“این ایستگاه ها مانند کلیسای جامع هستند”: خدمات خط الیزابت آماده است | کراس ریل

تیخطوط بنفش کمرنگ روی نقشه وجود دارد. طرح های ایمنی تایید شده است. ملکه بازدید کرده است. و درست قبل از ساعت 6:30 صبح سه شنبه آینده، بالاخره دروازه ها به روی میلیون ها مسافر باز خواهند شد. پس از دهه ها برنامه ریزی، 13 سال ساخت و ساز و صرف حدود 20 میلیارد پوند، خدمات خط الیزابت کراس ریل آماده راه اندازی است.

این هنوز معامله تمام شده نیست. اما هسته حیاتی و باشکوه آن اکنون باز خواهد بود: 13 مایل تونل حفر شده در مرکز لندن، 9 ایستگاه غاردار کاملاً جدید، و قطارهای کنترل شده دیجیتالی که فضا و سرعتی را ارائه می دهند که مسافران زیرزمینی هرگز از آن لذت نبرده اند.

در طول سه سال گذشته، از آنجایی که تاخیرهای ساخت و ساز و هزینه های بیش از حد، افتخارات غرورآمیز روسای کراس ریل را آشکار کرد، صحبت از پیروزی مهندسی بریتانیا خاموش شده است. با این حال، اکنون زمان تعجب دوباره است.

“این ایستگاه ها مانند کلیساهای جامع هستند. صدیق خان، شهردار پایتخت می گوید: این قطارها طولانی ترین قطارهایی هستند که در لندن دیده ایم. «این پیشرو در سطح جهانی است. من هر کسی را که هفته آینده از خط الیزابت استفاده می‌کند به چالش می‌کشم که نفسش بند نیاید – این فقط حیرت‌انگیز است.»

قطارهای 205 متری، با سوار شدن به صندلی‌های چرخدار یا کالسکه‌ها و بدون درهای کوبنده، هر کدام حداکثر 1500 نفر را حمل می‌کنند و برای شروع هر پنج دقیقه یک‌بار حرکت می‌کنند و زمان سفر در مسیرهای موجود برای عبور از لندن را به نصف کاهش می‌دهند.

اندی بایفورد، کمیسر حمل و نقل لندن، هنگام به ارث بردن این پروژه در سال 2020، متعهد شده بود که خط را تا اواسط سال 2022 باز کند. اما، او اعتراف می کند که با توجه به نمادهای قوی برای خط الیزابت – و با توجه به اینکه کراس ریل قبلاً یک بار در مقابل پادشاه ایستاده بود. در سال 2018: “ما عرق ریختیم تا آن را قبل از جشن باز کنیم.”

خط الیزابت برای چند ماه اول به عنوان سه راه آهن مجزا اجرا می شود، با مسافرانی که قبلاً خدمات ریلی TfL به سمت غرب یا شرق نامیده می شد، هنوز هم نیاز به تغییر در ایستگاه های Paddington یا خیابان لیورپول دارند. هنگامی که روی زمین، Crossrail بر روی سیستم‌های سیگنالینگ مختلف در هر طرف اجرا می‌شود – پیچیدگی مهندسی تا حدی عامل افزایش هزینه و تاخیر است.

افتتاحیه مرحله‌ای به این معنی است که این سه‌شنبه، در حالی که این خط سفر مسافران را در مرکز سرعت می‌بخشد و بهبود می‌بخشد، تنها کسانی که در نزدیکی سه ایستگاه جدید در جنوب شرقی لندن زندگی می‌کنند – کاستوم هاوس، وولویچ و ابی وود – تحول کامل Crossrail را تجربه خواهند کرد. اثر: اکنون مستقیماً با Canary Wharf و قلب شهر مرتبط است و زمان سفر را کاهش می دهد.

برای اکثر افراد، “جایزه واقعی” کراس ریل، همانطور که بایفورد بیان می کند، در پاییز امسال می رسد، زمانی که قطارهای مستقیم از شرق یا غرب می توانند مستقیماً در مرکز حرکت کنند. مسافرانی که اکنون قطارهای پراکنده روی زمین و مترو را با هم ترکیب می‌کنند، در عوض سفرهای بی‌وقفه‌ای را از حومه شهر به ایستگاه‌هایی در سمت دور شهر یا وست اند می‌برند.

همانطور که نخست‌وزیر این هفته گفت، این باید انگیزه بزرگی برای جذب مسافران به عقب باشد – برای احیای پایتخت و بودجه آسیب دیده آن از کووید. بایفورد می‌گوید: «آنچه واقعاً جریان درآمد را تحت تأثیر قرار می‌دهد، راه‌اندازی آن‌ها از طریق خدمات شرق به غرب است.

طبق داده های Rightmove، قیمت خانه ها در یک دهه در اطراف ایستگاه های کراس ریل در شرق و غرب بیش از دو برابر شده است و از افزایش 55 درصدی لندن پیشی گرفته است. خان تأکید می‌کند که «هم‌چنین به ده‌ها هزار شغل، ده‌ها هزار خانه منجر شده است. دو سوم این خط در لندن است، دو سوم آن توسط لندن پرداخت شده است – و این نمونه خوبی از سرمایه گذاری در لندن به نفع کشور است.

بیشتر هزینه ها در بریتانیا بوده است، مانند قرارداد یک میلیارد پوندی قطار برای دربی – اما بدون شک بقیه کشور سرمایه گذاری مستقیم در حمل و نقل را ترجیح می دهند، همانطور که دولت کاملا آگاه است. با این وجود، گرانت شاپس، وزیر حمل‌ونقل، این هفته پیش‌بینی‌ها مبنی بر تقویت ۴۲ میلیارد پوندی اقتصاد بریتانیا را تکرار کرد و گفت: «ما می‌توانیم پروژه‌های زیرساختی بزرگی را در این کشور ارائه دهیم و جهان بسیار تحت تأثیر قرار خواهد گرفت».

با این حال، برای مدتی، Crossrail مانند یک شکست به نظر می رسید. تنها چند ماه قبل از افتتاح آن توسط ملکه در دسامبر 2018، روسایی که به طوطی خوانی “به موقع و با بودجه” ادامه داده بودند، اذعان کردند که کار به شدت دور از هدف بوده است. تعداد کمی از افراد خارج از طرح به این موضوع فکر می کردند.

کارولین پیجون، که به عنوان رئیس مشترک کمیته حمل و نقل مونتاژ لندن از سال 2008 بیش از همه پروژه را مورد بررسی قرار داد، می‌گوید: «این فوق‌العاده است – اما ما نمی‌توانیم فراموش کنیم که سال‌ها تاخیر دارد و 4 میلیارد پوند بیش از بودجه است. رئیس اجرایی می‌گفت این به موقع و در بودجه است – در حالی که نماینده کلیدی بود [the independent project representative]، نسبت به مسائل هشدار می داد. اما مردم فقط کارشناس را نادیده گرفتند.

ما باید از این موضوع برای HS2 یاد بگیریم. چگونه بررسی های لازم را انجام می دهید تا مطمئن شوید که پول عمومی به خوبی خرج می شود و کار به موقع پیش می رود؟»

او می‌گوید که خط تمام‌شده الیزابت، «سطح دیگری» است – نه کم‌کم از لحاظ دسترسی کامل، با دسترسی بدون پله در هر ایستگاه. “این نوار را برای کارهای آینده حتی بالاتر می گذارد.”

کریستین ولمار، نویسنده Crossrail: The Whole Story، موافق است: «بازی به همان شیوه‌ای تغییر می‌کند که راه‌آهن متروپولیتن در سال 1863، اولین خط زیرزمینی، در حال تغییر است. این تفاوت بین M1 و اتوبان دوگانه است.

ولمار اضافه می‌کند که RER پاریسی که الهام‌بخش آن است، «هیچ چیز در مقایسه با این نیست». “این در آزمون زمان ایستادگی خواهد کرد، و خدمات شگفت انگیزی را پس از مدتها پس از اینکه همه ما پاره کردیم، ارائه می دهد.”