می خواهید بدانید چرا قیمت مواد غذایی به این زودی ها کاهش نمی یابد؟ از کشاورز بپرس | غذا

منفقط جنگ اوکراین به پایان رسید. اگر فقط قیمت انرژی کاهش یابد. کاش بالاخره دم بلند کووید کم شد. در این صورت، در نهایت، تورم قیمت مواد غذایی مغلوب خواهد شد. مطمئناً درست است که اگر و وقتی این موارد اتفاق بیفتد، نرخ افزایش قیمت مواد غذایی که در حال حاضر 5.9 درصد است و در حال افزایش است، باید کاهش یابد. شایان ذکر است که در حال حاضر تورم قابل توجهی در قیمت مواد غذایی در سراسر اتحادیه اروپا وجود دارد. در بلژیک 5.3 درصد، در آلمان 6.2 درصد و در یونان 8.1 درصد است.

پس ما مثل همه جا هستیم. جز اینکه ما نیستیم برای زیربنای همه آن مسائل کوتاه مدت، یک موضوع سیستمی بسیار طولانی مدت است که مختص انگلستان است. چیزی که به نظر می رسد این دولت مصمم به نادیده گرفتن آن است. یک دهه پیش داشتم می نوشتم مرد حریص در دنیای گرسنهکتاب من در مورد پایداری غذا و اینکه آیا ارتباط زیادی با وسواس طبقه متوسط ​​نسبت به کشاورزی در مقیاس کوچک، مواد ارگانیک و بومی گرایی دارد یا نه (اسپویل: اینطور نیست). من در آن زمان استدلال کردم که به دلیل دستیابی به غذای ارزان به هر وسیله ای، خسارت زیادی به پایگاه کشاورزی بریتانیا وارد شده است.

من با رفلکس مخالف سوپرمارکت نیستم. خرده فروشی انبوه به ما هدیه زیادی داده است. اما شکی نیست که قدرت خرید عظیم این غول‌های شرکتی، قابلیت کشاورزی را تضعیف کرده است. در سال 2012، ما تنها 60 درصد از غذایی را که می خوردیم تولید کردیم، تقریباً 50 درصد پس از صادرات، و نسبت به دهه 70 در دهه 1990 کاهش یافت و کشاورزان بریتانیایی کسب و کار را ترک کردند. خرده فروشان بزرگ تصور می کردند که می توانند شکاف ها را با خرید از خارج پر کنند، علیرغم این واقعیت که اقتصادهای نوظهوری مانند چین و هند اکنون با ما رقابت می کنند.

سپس استدلال کردم که اگر برای کمک به بهبود خودکفایی، شروع به پرداخت اندکی بیشتر برای غذایمان نکنیم، در آینده زمانی که یک شوک خارجی عرضه ما را از خارج از کشور محدود می‌کند، به میزان قابل توجهی بیشتر هزینه می‌کنیم. برش به 2022. هیچ چیز تغییر نکرده است. ما هنوز تنها 60 درصد از آنچه مصرف می کنیم تولید می کنیم. صادرات اندکی کاهش یافته است، اما تنها به دلیل آن شوک، که معلوم شد خود به خود وارد شده است: برگزیت. ما دیگر کارگر کافی برای برداشت همه محصولات خود نداریم. برخی به دلیل برگزیت در مزارع می پوسند. ما پردازنده‌های گوشتی کافی نداریم، یعنی خوک‌ها بدون ورود به زنجیره غذایی به دلیل برگزیت معدوم می‌شوند. ماه گذشته جاکوب ریس موگ، وزیر فرصت‌های خیالی برگزیت، اعلام کرد که بریتانیا به تعلیق نظارت بر مواد غذایی که وارد این کشور می‌شود، چک‌هایی که از یکپارچگی عرضه مواد غذایی محافظت می‌کند، به دلیل برگزیت ادامه می‌دهد.

اگر بیشتر از غذای خودمان تولید کنیم، همه اینها مشکل کمتری خواهد داشت، اما این کار را نمی کنیم. و دولت برای حل آن چه می کند؟ فعلا هیچی در استراتژی ناقص غذای ملی به رهبری هنری دیمبلبی تقریباً چیزی در مورد تولید مواد غذایی وجود نداشت (اگرچه به جای پیشنهاد رسیدگی به علل ریشه ای فقر، به پزشکان عمومی پیشنهاد کرد که میوه تازه تجویز کنند). به گفته منابع نزدیک به دفرا، تأخیر در انتشار کاغذ سفید مورد انتظار در مورد عرضه مواد غذایی بریتانیا به دلیل بحث در مورد اینکه آیا اهداف تولید مواد غذایی باید لحاظ شود یا خیر، ایجاد شده است.

تورم مواد غذایی در فرانسه کمتر و 3.8 درصد است. فرانسه نیز اتفاقاً از نظر مواد غذایی خودکفا است. ماه گذشته، مارتین کندی، رئیس NFU اسکاتلند، هشدار داد که بریتانیا در آستانه یک بحران امنیت غذایی است که از زمان جنگ جهانی دوم تاکنون دیده نشده است. او گفت که ما باید از تولید مواد غذایی داخلی حمایت کنیم، “یا این خطر را داریم که تولید داخلی برای حمایت نداشته باشیم”. نمی خواهی حرف من را قبول کنی؟ او را بگیر وقتی نوبت به سیر نگه داشتن ملت می رسد، اکنون با مشکل جدی مواجه هستیم.