تظاهرکنندگان فرانسوی اوکراینی می گویند: «حمایت از ملتی که رنج می برد، مهم است».

تابلوی “کودکان” در مقابل تئاتر ماریوپل به وضوح از آسمان قابل مشاهده بود. هدف آن نجات غیرنظامیانی بود که در داخل ساختمان پنهان شده بودند از بمب های روسیه. اینطور نشد – تئاتر مورد حمله هوایی روسیه قرار گرفت.

در شهر لیون فرانسه، در فاصله بیش از 3000 کیلومتری (1860 مایلی) از ماریوپول، تظاهرکنندگان همین تابلو را برای یادآوری به مردم نشان دادند که نبرد برای ماریوپل پایان نیافته است. سازمان دهندگان این رویداد در ماه مه می گویند که این رویداد به همه مربوط می شود، در هر گوشه ای از اروپا.

با انتقال جنگنده های اوکراینی محاصره شده از کارخانه فولاد آزوفستال توسط روسیه به مستعمره مجازات، هنوز پایان خوشی برای ماریوپل وجود ندارد. سازمان های بشردوستانه و حقوق بشر، سیاستمداران و فعالان از سراسر جهان از روسیه درخواست می کنند تا درد ماریوپل را کاهش دهد و به غیرنظامیان باقی مانده در شهر بندری جنوبی کمک کند.

یورونیوز از مردم فرانسه و اوکراین که به این دلیل برای تظاهرات بیرون آمدند، پرسید که چرا فکر می کنند تظاهرات آنها اهمیت دارد.

Hubert Julien-Laferrière، عضو مجلس ملی رون، 56 ساله،

ژولین لافریر به طور مرتب از تظاهرات حمایت از اوکراین بازدید می کند. او فکر می کند که احترام به قربانیان تهاجم روسیه و همبستگی با مردمی که در کنار اوکراینی هایی که به فرانسه پناه می برند در «جهنم جنگ» زندگی می کنند، مهم است.

سرژین، 65 ساله، یک فرد بازنشسته از لیون

سرژین هرگز انتظار نداشت در سال 2022 اتفاقی به این وحشتناک در جهان بیفتد.

او گفت: «حمایت از ملتی که رنج می برد، مهم است. “همه ما امیدواریم که این وضعیت هر چه زودتر تغییر کند. ما سعی می کنیم آنچه را که می توانیم انجام دهیم، همیشه واضح نیست. همه اطرافیان من متوجه می شوند که ماریوپل آنقدرها هم که به نظر می رسد دور نیست. این اروپا است، اوکراین است. از نظر جغرافیایی نزدیک و همچنین به قلب ما بسیار نزدیک است.”

ناتالیا گوتز، 39 ساله، متخصص منابع انسانی از لیون

گوتز از جنگ در کشور خود ویران شده است. او گفت: «وضعیت در ماریوپل بحرانی است، ما نمی‌توانیم در زمانی که چنین اتفاقاتی در حال وقوع است، به تجارت خود ادامه دهیم.

ما باید طومارها را امضا کنیم، باید به خیابان ها بیاییم تا توجه افراد قدرت را به این موضوع جلب کنیم.»

Serhii Onyshchenko، 24 ساله، یک توسعه دهنده، و یک دانشجوی تبادلی در فرانسه از خارکف اوکراین

اونیشچنکو کمک ها و پهپادها را برای ارسال به اوکراین جمع آوری می کند.

او می گوید: “برای من مهم نیست که در کدام کشور هستم، دوستانی از ماریوپول دارم، اخبارم را مستقیماً از آنها دریافت می کنم.” “این واقعا درد دارد.

“من می توانم حداقل تا حدودی از آنها حمایت کنم و با تبلیغات روسی که در اخبار محلی وجود دارد مقابله کنم. وقتی شما به عنوان یک اوکراینی با فرانسوی ها صحبت می کنید، آنها می پرسند و به وضعیت شما به عنوان یک اوکراینی اهمیت می دهند. این بخش مهمی از بحث اجتماعی – سیاسی نیست.

دیانا دیمیتروا، 27 ساله، دامپزشک از کیف و یکی از سازمان دهندگان این رویداد

دیمیتروا به دلیل جنگ به لیون آمد. او گفت: “من فکر می کنم این وظیفه مدنی من است که چنین رویدادهایی را سازماندهی کنم.

“من ابتدا خیلی رنج کشیدم زیرا مجبور شدم کشورم را ترک کنم. معمولاً من کسی هستم که کمک می کند و امروز قربانی چیزی شدم، همه به من کمک می کنند. داستان ماریوپل دردناک است. فکر می کنم ما باید در مورد این موضوع به همان اندازه صحبت کنیم. ممکن است.”

وی افزود: این [war] به همه مربوط می شود زیرا این مربوط به جان انسان ها است. اوکراین اروپاست. چگونه ممکن است که در قرن بیست و یکم مردم به صورت دسته جمعی کشته شوند و همه اینگونه باشند: “ما چه کنیم؟”

دیمیتروا ادامه داد: “چطور، چگونه ممکن است؟ قلب و روح من درد می کند.”