آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
در ماه فوریه، یکی از اعضای کلیدی حمله تامپا بی باکانیرز با اعلام بازنشستگی خود پس از یک حرفه داستانی، موجی از شوک را در NFL ایجاد کرد.
برخلاف تام بردی، نگهبان علی مارپت 40 روز بعد بازنشسته نمی شود. و بر خلاف برادی، مارپت تصمیم گرفت به حرفه NFL خود پایان دهد، همانطور که شروع به اوج گرفتن کرده بود. یک سال از به دست آوردن حلقه سوپر بول، تازه از اولین Pro Bowl او، Marpet به پایان رسید. در سن 28 سالگی.
“بزرگترین دلیل برای من تلفات فیزیکی بود: من دیگر چنین چیزی را نمی خواستم. مارپت به آبان نیوز می‌گوید: چیزهایی بود که می‌خواستم در حرفه‌ام به آنها برسم. “من عاشق بازی کردن فوتبال بودم. اما یکی از قوی‌ترین ارزش‌های من سلامتی است و اگر واقعاً بخواهم آنچه را که برایم مهم است زندگی کنم، ادامه دادن به بازی منطقی نیست. همچنین ناشناخته هایی در مورد ضربه سر NFL و نحوه انجام آن وجود دارد. به علاوه، مفاصل شما، دردها و دردهای ناشی از جراحی و همه چیزهای دیگر.»
مارپت سه بازی را پس از ضربه مغزی در نوامبر 2020 از دست داد و پس از آن دچار علائم خفیف شد. با این حال، او می‌گوید ضربات زیرشاخه مکرر – که با ضربه مغزی مرتبط است – شاید مهم‌تر باشند.
تحمل بار واقعی یک خط حمله نخبه نیز تاثیر خود را گذاشت. مارپت که با وزن 300 پوند بازی می کرد، دچار آپنه خواب و فشار خون بالا شد. او می‌گوید: «من برای یک وزن ۳۰۰ پوندی تا حد امکان تمیز غذا می‌خوردم، اما داشتن تمام وزن روی بدن شما بد است.
با این حال، علیرغم تمام خطرات، بازیکنان NFL به ندرت در چنین سن حساسی به طور داوطلبانه بازنشسته می شوند. مارپت پیش از این بیش از 37 میلیون دلار از حقوق حرفه ای و پاداش های فهرستی به دست آورده بود، اما قرار بود در دو سال آخر قراردادش با باکس، 20 میلیون دلار دیگر به دست آورد. بعلاوه، بردی در حال بازگشت بود، یک تقویت فوری برای شانس تیم در سوپربول. اکثر بازیکنان حداقل وسوسه می شوند که ادامه دهند. اما Marpet با بازیکن معمولی NFL فاصله زیادی دارد.
مارپت از هاستینگز-آن هادسون در شهرستان وستچستر نیویورک آمده است: شهری از هنرمندان به جای ورزشکاران. پدرش، بیل، یک کارگردان مشهور عکاسی و تهیه‌کننده مد برنده جایزه امی است که هنوز هم برای مربیگری بچه‌هایش در لیگ کوچک وقت پیدا میکند و هر روز ساعت 4:30 صبح برای تمرین از خواب بیدار می‌شود.
جوی رز، مادر مارپت، یک نوازنده و از مدافعان برجسته افزایش ارزش مادری در جامعه است. او دارای مدرک کارشناسی ارشد در زمینه مطالعات مادری است و به تأسیس موزه مادری در شهر نیویورک در سال 2011 کمک کرد. در دوران راهنمایی، مارپت از اینکه مادرش در گروهی به نام Housewives در Prozac حضور دارد، “خجالت می‌کشید”، اما امروز او قدردانی میکند. برای ماموریتش
او می‌گوید: «او از آنچه اکنون مادر شدن به نظر می‌رسد، تغییر ارزش‌های مرتبط با آن و آموزش درباره تاریخچه مادری حمایت میکند.
مارپت یکی دیگر از بازیکنان بدبین است: یک بازیکن یهودی NFL. او ارتباط خود با یهودیت را «معموم» می‌نامد و مانند بسیاری از یهودیان غیر ارتدوکس، خانواده‌اش بیشتر بر جنبه‌های فرهنگی دین متمرکز بودند. آنها تعطیلات را جشن گرفتند و به بچه‌های Marpet این امکان داده شد که بار و بت میتسوا داشته باشند. خواهر او، زنا، که اکنون پرستاری است و در طول همه‌گیری کووید در خط مقدم بوده است، خواهرش را در 13 سالگی به دنیا آورد. او می‌گوید: «زیبایی این است که ما هنوز هم می‌توانیم آن را هر زمان انجام دهیم.
اما شاید غیرمعمول‌ترین بخش مسیر Marpet به NFL این باشد که او تا زمانی که در دبیرستان بود به طور منظم فوتبال را شروع نکرد.
“فوتبال علاقه شدید من نبود. اینطور نبود که این آرزوی سوزان برای گرفتن بورسیه و بازی داشته باشم [Division I college football] و در NFL. این موضوع هرگز روی میز نبود.»
بخشی از دلایلی که شور و شوق مارت به فوتبال دیرتر از بقیه شعله ور شد این بود که هستینگز دقیقاً کانونی برای فوتبال نبود. این یک معجزه کوچک است که هاستینگز های حتی یک تیم فوتبال در دوران دانشجویی داشت: ایالت نیویورک یکی از پایین ترین نرخ های مشارکت فوتبال جوانان در ایالات متحده را دارد. در حالی که ایالت هایی مانند فلوریدا و تگزاس این خط لوله را در آینده نزدیک حفظ خواهند کرد، شکاف اجتماعی-اقتصادی در مشارکت فوتبال جوانان هر سال بیشتر آشکار می شود. به صراحت، افرادی که گزینه های دیگری دارند، گاهی اوقات تمایل کمتری به غوطه ور شدن در شغلی خطرناک دارند.
جدای از عدم دسترسی به فوتبال در شهرش، مارپت به عنوان یک ورزشکار چند رشته ورزشی، فوتبال، بیسبال و بسکتبال بازی می کرد. مارپت نیز مانند راجر فدرر معتقد است که انجام چند ورزش به حرفه او کمک کرده است.
من همیشه به ورزشکاران جوان می گویم. تا جایی که می توانید ورزش کنید زیرا ما در محیطی هستیم که تخصص جوانان در آن جوان تر و جوان تر می شود و به نظر من این مشکل ساز است. بچه‌هایی هستند که یک ورزش را شش بار در هفته تمرین می‌کنند، اما بهترین ورزشکارانی که من می‌شناسم، کشتی‌گیران بزرگ، بازیکنان بیسبال و بسکتبالیست‌های بزرگ بودند. و اینها بهترین بازیکنان فوتبال هستند.”
مارپت شروع به بزرگ‌تر شدن و قوی‌تر شدن کرد، تا حدی به لطف تمرین‌های متقابل، و از مهارت‌های فوتبالی‌اش برای پذیرش در هوبارت، یک کالج کوچک هنرهای لیبرال در ژنو، نیویورک با تقریباً 2000 دانشجوی کارشناسی استفاده کرد. تیم فوتبال هوبارت، استیتمن، نسبتاً موفق بود، اما در بخش سوم بازی می‌کرد، به دور از استادیوم‌های عظیم و بودجه‌های چند میلیون دلاری کنفرانس‌های نخبه Power Five. یک حرفه NFL هدف واقعی به نظر نمی رسید: زمانی که مارپت در کالج بود، آخرین بار سال 1990 بود که یک بازیکن بخش III در بین 100 بازیکن برتر درفت انتخاب شد.[A professional football career] او می‌گوید: «حتی مورد توجه قرار نگرفت.
درعوض، جذاب‌ترین بخش هوبارت برای Marpet، سابقه کالج در کمک به فارغ‌التحصیلان خود پس از فارغ‌التحصیلی بود. به عنوان یک رشته اقتصاد، مارپت فکر می‌کرد که در نیویورک وارد امور مالی خواهد شد، اما با گذشت زمان احساس می‌کرد هیجان‌انگیز کمتری دارد و بیشتر از قبل پیش‌فرض می‌شود. در همان زمان، او در سال دوم شروع به شکوفایی در زمین کرد.
او می‌گوید: «به‌تدریج بهتر و بهتر و بزرگ‌تر و قوی‌تر شدم و به این دلیل است که از این روند لذت می‌بردم و از بهتر شدن لذت می‌بردم.
در سال جوانی مارپت، زمانی که دیگران دوره‌های کارآموزی مالی خود را انجام می‌دادند، کسب درآمد از فوتبال به یک امکان تبدیل شد. او هنوز به NFL فکر نمی کرد، اما بازیکنان DIII زیادی وجود دارند که به عنوان بازیکن-مربی به تیم های خارج از کشور می پیوندند. «این همه چیز برای من روی میز بود. شاید مربی می‌شدم و معلم بدنسازی می‌شدم.»
اما در زمستان فصل جوانی، او شروع به جستجو کرد. این کار با مربی کالج او شروع شد که به پیشاهنگان NFL گفت که Marpet ممکن است ارزش دیدن را داشته باشد. سپس از او خواسته شد که یک حلقه برجسته ارسال کند، که برای قرار دادن او در رادارهای تیم‌های NFL به‌عنوان یک عامل آزاد با اولویت کافی بود: نه کسی که آنقدر خوب باشد که بتواند درفت شود، اما ارزش یک جایگاه پایین‌تر از فهرست را دارد.
این بررسی دقیق منجر به دعوت از ترکیب Senior Bowl و NFL شد، جایی که افراد بالقوه کالج می توانند مهارت های خود را به پیشاهنگان و مربیان نشان دهند. او به تدریج در حال ایجاد جدول پیش نویس تیم ها بود.
این دوره برای مارپت سورئال بود، که فقط یک سال قبل فکر می‌کرد لباس دیگری در وال استریت خواهد بود. «فقط شبیه زندگی واقعی نبود. هر لحظه. هر قدم از راه غافلگیرکننده بود.» “مثل این است که چگونه به اینجا رسیدم؟”
شب پیش نویس Marpet یک سورپرایز دلپذیر دیگر بود. او با خانواده و دوستانش در هاستینگز رفت و آمد کرد و فکر کرد که ممکن است در دور سوم به خدمت سربازی برود. در عوض، لووی اسمیت، سرمربی Buccaneers تماس گرفت تا به Marpet اطلاع دهد که او در دور دوم به عنوان شصت و یکمین انتخاب کلی در درفت NFL 2015 انتخاب شده است. مارپت، در آن زمان، پردرافت‌ترین بازیکن DIII در تاریخ NFL و اولین بازیکن بعد از کریس گرین‌وود، مدافع کرنر آلبیون در سال 2012 بود.
او به خاطر می‌آورد: «من خیلی زودتر از حد انتظار با من تماس گرفتم، بنابراین اینطور نیست که کسی عرق کرده باشد.
مارپت به ظهور خود از هوبارت و تعداد زیادی بنر که به رختکن باکس آورده بود، افتخار می کند: یک دانش آموز یهودی و کوچک از نیویورک. او دوست داشت داستان خودش را با پیشینه‌های متنوع هم تیمی‌هایش ترکیب کند. او می گوید: «من از یک محیط خوب رختکن که پر از اعتماد بود لذت بردم.
او پس از فصل تازه کار خود یک کلاه دیگر اضافه کرد. یکی از هم تیمی هایش به او گفت که پس از سال تازه کاری اش، در زندگی اش بیشتر از همیشه وقت آزاد خواهد داشت. من تا زمانی که در آن بودم باور نمی کردم. این چنین بود: “اوه خدای من، واقعاً زمان آزاد زیادی وجود دارد.” شما فقط می توانید چند ساعت در روز ورزش کنید، پس چه کار دیگری می خواهید انجام دهید؟
مارپت با خود فکر کرد: “آسان ترین ابزاری که می توانم یاد بگیرم چیست؟” بنابراین او یک یوکلل خرید و به لطف یوتیوب به خودش یاد داد که بازی کند.
در پایان فصل تازه کار Marpet، او یک شروع کننده تمام وقت بود. این تیم به هواداران خود دلایل کمی برای هیجان در زمین ارائه کرده بود، اما خارج از زمین، لیگ و تصویر آن در زمان پرفراز و نشیبی بود. اتاق رختکن شلوغ بود: سال 2016 بود و کالین کپرنیک به خشونت پلیس و بی عدالتی اجتماعی اعتراض می کرد. دونالد ترامپ وارد صحنه شد و عصای تهدید خود را به سمت NFL و هر مخالفی تکان داد.
با نگاهی به گذشته، مارپت بر این باور است که این دوره بازیکنان را مانند گذشته متحد کرد، نه فقط در رختکن باکس بلکه در سطح لیگ.
او می‌گوید: «سخت است زیرا احساس می‌کردم همیشه جایی برای گفتن حقیقتم نیست زیرا همیشه ارزش آن را نمی‌دانستم. “اما وقتی بچه های دیگر این کار را انجام دادند، بسیار خاص بود. کاری که کاپ انجام داد واقعاً خاص بود. چه متوجه باشیم چه ندانیم، شاهد فشارهای عظیم عدالت اجتماعی و دلارهای واقعی، منابع واقعی هستیم.»
از آنجایی که سایر بازیکنان NFL دنباله روی کردند و شروع به اعتراض کردند، مالکیت Bucs با بازیکنان ملاقات کرد تا در مورد تجربیات نژادپرستی آنها بشنوند. کمیته عدالت اجتماعی تحت رهبری بازیکنان دنبال شد، که مارپت در آن شرکت کرد. او ارتباط مستقیمی بین زانو زدن کپرنیک و مبلغ 250000 دلاری که هر باشگاه متعهد شده بود به ابتکارات عدالت اجتماعی تحت رهبری بازیکنان اهدا کند، می بیند.
رختکن Bucs در مارس 2020 بیشتر ادغام شد، زمانی که پرافتخارترین بازیکن در تاریخ NFL وارد شد.
مارپت برای اولین بار با تام بردی در حین بازتوانی در این مرکز ملاقات کرد. مارت 6 فوت 4 اینچی از اینکه قد کوارتربک جدیدش چقدر قد دارد شگفت زده شد. بردی از مهارت های نوازندگی خود به مارکت تمجید کرد. مارپت پاسخ داد: “تو خودت خیلی بد نیستی.”
به‌عنوان یک خط‌نمای داخلی، مارپت به محافظت از بردی ادامه داد و به عنوان یک عامل اساسی در برد Super Bowl LV Bucs عمل کرد. در این فصل زمانی که بردی شروع به طرح ریزی چگونگی برنده شدن هشتمین سوپر باول می کرد، مارت – که 16 سال از او کوچکتر بود- تصمیم گرفت که به یکی از آن ها راضی باشد و شروع به برنامه ریزی برای بقیه عمر خود کرد. پس از ساختن Pro Bowl در فصل گذشته، افتخاری که مارپت به آن اعتبار می‌بخشد «تمام کار خود» را تأیید میکند، او خوشحال بود که NFL را ترک کرده و دومین بازی خود را شروع کرد. تقریباً بلافاصله پس از بازنشستگی، او در یک سفر دریایی غروب خورشید در جزیره کوچک لانای هاوایی، از دوست دخترش Meaghan خواستگاری کرد.
او اکنون مشتاق است تا به مسائلی که برایش مهم هستند رسیدگی کند. در آخرین سال‌های زندگی مارت با گروه Bucs، او مدافع آگاهی از سلامت روان شد. مارپت اشتیاق خود به سوژه را به بزرگ شدن در محیطی امن و توانایی برقراری ارتباط به شیوه ای آسیب پذیر و در دسترس نسبت می دهد. اما او همچنین پیشرفت اجتماعی را در نحوه نگرش به سلامت روان می بیند.
او می‌گوید: «اگر یک نکته مهم از کووید برای من وجود داشته باشد، این است که مردم مایلند داستان‌های خود را به اشتراک بگذارند و سلامت روان کمی روز خود را ببیند. “این احساس بسیار خوبی دارد و سلامت روان قطعاً چیزی است که باید در اولویت قرار دهیم.”
Marpet دقیقاً این کار را انجام می دهد. او قصد دارد مدرک کارشناسی ارشد خود را در زمینه مشاوره سلامت روان یا ازدواج و خانواده درمانی بگیرد.
او می‌گوید: «من هنوز کاملاً مطمئن نیستم که نقش واقعی من چه خواهد بود، اما می‌خواهم با افراد در یک محیط انفرادی کار کنم. من بسیار مشتاق و هیجان‌زده هستم تا مهارت‌هایم را بسازم و بفهمم که کجا می‌توانند به بهترین شکل هماهنگ شوند.»
در حالی که مارپت منتظر تصمیمات پذیرش برای کارشناسی ارشد خود است، او در حال به دست آوردن تجربه عملی است و در وزارتخانه های متروپولیتن، یک سازمان غیرانتفاعی در تامپا که به جمعیت بی خانمان خدمت می کند، داوطلب می شود. او زیر نظر مرکز مشاوره با نوجوانان و کودکان دبستانی کار می کند.
NFL به یکنواختی خود می بالد. بازیکنان آن با ثروت پاداش می گیرند، اما چیز زیادی تضمین نمی شود، از جمله درآمدهای آینده یا سلامتی خوب. همه بازیکنان توانایی یا انگیزه ای برای کنترل کامل زندگی خود، قبل و بعد از NFL ندارند. اما Marpet مطمئناً یک طرح اولیه ارائه کرده است.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
