به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
لورا رابسون، قهرمان سابق ویمبلدون و دارنده مدال نقره المپیک، پس از سه عمل جراحی لگن، از تنیس خداحافظی کرد.
این دختر 28 ساله در سن 14 سالگی زمانی که عنوان SW19 دختران را به دست آورد در کانون توجه قرار گرفت و در حالی که هنوز یک نوجوان بود در بین 30 تیم برتر قرار گرفت، اما در بیشتر دهه گذشته به دلیل آسیب دیدگی با مشکل مواجه شده است.
شماره 1 سابق بریتانیا در گفتگو با بی بی سی اسپورت گفت: “من تمام احتمالات بازپروری و جراحی را پشت سر گذاشتم.
من یک عمل جراحی دیگر مفصل ران انجام دادم و احتمالاً بهترین بلوک توانبخشی زندگی ام را انجام دادم – به بهترین متخصصان مراجعه کردم و افراد باورنکردنی داشتم که فقط برای بازگرداندن من به زمین با آنها کار می کردم – و بار دوم که ضربه زدم، من فقط می دانستم.
“احساس عجیبی است که با صدای بلند بگویم، اما من تمام کردم، من بازنشسته شدم. من مدتی است که به خاطر چیزهایی که دکترها در سال گذشته به من گفته بودند، می دانم، اما فکر می کنم خیلی طول کشید تا آن را با خودم بگویم، به همین دلیل است که اینقدر طول کشید تا آن را به طور رسمی بگویم. ”
رابسون با توانایی طبیعی خود در توپ زنی و ذهنیت بازی های بزرگ، به سرعت برای ستاره شدن مشخص شد و به سرعت در رده های بزرگسالان ترقی کرد و در سال 2012 به دور چهارم مسابقات آزاد آمریکا رسید و با اندی موری مدال نقره المپیک را در دونفره مختلط به دست آورد. .
فصل بعد او در ویمبلدون به یک شانزدهم نهایی رسید و به بالاترین رتبه خود یعنی 27 دست یافت.
اما آسیب دیدگی مچ دست بعداً در سال 2013 باعث دردسر او شد و او را برای بیشتر دو سال آینده دور نگه داشت. او در سال 2016 بازگشت اما نتوانست همان فرمی را که در سالهای نوجوانی نشان داده بود به دست آورد و نتوانست دوباره به جمع 100 نفر برتر صعود کند.
مشکلات لگن او در سال 2018 مطرح شد و او قبل از بازگشت کوتاه مدت در سال بعد تحت عمل جراحی قرار گرفت و بازی نهایی او در آوریل 2019 در ساندرلند برگزار شد.
رابسون در اواخر همان سال و برای سومین بار در ژانویه گذشته بار دیگر زیر چاقو رفت و اکنون شکست خود را در تلاشهای خود برای ادامه حرفه تنیس پذیرفته است.
این جوان 28 ساله که شغل جدیدی در تلویزیون و رادیو ایجاد کرده است، گفت: «به طور کلی فکر میکنم از پشت سر گذاشتن همه آنها آدم بسیار خوبی هستم. «اگر به گذشته نگاه کنم و به «چه میشد» فکر کنم، نمیتوانم به جلو بروم.
“من فکر می کنم همیشه این احساس را دارم که متأسفانه می توانستم کارهای بیشتری انجام دهم. احساس می کنم اگر یکی دو سال دیگر سالم بودم، نمی دانم چه چیزی می توانستم به دست بیاورم.
اما من واقعاً به بازیهای المپیک، به بازی کردن فدرال کاپ افتخار میکنم – بازی برای کشور شما به هر نحوی همیشه یکی از هفتههای مورد علاقه من در سال بود – و فکر میکنم بازی در ویمبلدون و اوپن ایالات متحده در زمانی که عملکرد خوبی داشتم. من آن خاطرات را برای همیشه خواهم داشت.»
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.