جیک دنیلز می تواند الهام بخش نسل بعدی فوتبالیست ها باشد تا هر کسی که هستند باشند | بلکپول

من وقتی جیک دنیلز در روز دوشنبه اولین فوتبالیست مردی شد که به مدت 30 سال در بریتانیا به صورت علنی ظاهر شد، از طرف جیک دنیلز احساساتی شد. تعجب کردم که این اتفاق می افتد. ما سه دهه منتظر بوده ایم تا بازیکنی احساس کند می تواند خودش باشد و داستانش را به همان شکلی که جیک گفته است بازگو کند.

تعداد زیادی از بازیکنان همجنس گرا در بازی زنان وجود دارد. ما سخت کار کرده‌ایم تا محیطی را ایجاد کنیم که در آن گنجاندن، پذیرش و تنوع کلیدی برای یک محیط کاری و عملکرد پر رونق است. اگر می خواهید بهترین نتیجه را از یک فرد، صرف نظر از شغلش، به دست آورید، او باید بتواند خود واقعی خود باشد. ما فعالانه – به صورت فردی و جمعی – سخت برای ایجاد آن فرهنگ کار می کنیم.

این به شخصی که بیرون می‌آید بستگی ندارد، بلکه هر کس دیگری این بار عاطفی را از دوش آن شخص برمی‌دارد، بنابراین آنها می‌توانند به اتاق رختکن خود، زمین بازی، هر کجا که باشد، بروند و واقعاً خودشان باشند و بدانند که واقعاً مورد حمایت قرار خواهند گرفت. جیک گفت که به لطف حمایت خانواده اش از گفتن داستان خود احساس راحتی می کند. کسانی که در اتاق رختکن هستند باید در محل کار آن خانواده باشند.

دیدن بازیکنانی مانند هری کین، اریک دایر و بن می که هنگام اعلام این خبر از جیک حمایت کردند فوق العاده بود. متحد بودن، آشکارا صحبت کردن و حمایت خود از جامعه همجنس گرایان عالی است زیرا این افراد الگو هستند و آنچه می گویند شنیده می شود. آنها می توانند بر این گفتگو تأثیر بگذارند. همه آنها در خودآگاهی در محیط خود مشارکت فعال دارند – نحوه برقراری ارتباط آنها بر پسران جوان آکادمی در محیط مستقیم خودشان تأثیر می گذارد.

ما می‌توانیم چشم‌انداز ورزش خود را با آگاهی کامل از معنای رهبر بودن از طریق اعمال و کلمات تغییر دهیم. خیلی خوب است که آنها صحبت می کنند و امیدواریم بازیکنان بیشتری را در سراسر بازی تشویق کند تا به آنها بپیوندند و اگر تأثیرات منفی وجود داشته باشد، صریحاً مورد حمایت قرار می گیرند و آنها را نیز محکوم می کنند.

در تمام دوران بازیگری ام، هرگز همجنس گرا هراسی را از سوی هم تیمی ها یا مربیان تجربه نکرده ام. من در چندین کشور و باشگاه مختلف بازی کرده ام و تجربیاتم تا حد زیادی مثبت بوده است. تنها باری که چنین چیزی را تجربه کرده‌ام، عمدتاً از افراد کاملاً غریبه در رسانه‌های اجتماعی است. این نشان دهنده فرهنگی است که ما در بازی زنان ایجاد کرده ایم تا همه را بدون در نظر گرفتن پیشینه بپذیریم و این بخشی است که ما جشن می گیریم. این بخشی از بازی است که ما به آن بسیار افتخار می کنیم و در واقع موضوع همین است.

مردانگی سمی، به جای هوموفوبیا، در بازی مردان باعث می شود که بسیاری از جوانان احساس آزادی کافی برای بیرون آمدن نکنند. همان‌طور که جیک اشاره کرد، کل این ایده است که اگر همجنس‌گرا هستید، ضعیف هستید، به اندازه کافی مرد نیستید، به اندازه کافی سرسخت نیستید. این مفهوم مردان جوان را از بیرون بودن باز می دارد. از آن برای ایجاد سلاح و ایجاد «دیگر» افرادی که بخشی از جامعه LGBT+ هستند استفاده می شود، در حالی که در بازی زنان ما با آن سروکار نداریم.

در گذشته، ورزشکارانی که بیرون آمده بودند، برای انجام این کار، بسیاری از آنها پس از بازنشستگی، منتظر ماندند. من فکر می کنم نسل جوان در حال تغییر گفتگو و محیط هستند و برای این گفتگوها بازتر هستند. اینها هستند که بازی ما را به بهترین نحو به جلو می برند. آنها صدای قدرتمندی برای به اشتراک گذاشتن دارند و فضا و بستر لازم برای انجام این کار را دارند. من فکر می‌کنم جیک بازتابی از آن و نسل جوانتر است و این که چقدر آنها در بسیاری از مسائل صدادارتر هستند.

داشتن تعداد زیادی از بازیکنان زن در بازی، داستان های شخصی خود را با چنان شجاعتی به اشتراک می گذارند و به گونه ای که آنها را قد بلند نشان می دهد، به گفتن داستان های عاشقانه شخصی خود و اینکه چه کسی هستند، افتخار می کنند، این الهام بخش بسیاری از زنان جوان در اطراف آنها است. از جمله خودم احساس می کنم به این فضا تعلق دارم. من افرادی همفکر در اطرافم دارم که فکر می کنند همه ما حق بازی داریم. همه ما حق داریم همانی باشیم که هستیم. با دیدن افرادی مانند مگان راپینو، مگدا اریکسون، پرنیل هاردر – این دختران به طور مداوم به نسل بعدی زنان الهام می‌دهند تا هر کاری که می‌خواهند انجام دهند و هر کسی که هستند باشند. امیدوارم جیک بتواند در بین مردان این چهره باشد.

تصمیم جیک فشار روی سایر ورزشکارانی را که می‌خواهند به میدان بروند، خواه در فوتبال، گلف، تنیس یا هر ورزش دیگری کاهش می‌دهد. من می‌خواهم که این یک فرآیند ارگانیک باشد که در آن ورزشکاران بیشتری بتوانند در فضای باز خود واقعی خود باشند. من فکر نمی‌کنم این به زور یا شکار مردم باشد تا بفهمیم چه کسی همجنس‌گرا است و چه کسی نیست. این نوع گفت و گو در گذشته، به ویژه در مطبوعات تبلوید، مفید نبود. این در مورد ایجاد ساختارهایی از درون است که امکان رشد مداوم را از نظر ایجاد محیط های امن فراهم می کند، جایی که افراد زمان مناسب را برای خود پیدا می کنند. هیچ زمان مناسبی وجود ندارد – هر فردی متفاوت است – این در مورد این است که آنها در زندگی حرفه ای و شخصی خود احساس راحتی و امنیت می کنند تا این جهش را انجام دهند.

از شما متشکرم، جیک، به خاطر شجاعت و اعتماد به نفس کافی برای به اشتراک گذاشتن داستان خود، زیرا این داستان بسیار گسترده است و قرار است به افراد زیادی در آنجا کمک کند. جیک برای خودش بیرون آمد، نه هیچ کس دیگری، بنابراین او می تواند خود واقعی او باشد و می تواند بدون هیچ گونه باری روی شانه هایش اجرا کند. ما فقط بسیار خوش شانس هستیم که می توانیم در شادی و آزادی جدید او سهیم باشیم.