انتقاد روسای خانه های خصوصی کودکان در انگلیس به دلیل سودهای کلان | مراقبت اجتماعی

رئیس جدید انجمن مدیران خدمات کودکان (ADCS) گفت: ارائه دهندگان خانه های کودکان در انگلیس نباید بتوانند از مراقبت از آسیب پذیرترین کودکان جامعه سود ببرند.

استیو کراکر از ارائه‌دهندگان خصوصی که با اتومبیل‌های اسپورت به اطراف می‌رانند و پس از «پولدار شدن از پول مالیات‌دهندگان» اسب‌های مسابقه می‌خرند، انتقاد کرد.

بر اساس گزارش سازمان رقابت و بازار، حاشیه سود برای 15 شرکت بزرگ خصوصی خانه کودک به طور متوسط ​​22.6٪ است.

اکثر شوراها در انگلستان حداقل یک کودک مراقب دارند که قرار دادن خصوصی او 10000 پوند در هفته یا بیشتر هزینه دارد، که در شدیدترین موارد به 60000 پوند در هفته می رسد. با این حال، در اسکاتلند، که به سیستم مراقبت از کودکان غیرانتفاعی نزدیک‌تر شده است، هزینه‌ها به طور کلی کمتر است.

کراکر که خواستار محدودیت ملی در هزینه ها در انگلیس شد، گفت: «باید یک رویکرد ملی برای مدیریت و سود وجود داشته باشد. ما مدت‌هاست که آرزوی غیرانتفاعی بخشیدن به این بخش را داشته‌ایم – اسکاتلند که مدت طولانی‌تری این آرزو را داشت، به آن نزدیک‌تر شده است.»

ثروت برخی در راس برخی از شرکت های مراقبت از کودکان می تواند قابل توجه باشد. Blaklion، اسبی که ماه گذشته در Grand National مسابقه داد، متعلق به یک رئیس سابق زنجیره خانه کودکان و توسعه دهنده املاک، Darren Yates است. او این حیوان را در سال 2019 پس از فروش زنجیره Sandcastle Care خود به یک شرکت سهامی خاص به قیمت 300000 پوند خرید. این تجارت بخشی از آسپریس شد و گفت که این خرید منجر به درآمد سالانه بیش از 200 میلیون پوند خواهد شد.

اوایل سال جاری، آبان نیوز، رابرت مک گینس، صاحب یک خانه کودکان «محبوب» در بولتون را افشا کرد که با یک لامبورگینی می چرخید و مقدار زیادی از پول شرکت را برای اداره یک بار در یورک و زندگی اجتماعی خود خرج می کرد. خانه کودکان تعطیل شد. یک وکیل شرکت مک گینس در آن زمان گفت که این هزینه ها مشروع است.

کراکر در پاسخ به این سوال که آیا اگر خانه‌ها خوب باشند، سود مهم است یا خیر، گفت: «این مهم است زیرا سودی که آن‌ها به دست می‌آورند و چیزی که از آن پولدار می‌شوند، پول مالیات‌دهندگان است. ما باید انتظار داشته باشیم که ارزش پول خوبی برای هزینه های عمومی داشته باشیم.»

کراکر، یک مددکار سابق مراقبت‌های مسکونی و مددکار اجتماعی که مسئول خدمات کودکان در شورای همپشایر است، گفت که برخی از ارائه‌دهندگان با انتخاب ساده‌ترین کودکان سود زیادی به‌دست می‌آورند و برخی با امتناع از پذیرش کودکان با پیچیده‌ترین کودکان، رتبه‌بندی خوب Ofsted خود را حفظ می‌کنند. نیاز دارد.

وی افزود: یکی از راه هایی که ارائه دهندگان می توانند از داشتن رتبه خوب یا برجسته اطمینان حاصل کنند این است که اساساً فرزندان را انتخاب می کنند. در هر روز ممکن است برای 10 کودک ارجاع داده شود و شاید قابل درک باشد، کودکانی را انتخاب خواهند کرد که احتمالا کمتر چالش برانگیز هستند. آنهایی که مشکل سوء مصرف مواد ندارند، آنهایی که وابسته به باندها نیستند، محکومیت قابل توجهی برای خشونت و غیره ندارند.»

او افزود که نتیجه یک “سیستم دو لایه” بود که در آن کمبود شدید خانه برای “بچه های واقعاً حیله گر” وجود داشت.

کراکر گفت، بسیاری از مقامات محلی که در 30 سال گذشته خانه‌های فرزندان خود را در میان یک سری رسوایی‌های سوءاستفاده فروختند، اکنون در تلاش هستند تا خانه‌های جدیدی بخرند یا بسازند تا در درازمدت صرفه‌جویی کنند. بسیاری از این خانه‌ها فقط برای یک کودک بودند – «زیرا اغلب متوجه می‌شویم که وقتی آنها را با بچه‌های دیگر می‌گذاریم، مشکلات واقعاً چند برابر می‌شوند».

او گفت که علیرغم برخی بودجه های دولتی موجود برای ساخت خانه ها، شوراها پس از 11 سال کاهش ریاضت اقتصادی و افزایش هزینه های جابجایی در بحران همچنان با مشکل مواجه بودند. کراکر گفت که بخش خدمات کودکان بیشتر بودجه خود را صرف تعداد کمی از کودکان تحت مراقبت می کردند. در نتیجه آنها نمی توانند کار مداخله زودهنگام را گسترش دهند که از تشدید مشکلات جلوگیری می کند.

ما واقعاً می خواهیم سرمایه گذاری بسیار بیشتری در خدمات بهداشتی و پیشگیری اولیه و خانواده انجام دهیم. این باید راه رو به جلو باشد،” او گفت، و افزود که ADCS “واقعا امیدوار است” چنین اقداماتی در بررسی مستقل آینده مراقبت های اجتماعی کودکان باشد. او همچنین می‌خواهد خانه‌هایی را ببیند که به طور مشترک توسط خدمات بهداشت روانی کودکان و نوجوانان (CAMHS) تأمین می‌شود تا کار درمانی برای مقابله با مشکلات رفتاری ارائه شود.

کراکر گفت که سیستم فعلی معمولاً می‌تواند کودکان را ایمن نگه دارد، اما برای “درمان” کودکان آسیب‌دیده به اندازه کافی انجام نداد. او گفت: «به طور کلی، سیستم حمایت از کودکان انگلیسی یکی از امن‌ترها در جهان است. اما فکر می‌کنم می‌خواهم استدلال کنم که اگرچه ممکن است ایمن‌تر باشد، اما مطمئن نیستم که هنوز به اندازه کافی برای درمان آسیب‌های روحی کودکان انجام دهیم.»

سخنگوی وزارت آموزش و پرورش گفت: «همه کودکان و جوانان شایستگی این را دارند که در یک خانه با ثبات و دوست داشتنی بزرگ شوند و هیچ شرکت خصوصی نباید از کسانی که نیاز به جابجایی دارند بهره برداری کند.

ما یک بررسی مستقل در مورد مراقبت اجتماعی کودکان را سفارش دادیم که اصلاحاتی را در این سیستم توصیه می‌کند و سخت تلاش می‌کنیم تا استانداردهای مربوط به کودکان تحت مراقبت را تا زمانی که ادامه دارد افزایش دهیم.»