی سویر، اکنون 15 ساله است و روز شنبه او و پیرسون با رونمایی از این بی عدالتی در نهایت رفع شده است. مجسمه جدید و قابل توجه آنینگ، به لطف کمپینی که به عنوان نتیجه مستقیم سوال ایوی شروع کردند، جمع آوری و تامین مالی شد.

این زوج پس از غلبه بر برنامه ریزی و تأخیرهای کووید، دو بار مجبور به یافتن یک سایت جدید شدند و بیش از 150000 پوند از طریق کمپین Mary Anning Rocks خود سرمایه گذاری کردند، این زوج آن لحظه را بسیار شیرین توصیف می کنند.

ایوی می‌گوید: «می‌دانستم که روزی قرار است این اتفاق بیفتد، اما بدیهی است که اکنون که بالاخره اینجاست، بسیار خوشحالم و به این موضوع بسیار افتخار می‌کنم. آنینگ، او فکر می‌کند، «بسیار خوشحال خواهد شد که بالاخره به رسمیت شناخته‌شده‌ای که سزاوارش است، می‌رسد».

آنینگ در سال 1799 در خانواده‌ای متولد شد که زندگی خود را به معنای واقعی کلمه از ساحل اطراف استراحتگاه نوظهور لایم رجیس، حفر فسیل‌ها از صخره‌های در حال فروپاشی خطرناک و فروختن آنها به مجموعه‌داران و موزه‌ها، خراش دادند. علاوه بر ایکتیوسور، یافته‌های او شامل اولین اسکلت کامل پلزیوسار و اولین پتروسار کشف شده در بریتانیا می‌شود.

آلیس رابرتز، انسان شناس و مجری برنامه، که از ابتدا حامی کمپین مجسمه سازی بود، می گوید اما او خیلی بیشتر از یک شکارچی استخوان بود.

او فقط یک گردآورنده فسیل نبود، و این واقعاً مهم است. او فهمید که به دنبال چه چیزی است، با علم آن زمان درگیر شد، هرچند آشکارا [as a working-class woman] او نمی توانست عضو هیچ یک از جوامع علمی آن زمان باشد.»

رابرتز خاطرنشان می کند که در حالی که مطمئناً به آنینگ اعتبار کاملی برای تخصص او داده نشده است، “اینطور نیست که او در زمان خود چندان شناخته شده نبود. اگرچه در قرن نوزدهم و قبل از آن، زنان کاملاً کمتری نسبت به مردان درگیر علم و نوشتن در مورد علم بودند، هنوز تعداد زیادی از آنها وجود داشت – و بسیاری از آنها را فراموش کرده ایم.

او احساس می کند که جزر و مد در حال تغییر است، و برای مری آنینگ، مطمئناً چنین است. در چند سال گذشته آنینگ به برنامه درسی اولیه اضافه شد و مجموعه‌ای از اتاق‌ها به نام او در موزه تاریخ طبیعی لندن، جایی که بسیاری از یافته‌های او اکنون در آنجا نگهداری می‌شوند، داشت. Ammonite، فیلمی درباره زندگی او با بازی کیت وینسلت و سائورس رونان، در سال 2020 اکران شد.

اکنون بچه ها با دانستن اینکه او کیست بزرگ می شوند. این فقط بخشی از DNA آموزشی آنهاست، بنابراین فوق العاده است. او واقعاً در دستان امنی با نسل بعدی است.»

و فقط آنینگ نیست. پیرسون می‌گوید: «چیزی که در مورد کمپین واقعاً دوست‌داشتنی است این است که به ما نشان داده است که عشق زیادی به زنان فراموش‌شده تاریخی وجود دارد. دیگران الهام گرفته شده اند تا کمپین هایی را برای برافراشتن مجسمه های خود انجام دهند، با حداقل هشت پروژه دیگر در حال حاضر تحت یک گروه چتر به نام VISIBLEwomenUK در حال انجام است. «این نتیجه نهایی آن چیزی است که وقتی تعداد زیادی زن را در یک اتاق کنار هم قرار می دهید، اتفاق می افتد. کارمان تمام شد!»

برای رابرتز، که با همراهی دختر 12 ساله‌اش مجسمه را رونمایی خواهد کرد، «برای دختران ما دیدن این افراد و شنیدن این داستان‌ها بسیار مهم است. برای پسران ما مهم است که این داستان ها را بشنوند و متوجه شوند که، می دانید، تاریخ علم منحصراً مردانه نیست.»