با تشکر از رهبری شما، جیک دنیلز: یک مرد همجنس گرا و فوتبالیست حرفه ای | فوتبال

دبلیوایول بازی کرد، جیک دنیلز. کف زدن، لطفا و از رهبری شما سپاسگزارم. فوتبال، ورزش، محیط‌های مردانه و در واقع، جهان گسترده‌تر، با این خبر که دنیلز تصمیم گرفته است به طور علنی درباره این واقعیت صحبت کند که او نه تنها یک فوتبالیست حرفه‌ای است، بلکه یک مرد همجنس‌گرا است، همگی کمی عاقل‌تر شده‌اند.

بخش اول این البته قابل توجه نیست. قسمت دوم است. برای آنهایی که با عملکرد داخلی فوتبال آشنا نیستند، ممکن است واقعاً لو رفته باشد که این حتی باید یک خبر باشد، اینکه یک پیشگام لازم است، و در واقع باید معلوم شود که این نوجوانی است که اولین بازی خود را برای بلکپول دو هفته پیش انجام داده است. اما اشتباه نکنید این هم لحظه ای قابل توجه برای فوتبال حرفه ای مردان است و هم نشان دادن شجاعت بی نظیری از سوی یک جوان 17 ساله که هنوز نتوانسته خود را در صنعت خود تثبیت کند. اما همانطور که می گوید نمی خواهد “تظاهر کند”.

برای فوتبال مردان – و در واقع ورزش مردانه، حرفه ای و آماتور – این صدای خراب شدن یک دیوار است. 32 سال از زمانی که جاستین فاشانو اولین و تا کنون تنها فوتبالیست مرد بریتانیایی شد که به عنوان همجنس گرا ظاهر شد، در مورد او از طریق انتشار یک روزنامه هولناک می گذرد. فاشانو هفت سال در لیگ های مختلف بازی کرد، اما به شدت از ورزش، خانواده و عموم مردم رنج می برد.

توماس هیتزلسپگر، بازیکن لیگ برتر و ملی پوش آلمانی، در دوران بازنشستگی فاش کرد که همجنس گرا است. جاش کاوالو استرالیایی سال گذشته در سن 22 سالگی به میدان رفت و به طور منظم برای آدلاید یونایتد در لیگ A بازی می کند. فراتر از این ورزش بانوان راه را در این جبهه نشان داده است. بازیکنان همجنس باز و در واقع مدیران بخشی از چشم انداز روزمره در فوتبال زنان هستند. تیم کریکت زنان انگلیس یک زوج طولانی مدت در خود دارد.

زمانی که استیون دیویس 11 سال پیش هنوز بازیکن تیم ملی انگلیس بود، کریکت مردان درخشید. دیویس همچنان قوی است. اما او هنوز توسط شخص دیگری دنبال نشده است.

و این اهمیت واقعی باز بودن دنیلز است، و در واقع چرا هیچ یک از اینها نباید ساده گرفته شود. بالا انداختن و سرزنش فوتبال و سرزنش به خاطر عقب ماندن از بخش های آزادتر جامعه وسوسه انگیز است. اما واقعیت این است که فوتبال، مانند همیشه، محیط خود را منعکس می کند. و هنوز هم یک مشکل بزرگ در مورد همجنس‌گرا هراسی در بریتانیا و جهان گسترده‌تر وجود دارد، از خشونت‌ها و خشونت‌های روزمره، اضطرابی که جوانان ممکن است از ملاقات با والدین و دوستانشان داشته باشند، تا عدم تحمل نهادی و مذهبی.

شجاعت دنیلز با تمام آن فوتبالیست‌های دیگر صحبت خواهد کرد – و البته تعداد زیادی از آنها – که از طریق آن فرهنگ محدود زندگی کرده‌اند. این یک مدل متفاوت، نسخه متفاوتی از آینده را برای جوانانی که اکنون در هر سطحی این ورزش را انجام می دهند، ارائه می دهد. اما طنین فراتر از آن نیز خواهد داشت. مردم نیاز به الگو دارند. حمایت از دنیلز از سوی باشگاهش، FA و PFA قابل توجه است و فقط در داخل ورزش نیست. بله، زندگی عادی در اینجا به سادگی در حال عادی شدن است. دست زدن آهسته، فوتبال. چه چیزی شما را نگه داشت؟ اما جامعه همیشه خوب یا لیبرال یا مترقی نیست. این فوتبالی است که از پلتفرم خود به خوبی استفاده می کند.

البته این امر چندان ساده نیست. دنیلز با موانع دیگری روبرو خواهد شد. تجاوز و مقاومت وجود خواهد داشت، از شوخی های نادرست تا سوء استفاده واقعی. در لحظات ناهنجاری و شک، تنظیمات خرد دیگران باید در این صنعت مردانه عمیقاً تشریفاتی انجام دهند.

کارها هرگز به این آسانی که ما امیدواریم نیست. اما با گوش دادن به صحبت های او غیرممکن بود که احساس غرور نکنم و همچنین محافظت کنم. برای برداشتن این گام در سن 17 سالگی به قدرت و وضوح ذهنی قابل توجهی نیاز است. فوتبال اکنون کمی نگاه می کند، سر خود را می خراشد و کلمات مناسب را جستجو می کند.

بهترین پاسخ، مثل همیشه، حمایت، تحسین و آزادی از اینجا فقط برای بازی است.