به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
تیاو تصاویر ماهواره ای و پهپادی از بالای بیلوهوریوکا حکایتی از حماقت و نابودی دارد. دهها تانک، خودروهای جنگی پیاده نظام و کامیونهای روسی نابود شده بودند، برخی از آنها توسط یک پل پانتون شکسته در آبهای رودخانه دونتس غرق شدند که نشاندهنده آخرین فاجعه در جنگ سه ماهه روسیه در اوکراین است.
تلفات تلاشهای روسیه برای عبور از رودخانه، که بخشی از تهاجم پرهزینه آن در شرق است، خیرهکننده است: بر اساس یک تخمین، بیش از 485 کشته و 80 وسیله نقلیه منهدم شد، اگرچه تعداد تلفات آن تایید نشده است.
در حالی که روسیه همچنان میزان تلفات خود در اوکراین را پنهان می کند، اطلاعات بیشتر و بیشتری به بیرون درز کرده است که خشم خانواده های سربازان روسی را برانگیخته و حتی حامیان قبلی تهاجم را دلسرد کرده است.
تاتیانا اففرمنکو، 39 ساله، که پسرش نیکیتا افرمنکو، سرباز وظیفه در رزمناو موشکی مسکوا بود که یک ماه پیش در حمله موشکی اوکراین غرق شد، گفت: «از زمان شروع جنگ، من به دولت خود کاملاً متفاوت نگاه می کنم. او همچنان در جستجوی پسرش است. “چند چیزهای بسیار خشنی وجود دارد که می خواهم در مورد رهبریمان بگویم، اما شاید بهتر است این کار را نکنم زیرا آنها مرا به خاطر آن به زندان می اندازند.”
در شرق اوکراین که تحت کنترل روسیه است، همسران جنگجویان در مقابل دوربین شکایت کرده اند که شوهرانشان در حالی که سربازان روسی از مرز در نزدیکی خارکف عقب نشینی می کنند، جا مانده اند. یک زن بر سر یکی از مقامات محلی فریاد زد: “آنها فراری نیستند، فقط کسانی هستند که توانسته اند از زندگی خود فرار کنند.”
کیف گفته است که بقایای هزاران سرباز روسی را در اختیار دارد، اما مسکو آنها را نمیپذیرد زیرا این امر باعث میشود که این کشور مجبور شود تعداد بالای کشتهها در جنگ را بپذیرد.
با آشکار شدن شواهدی از شکست بیلوهوریوکا در هفته گذشته، به نظر میرسد که حتی برخی از تشویقکنندگان طرفدار روسیه ایمان خود را به خرد رهبری نظامی کشور از دست دادهاند.
ولادلن تاتارزکی، نام مستعار استفاده شده توسط ولادلن تاتارزکی، می نویسد: «تا زمانی که نام «نابغه نظامی» را که یک گروه تاکتیکی گردان را کنار رودخانه گذاشته و او علناً پاسخگوی آن نیست، ندانیم، در ارتش اصلاحات صورت نخواهد گرفت. یک وبلاگ نویس روسی و سرباز سابق که بیش از 300000 مشترک در تلگرام دارد. او به طور کلی از جنگ حمایت کرده است. چگونه می توان رفیق استالین را در اینجا به یاد نیاورد که با وجود شرایط سخت نظامی از اتخاذ تصمیمات دشوار پرسنلی نمی ترسید؟ اگر این کار انجام نشود، هیچ بسیجی ما را نجات نخواهد داد.»
راب لییکی از اعضای ارشد برنامه اوراسیا مؤسسه تحقیقات سیاست خارجی که برخی از این واکنشها به جنگ را مستند کرده است، خاطرنشان کرد که یکی دیگر از وبلاگنویسان محبوب نوشته است که «حماقت یا خرابکاری است که مرتکب چنین اشتباهی سه ماه پس از جنگ شود».
و ایگور گیرکین، یک فرمانده میدانی نیابتی روسی در طول جنگ 2014 که در جریان این درگیری از دولت انتقاد کرده است، به نظر می رسد که احساس حقانیت می کند: «قبلاً چندین بار گفته ام که در شرایط کنونی چه باید کرد، در شرایطی که این وضعیت تبدیل شده است. واضح است که نیروهای ما قادر به تحمیل شکست محدود به دشمن در نبرد زمینی و زمانی که باید برای یک جنگ طولانی، سخت و تمام عیار آماده شویم، ناتوان هستند.
یک ماه پس از غرق شدن کشتی مسکو، دولت روسیه تنها مرگ یک خدمه را تایید کرده و گفته است که 27 نفر دیگر مفقود شده اند.
اما خانواده های خدمه می گویند که تعداد کشته شدگان می تواند به 200 نفر برسد و بسیاری از آنها هیچ تاییدی در مورد آنچه برای شوهران، برادران و پسرانشان اتفاق افتاده است دریافت نکرده اند.
افریمنکو که پسرش در کشتی ناپدید شد، در مصاحبه ای گفت: “کسی به من چیزی نمی گوید.” از من خواستند که سندی را امضا کنم که میگوید قبول میکنم پسرم فوت کرده است و بعد میخواهند غرامت مرگ او را به من بدهند. آنها برای تمام والدین سایر مشمولان غایب نیز همین سند را ارسال کرده اند.»
افریمنکو گفت که در یک چت تلگرامی با بیش از 80 عضو خانواده مفقودین بوده است. به بسیاری گفته شده است که با مطبوعات صحبت نکنند یا در انظار عمومی شرکت نکنند. او گفت: “آنها سعی می کنند سکوت من را بخرند، اما این اتفاق نمی افتد.” من تا آخر به دنبال پسرم خواهم بود.
“من به مقامات قول دادم که در مورد پسرم علنی صحبت نکنم، اما یک ماه گذشته است و مردم مسکو را فراموش کرده اند. مردم در حال حرکت هستند، اما هنوز سوالات بیپاسخ زیادی داریم: لعنتی چرا سربازان وظیفه آنجا بودند؟ چرا دعوا می کردند؟ هیچ کس نتوانسته این را به من بگوید.»
روز دوشنبه، دولت اوکراین همچنین داده های جدیدی را منتشر کرد که مدعی شد ارتش تانک اول گارد روسیه تنها در سه هفته اول جنگ، 131 تانک را از دست داده است که یکی از خونین ترین دوره های نبرد برای ارتش روسیه است.
مایکل کوفمن، مدیر برنامه تحقیقاتی در برنامه مطالعات روسیه در اندیشکده CNA، گفت دادههای مربوط به تلفات پرسنل و خودرو برای این واحد “میتواند واقعی باشد”.
روسیه آخرین آمار تلفات را در اواخر ماه مارس منتشر کرد و اذعان داشت که 1351 سرباز روسی در ماه اول جنگ کشته و 3825 نفر زخمی شده اند. دولت اطلاعات بیشتری در مورد تلفات در یک ماه و نیم گذشته منتشر نکرده است، به جز اینکه گفته است این تلفات “قابل توجه” بوده است.
تخمینهای غربی 10 یا حتی 20 برابر بیشتر از این بوده است و برخی معتقدند روسیه از آغاز جنگ بیش از 30000 سرباز را از دست داده است.
کوفمن مینویسد: «اعداد و ارقام با دامنههای وسیعی مطرح میشوند، و نمیتوان گفت از این تخمینها یا حدسها چه باید کرد».
در حالی که نیروهای اوکراینی ضد حمله ای را آغاز می کنند که به مرز روسیه در نزدیکی خارکف رسیده است، سربازان روسی نیز متهم به ترک متحدان خود از منطقه دونباس اوکراین هستند.
طبق گزارشها، ویدئویی که در منطقه لوهانسک فیلمبرداری شده است، زنانی را نشان میدهد که یک مقام محلی را احاطه کرده و از او میخواهند که به اعضای خانوادهشان کمک کند.
یک زن گفت: «آنها اجازه ورود به خاک روسیه را ندارند. “آنها تسلیم نشدند. آنها کاملاً نابود شدند.”
این توصیفات با برخی از تصاویر سربازان بسیج شده از مناطق تحت کنترل روسیه در دونتسک و لوهانسک مطابقت داشت که با زره های بدنه سبک و تفنگ های موسین-ناگانت که به شدت در یک میدان نبرد مدرن به شدت قدیمی شده اند، تصویر شده بودند.
زن گفت: «آنها روبهروی تانکها هستند و تمام چیزی که داشتند تپانچه بود.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.