چرا اردوغان تهدید به وتوی پیشنهادهای شمال اروپا برای ناتو را دو چندان کرده است؟ | ناتو

رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه، پس از تردید اولیه در مورد جدیت اعتراضات ترکیه، تهدید خود مبنی بر وتوی درخواست فنلاند و سوئد برای عضویت در ناتو را مضاعف کرد و گفت هیچ فایده ای ندارد که هیچ کدام از این دو کشور هیأتی به آنکارا بفرستند تا او را در غیر این صورت متقاعد کنند. .

روز چهارشنبه، او همچنین خواسته های خود را از دو خواسته خود در روز دوشنبه به 10 تمدید کرد که منجر به این ادعا شد که از باج خواهی استفاده می کند.

او در کنفرانس مطبوعاتی خود در روز دوشنبه دو خواسته کلیدی را مطرح کرد: فنلاند و سوئد به حمایت فرضی خود از حزب کارگران کرد (پ‌ک‌ک) که ترکیه آن را یک سازمان تروریستی می‌داند پایان دهند و ممنوعیت صادرات تسلیحات را که در سال 2018 اعمال شده بود، لغو کنند. اکتبر 2019 در پی تهاجم ترکیه به شمال سوریه.

هیچ کس شک ندارد که مداخله اردوغان می تواند ناتو را برای ماه ها در هم ببندد.

اکنون این وظیفه دیپلمات های ناتو است که جدیت اردوغان و بهایی را که باید برای عقب نشینی اردوغان پرداخته شود و از یک بحران کامل ناتو جلوگیری کنند.

وزیر خارجه سوئد، آن لینده، در ابتدا امیدوار بود که چیزی در ترجمه گم شده باشد، پس از نقل قول او در مطبوعات ترکیه گفت که ترک ها همه کردها را تروریست می دانند. لینده روز یکشنبه گفت که او هرگز این سخنان را نگفته است، هرگز با پ ک ک ملاقات نکرده و نخواهد کرد.

او محتاطانه خوشبین بود که هرگونه سوء تفاهم می تواند برطرف شود، اما تا روز چهارشنبه مشخص شد که اطمینان های او از آنچه اردوغان خواسته بود، کمتر بود.

طبقه سیاسی شمال اروپا در ابتدا نسبت به جدیت اردوغان تردید داشتند. رئیس جمهور فنلاند، ساولی نینیستو، گفت که او یک ماه پیش با اردوغان صحبت کرده است و هیچ یک از نگرانی های فعلی او پخش نشده است. همچنین گفته می شود که هیچ شعله اخطاری اولیه از سوی بسات اوزتورک، سفیر ترکیه در ناتو ارسال نشده است.

اما این ارزیابی در حال تغییر است. جاناتان ایال، دستیار مدیر اندیشکده روسی، گفت که اردوغان “در حاشیه زندگی می کند و از طریق حاشیه کار می کند”.

ایال افزود: بسیاری از خواسته های او در مورد پ.ک.ک بخشی از آهنگ آشنای ترکیه است. اما او دلایل داخلی برای ایستادگی در برابر آمریکا دارد. اقتصاد در حال فروپاشی است و محبوبیت او در پایین ترین حد خود قرار دارد.»

با تورم 66.9 درصدی و مواجهه با انتخابات در تابستان آینده، هیچ ضرری برای تقویت آرای ملی گرایان وجود ندارد، اما این بدان معنا نیست که شکایات اردوغان کاملاً مصنوعی است.

روز دوشنبه، وزارت دادگستری ترکیه 6 عضو ادعایی پ ک ک را شناسایی کرد که به دنبال استرداد آنها از فنلاند و 11 نفر از سوئد هستند. افرادی را که ترکیه متهم به حمایت از فتح الله گولن روحانی مستقر در ایالات متحده می کند، که آنکارا او را به سازماندهی کودتای 2016 متهم می کند، اضافه کنید و ترکیه خواهان بازگرداندن 12 نفر از فنلاند و 21 نفر از سوئد است.

دیپلمات های شمال اروپا می گویند این فهرست آخرین بار در سال 2017 ارائه شد و در سال های اخیر موضوع هیچ لابی گری ترکیه نبوده است.

رسانه های ترکیه آنچه را که به عنوان نمونه های دیگری از نگرش «نرم» سوئدی به تروریسم توصیف می کنند، گزارش کرده اند، از جمله شواهدی مبنی بر اینکه شاخه سوری پ.ک.ک جلساتی را در استکهلم به میزبانی وزارت خارجه سوئد و مرکز بین المللی اولوف پالم، یک اندیشکده با بودجه مالی برگزار کرده است. توسط اتحادیه های کارگری سوئد

ترکیه همچنین می‌گوید که در سال ۲۰۱۹، هواداران پ‌ک‌ک در یک مرکز خرید در حمایت از عبدالله اوجالان، رهبر زندانی پ‌ک‌ک تظاهرات کردند و نیروهای امنیتی سوئد کاری نکردند که آنها را از حمل «پرچم» پ‌ک‌ک و عکس‌های اوجالان باز دارد.

ایال گفت که برای کشورهای شمال اروپا سخت خواهد بود که در برابر این شکایات تسلیم شوند.

او گفت: «این امکان برای هیچ یک از کشورها وجود ندارد… تغییر قوانین داخلی خود در مورد آزادی تجمعات». سوئد به ویژه دارای یک جامعه کرد فعال است که از حمایت سیاسی برخوردار است. این قسمت یادآور سال 2009 است که اردوغان گفت که اجازه نمی دهد آندرس راسموسن به عنوان دبیرکل ناتو منصوب شود مگر اینکه دانمارک یک ایستگاه تلویزیونی کردی را تعطیل کند. راسموسن منصوب شد اما یک سال بعد ایستگاه تلویزیونی تعطیل شد.

برخی از معاملات مشابه با تاخیر در پشت صحنه ممکن است این بار اتفاق بیفتد.

هیچ یک از کشورها نمی توانند به سادگی سیستم های پناهندگی داخلی خود را پاره کنند و سوئد می گوید که لیست های تروریستی مستقل متفاوت از لیست های تهیه شده در سطح اتحادیه اروپا را ارائه نمی دهد.

ایال استدلال می کند که هدف اردوغان به احتمال زیاد ایالات متحده است که فنلاند و سوئد. خرید سامانه دفاع موشکی اس-400 روسیه از سوی ترکیه در سال 2017، این کشور را در ایالات متحده به یک منفرد تبدیل کرد و منجر به اخراج آنکارا از برنامه جت های جنگنده رادار گریز اف-35 شد.

شایعات اخیر که توسط مسکو تکذیب شد، مبنی بر اینکه ولادیمیر پوتین ممکن است در آینده ای نزدیک به آنکارا سفر کند، احتمالاً سیگنال دیگری از آنکارا بود که نشان می دهد این کشور باید کارت بازی کند.

اما دقیقاً همین بازی دوگانه است که بسیاری از کشورهای دیگر ناتو را از حاشیه‌نشینی اردوغان ناامید می‌کند.