رنجرز در ضربات نهایی لیگ اروپا مقابل آینتراخت فرانکفورت شکست خورد | لیگ اروپا

رافائل بوره به تنهایی در مقابل دریای آبی ایستاده بود. همه اینها و به اینجا رسید. یک ضربه برای تضمین اولین جام اروپایی اینتراخت فرانکفورت در 42 سال گذشته. مهاجم دوید و توپ را فراتر از آلن مک گرگور به تور زد تا در ضربات پنالتی دراماتیک پیروز شود و هواداران را با لباس سفید در انتهای دیگر زمین بفرستد. در همین حال، هواداران رنجرز برای اولین بار سکوت کردند: 50 سال منتظر یک جام اروپایی بودند. چه کسی می داند که چقدر دیگر باید منتظر فرصت دیگری باشند.

تساوی 1-1، یک موقعیت باشکوه دقیقه 118 که توسط کوین تراپ دفع شد و به ضربات پنالتی رفت. آرون رمزی برای گرفتن یک بازی فرستاده شده بود و تنها برای تماشای ذخیره آن توسط دروازه بان آینتراخت. این یک سواری دیوانه کننده بود و حالا به ظالمانه ترین شکل تمام شده بود. خیلی نزدیک، اما در آخر شکست خوردیم. یک عصر طولانی، گرم و وحشی بالاخره از آنها دور شد.

این بود با صدای بلند. پر جنب و جوش هم بود بریدگی زودهنگام روی سباستین رود – که پیراهن خون آلودش را عوض کرد، سرش را در یک باند آبی پیچیده و باعث شد همه تقریباً به محض شروع کار برای پنج دقیقه طولانی بایستند – موفق نشد این سرعت را کاهش دهد. و اگر لحظات زیبای پا به پای جیمز تاورنیه در یک انتها و جسپر لیندستروم در سمت دیگر شوت‌های اولیه به سمت دروازه وارد نمی‌شد، حملات نسبتاً سریع دنبال می‌شد. برای آینتراخت، حداقل، یک تیم در بهترین حالت خود زمانی که آنها آماده هستند.

پاس آلمامی توره از بالای خط دفاعی رنجرز، دایچی کامادا را برای اولین آنها یافت. نزدیک به محوطه شش قدم، فوروارد بیش از حد لمس کرد، فضا جلوی او بسته شد تا اینکه در نهایت توسط مک گرگور متوقف شد. دروازه بان به سرعت به اندازه کافی بلند شد تا پیگیری های جیبریل سو را از لبه منطقه جمع کند. مک گرگور دوباره آنجا بود تا وقتی انسگار کناف اجازه داشت تا تمام مسیر را بدود، مک گرگور دوباره آنجا بود تا دور بزند، سپس ضربه والی لیندستروم مهار شد و سو شوت خود را از کنار تیرک خم کرد.

واکنشی از سوی رنجرز دریافت شد، شوت شیرین آریبو به محض فرار از تیرک دروازه، اما شتاب بیشتر در جهت مخالف بود. نبرد برای بال اعلام شده بین تاورنیه و فیلیپ کوستیچ لذت بخش بود، اما در حال حاضر با حضوری عضلانی، پویا و بسیار مستقیم، بازیکن ملی پوش صرب در آن پیروز می شد.

یک مورد تکراری نیز. او قبل از نیم ساعت از فاصله 20 یاردی یک تیر هوشمندانه به سقف تور زد و سپس درست بعد از آن، از بال بالا رفت و هیچکس نتوانست او را بگیرد. تنها مشکل این بود که هم تیمی های کوستیچ را شامل می شد و با شروع دویدن از خارج از محوطه خود، زمانی که بدون هیچ پاسی برای بازی به منطقه دیگر رسید، سرعتش را کم کرد و ضربه خود را از کنار تیرک عبور داد. تعداد ضربات اینتراخت در حال حاضر دو رقمی بود. رنجرز فقط آن یکی را گرفته بود.

و با این حال، زمانی که اسکات رایت شروع به بدست آوردن کمی بیشتر از توپ کرد، واکنش هایی وجود داشت. ضربه سر جان لاندسترام توسط کوین تراپ برگشت داده شد و رنجرز در حال شروع لحظات بود.

تیم جیووانی ون برونکهورست در نیمه دوم در اوایل دود ناشی از جرقه های آتش در انتهای اینتراخت قرار داشت، جایی که اولین ضربه – از توتا – به بیرون رفت. تلاش انحرافی لیندستروم نیز همینطور بود.

رنجرز، مانند آینتراخت، از عمق خطرناک‌تر به نظر می‌رسید تا ساختن از آنجا. آنها به راهی برای شتاب گرفتن و یافتن فضاهایی برای دویدن نیاز داشتند تا آینتراخت را در موقعیت هایی قرار دهند که برای یافتن راهی برای خروج از آن تلاش می کنند. هنگامی که در یکی از دو راه، آینتراخت را دیدم که در حال خلاص شدن است، ناگهان فرصتی بیشتر از طراحی تصادفی باز شد، آریبو توپ را به رایان کنت زد. شوت او به بیرون برید.

دفعه بعد هیچ اشتباهی وجود نخواهد داشت، فقط یک دقیقه بعد. ضربه گل تراپ و ضربه سر ساده کانر گلدسون باعث آسیب شد. سو در مورد آن اشتباه قضاوت کرد و توپ را به سمت دروازه خودی فرستاد. توتا لیز خورد و ناگهان آریبو دور شد و به سمت آن دریای آبی حرکت کرد که وقتی او از تراپ بیرون می‌رفت فوران کرد.

برای لحظه ای به نظر می رسید که اینتراخت درک آنچه اتفاق افتاده برایش سخت است. اما آنها می دانستند که اکنون باید یک قدم به جلو بردارند. آنها همچنین می‌دانستند که رنجرز احتمالاً یک قدم به عقب برمی‌دارد. ریکاوری عالی از کالوین باسی مانع از فرار کناف شد.

سپس کامادا، به تنهایی در منطقه، شوت خود را از روی مک گرگور بلند کرد و به سقف تور رفت، در حالی که مشت‌هایی با ناامیدی در زمین چمن می‌کوبید. با این حال آینتراخت زمانی که پاس کوستیچ از چهار مرد آبی پوش عبور کرد، به تساوی رسید، گلدسون آخرین نفری بود که آن را مشاهده کرد، درست در زمانی که بره در تیرک نزدیک از مقابل او ضربه زد تا آن را به تور تبدیل کند.

آینتراخت فشار می آورد، مک گرگور هل می داد و کوستیچ با فاصله کمی چشمک می زند، اما این رنجرز بود که تقریباً از وقت اضافه جلوگیری کرد که تلاش گلن کامارا در دقیقه 95 متوقف شد. در ادامه، اسکات آرفیلد ضربه ای را به زمین زد. باسی پس از آن یک شانس فوق‌العاده به آینتراخت می‌داد، اما با توجه به این واقعیت که تعداد کمی مانند او بهبود می‌یابند و توپ را از دست می‌داد و خودش را به گره می‌اندازد، دوباره باز شد و بوره را در داخل محوطه تعقیب کرد. او سپس کناف را با هم تطبیق داد و حریفش را مجبور به شوت عجولانه کرد.

پاها سنگین بودند، تلاش‌ها خسته اما دریغ نمی‌کردند، حتی اگر ترس از شکست به اندازه عزم برای پیروزی سنگینی می‌کرد و اشتباهات انباشته می‌شد، ضربات اغلب خیلی زود گرفته می‌شد. دیویس یکی را مسدود کرد و سپس بورنا باریسیچ کف دست تراپ را نیش زد، بیش از 105 دقیقه. اژدین هرستیچ به بیرون کشید. کریستیان ژاکیچ روی میله چرخید و سرش را به سمت آسمان چرخاند. افکار به تیراندازی تبدیل شد. یک سیو شگفت‌انگیز توسط تراپ، انکار کنت از تنها پنج یارد، مطمئن شد که آنها به آنجا می‌رسند و لحظه‌ای دیگر به او فرصت می‌دهد تا یک قهرمان شود.