چگونه هالیوود و رسانه ها به ظهور سیاسی جی دی ونس دامن زدند

اعضای مجموعه هوشمند نیویورک در یک عصر گرم پنج شنبه در اوایل تابستان 2016 در آپارتمان دو استاد دانشکده حقوق ییل با کاغذ دیواری تزئین شده در ساختمان زیبای آنسونیا در Upper West Side منهتن گرد هم آمدند تا یک کهنه سرباز، سرمایه دار و اولین نیروی تفنگداران دریایی را تشویق کنند. نویسنده زمان به نام JD Vance.

آنها خاطرات جدید آقای ونس، “مرثیه تپه ای” را جشن می گرفتند، که شرح حال تربیت او در طبقه کارگر در جنوب غربی اوهایو و صعودی بود که او را به ییل رساند، جایی که مربیان او شامل ایمی چوا، یکی از میزبانان مهمانی بود. چند نفر بعداً به یاد آوردند که آقای ونس در میان میهمانانی که از دنیای نشر و روزنامه‌نگاری آمده بودند، متواضع، متواضع و کمی ماهی بی‌آب به نظر می‌رسید. جاشوا کوهن، رمان‌نویس، یکی از آنها می‌گوید: «تقریبا احمقانه بود که مردم با آن خلع سلاح شدند.

“مرثیه هیلبیلی”، که زمانی منتشر شد که دونالد جی. ترامپ در حال غلبه بر شانس های طولانی برای کسب ریاست جمهوری بود، به یک پدیده تبدیل شد و آقای ونس – محافظه کاری که پاییز آن پاییز به چارلی رز اطمینان داد که او “آدم هرگز ترامپ نیست” و هرگز او را دوست نداشت» و بعداً گفت که در آن سال به یک نامزد حزب ثالث رأی داد – به دلیل دیدگاه‌های او در مورد آنچه که هواداران سفیدپوست طبقه کارگر ترامپ، به ویژه در «کمربند زنگ‌زده» را برانگیخت، به طور گسترده مورد جستجو قرار گرفت. این کتاب که تیراژ اولیه آن 10000 نسخه بود، به گفته ناشر آن، هارپر کالینز، بیش از سه میلیون نسخه فروخت. این فیلم توسط A-listers هالیوود شامل کارگردان ران هاوارد و بازیگران زن امی آدامز و گلن کلوز در سال 2020 ساخته شد. اما داستان جی دی ونس به همین جا ختم نشد.

«مرد هرگز ترامپ» سابق، سال گذشته آقای ترامپ را در آغوش گرفت و با اشتیاق حمایت او را در انتخابات مقدماتی جمهوری خواهان برای کرسی باز مجلس سنای ایالات متحده در اوهایو که اوایل ماه جاری برنده شد، پذیرفت. آقای ونس که زمانی آقای ترامپ را «سرزنش‌کننده» خواند، از آقای ترامپ تشکر کرد که «به ما نمونه‌ای از آنچه می‌تواند در این کشور باشد ارائه کرد».

حمایت آقای ترامپ همراه با حمایت مالی پیتر تیل، میلیاردر محافظه‌کار دره سیلیکون و پوشش مطلوب تاکر کارلسون در فاکس نیوز، در این رقابت بسیار مهم بود. اما ظهور سیاسی آقای ونس توسط دنیای نشر، رسانه و هالیوود نیز ممکن شد، حوزه‌هایی که مدت‌ها به عنوان سنگرهای لیبرال تلقی می‌شد و او را به‌عنوان یک جغرافی‌دان معتبر بخش‌هایی از آمریکا که نخبگان ساحلی اطلاعات کمی در مورد آن داشتند، پذیرفته بودند، و معتقد بودند که او. اعتراض خود را به آقای ترامپ در میان گذاشتند.

داگلاس برینکلی، استاد تاریخ در دانشگاه رایس که زمانی آقای دکتر را معرفی کرد، می‌گوید: «دلیل اینکه «مرثیه تپه‌ای» اینقدر کتابی با اکتان بالا بود این بود که دانشگاهیان، اساتید، داوران فرهنگی – لیبرال‌ها – آن را به عنوان توضیح بخش فراموش شده آمریکا پذیرفتند. در یک رویداد. «اگر فکر می‌کردند ونس بخشی از این ترامپ، بیگانه‌هراسی و متعصب است، با تیر 10 فوتی به ونس دست نمی‌زدند.»

آقای هوارد که گفته است به دنبال کم‌اهمیت جلوه دادن مفاهیم سیاسی «Hillbilly Elegy» در کارگردانی این فیلم بوده و آن را یک درام خانوادگی توصیف کرده است، از اظهار نظر در مورد این مقاله خودداری کرد. اما او به هالیوود ریپورتر گفت که “از برخی از مواضع” آقای ونس و “اظهاراتی که او گفته است” شگفت زده شده است. او گفت که از زمان اکران فیلم تاکنون با آقای ونس صحبت نکرده است.

بسیاری از نهادهای انتشارات و هالیوود که به رشد آقای ونس کمک کردند – از جمله هارپر کالینز که کتاب او را منتشر کرد. آقای هوارد و تهیه کننده مشترکش، برایان گریزر. و نتفلیکس، که سرمایه‌گذاری و توزیع فیلم را برعهده داشت – از اظهار نظر در مورد اختراع مجدد او به عنوان یک ترامپیست که علیه نخبگان انتقاد می‌کند و با چهره‌های راست افراطی قطبی، از جمله نمایندگان مارجوری تیلور گرین از جورجیا و مت گیتز از فلوریدا، کمپین تبلیغاتی کرد، خودداری کردند.

«Hillbilly Elegy» توسط یکی از شرکت‌های تابعه News Corp منتشر شد که تحت کنترل خانواده محافظه‌کار مرداک است، اما از طریق اثری شاخص که کتاب‌های جذابی را منتشر می‌کند. در اصل به آقای ترامپ اشاره ای نشده بود. آقای ونس در پس‌گفتار اضافه‌شده به نسخه شومیز نوشت که علی‌رغم تردیدهایش در مورد آقای ترامپ، «بخش‌هایی از نامزدی او وجود داشت که واقعاً با من صحبت می‌کرد» و به «تحریر از نخبگان» و بینش خود اشاره کرد. جمهوری خواهان برای رای دهندگان طبقه کارگر و طبقه متوسط ​​خیلی کم کار کرده بودند.

«Hillbilly Elegy» سعی کرد برخی از نگرانی‌های این رأی‌دهندگان را توضیح دهد، و در حضور در CNN (جایی که او به عنوان مشارکت‌کننده معرفی شد) و رادیو عمومی ملی، و همچنین در مقاله‌های نظری در نیویورک تایمز در سال‌های 2016 و 2017، آقای. ونس سعی کرد این نگرانی ها را به حمایت آنها از آقای ترامپ مرتبط کند.

راد درهر، که مصاحبه‌اش با آقای ونس برای The American Conservative در جولای 2016 بسیار محبوب بود، در ایمیلی گفت: «او تقریباً همه چیز را مدیون تبدیل شدن به یک پدیده «نجواگر ترامپ» است. موضوع این است که او به دنبال این نبود. جی دی مورد تحسین قرار گرفت زیرا او واقعاً حرف مهمی برای گفتن داشت و آن را به گونه ای گفت که برای مخاطبان قابل درک بود.

اما او در میان لیبرال ها نیز مخاطب خاصی پیدا کرد. آدریان زاکهایم، ناشر چند پنگوئن رندوم هاوس، گفت: «اگرچه «مرثیه تپه‌ای» به طور گسترده در طیف سیاسی خوانده شد، تصور من این بود که این کتاب به لیبرال‌ها کمک کرد تا علل اتفاقاتی که برایشان در انتخابات سال 2016 رخ داده بود را درک کنند. چاپ، از جمله Sentinel، که بر کتاب های محافظه کار تمرکز دارد.

کار آقای ونس در لحظه ای مورد استقبال قرار گرفت که انتخاب غافلگیرکننده آقای ترامپ باعث شد بسیاری از مدیران رسانه ها به این فکر کنند که چه مخاطبانی را نادیده گرفته اند. به عنوان مثال، ABC تصمیم گرفت تا کمدی کمدی «روزان» را ریبوت کند، تصویری دلپذیر از افرادی که از آقای ترامپ حمایت می کردند، از جمله خود روزان کانر. (این برنامه بعداً پس از انتشار یک توییت نژادپرستانه، ستاره آن، Roseanne Barr لغو شد.)

در سال 2019، نتفلیکس برنده یک جنگ مناقصه شد و 45 میلیون دلار برای فیلم “Hillbilly Elegy” متعهد شد. این فیلم نقدهای ضعیفی دریافت کرد، اما طبق گزارشات کمیسیون انتخابات فدرال، در هفته اکران خود در نوامبر 2020، در میان فیلم‌های پرمخاطب نتفلیکس قرار گرفت. در آستانه انتخابات 2020، خانم کلوز که نقش مادربزرگ آقای ونس را بازی می کرد، یک سری پست در رسانه های اجتماعی منتشر کرد و از رای دهندگان خواست از جوزف آر. بایدن جونیور حمایت کنند. نمایندگان خانم کلوز به سوالات پاسخ ندادند.

سال گذشته، زمانی که آقای ونس کار خود را در سنا آغاز کرد، انتقادات قبلی خود از آقای ترامپ را کنار گذاشت. او برخی از توییت‌های قدیمی را حذف کرد، از جمله توییتی که آقای ترامپ را «مذموم» خوانده بود. ماه گذشته، آقای ترامپ آقای ونس را به عنوان پسری ولخرج پذیرفت که «حرف‌های بدی درباره او گفته است» و از واژه‌ای قوی‌تر از حرف‌ها استفاده کرد. (کمپین آقای ونس از اظهار نظر در مورد این مقاله خودداری کرد.)

به‌عنوان نامزد جمهوری‌خواهان در ایالت غرب میانه که متمایل به جمهوری‌خواه بود، به نظر نمی‌رسد که آقای ونس مایل به تبلیغ نقش اصلی انتشارات، رسانه‌ها و صنایع فیلم در ظهور او باشد. اما مخالفان سیاسی او از ایجاد این ارتباط خوشحال بودند.

ماه گذشته در تبلیغی برای جاش ماندل، جمهوری خواه که در انتخابات مقدماتی با آقای ونس رقابت کرد، گفت که آقای ونس “کتابی نوشت که ساکنان اوهایو را به عنوان تپه ها ضایع کرد، سپس داستان خود را به هالیوود فروخت.” و الیزابت والترز، رئیس حزب دموکرات اوهایو، متهم کرد که آقای ونس “یک معامله کتاب در شهر نیویورک برای پول نقد از درد مردم اوهایو” دریافت کرده است و “میلیون ها ناگفته از یک فیلم هالیوودی نتفلیکس به دست آورده است.”

آقای ونس با پذیرفتن نامزدی، به «حزب دموکراتی که زانو در برابر شرکت‌های بزرگ آمریکایی و ارزش‌های بیدار آنها می‌زند، حمله کرد، زیرا دموکرات‌ها در واقع با آن ارزش‌های مضحک موافق هستند، می‌دانید، ۴۲ جنسیت و همه جنون‌های دیگر».

این واقعیت که ستاره‌ای در حال ظهور در حزب جمهوری‌خواه، که اخیراً بر نارضایتی‌های فرهنگی با افرادی مانند توییتر، سی‌ان‌ان و دیزنی تأکید کرده است، از طریق موسسات رسانه‌ای نخبه برجسته شد، برای محققان و منتقدان فرهنگی که مدت‌هاست رابطه همزیستی بین این دو را درک کرده‌اند، تعجب‌آور نیست. آن تضادهای ظاهری: جنبش محافظه کار و مجموعه رسانه ای-سرگرمی.

نیل گراس، استاد جامعه شناسی در کالج کولبی، می گوید: «برای ایجاد نهادهای با نیت پوپولیستی – از آنجایی که آنها نماینده نخبگان اقتصادی هستند – نخبگان فرهنگی هستند که می توانند علیه آنها تجمع کنند.

فرانک ریچ، مقاله‌نویس، تهیه‌کننده تلویزیونی، و منتقد و ستون‌نویس سابق نیویورک تایمز، گفت که برخی از بزرگترین ستاره‌های حزب جمهوری‌خواه معاصر – از جمله آقای ونس، آقای ترامپ و سناتور جاش هاولی از میسوری – «محصول نخبگان هستند. مؤسساتی» که «سرزنش مداوم آنها علیه نخبگان عجیب است، زیرا بسیار ناصادقانه است».

اگر ران هاوارد – یک فرد مهم در تجارت نمایش که لیبرال شناخته می شود – و گلن کلوز و نتفلیکس نبود، ونس کجا بود؟ آقای ریچ پرسید. ترامپ بدون ان‌بی‌سی یونیورسال، مارک برنت و کل دنیای شو بیز کجا بود؟

کاترین کرامر براونل، دانشیار تاریخ در دانشگاه پردو، آقای ونس را در سلسله ای از چهره های دنیای سرگرمی قرار داد که به سیاستمداران جمهوری خواه تبدیل شدند، از جمله جورج مورفی، بازیگری که از کالیفرنیا سناتور شد. رونالد ریگان که موفقیتش به عنوان یک بازیگر به او کمک کرد فرماندار و رئیس جمهور کالیفرنیا شود. آرنولد شوارتزنگر، ستاره دیگر سینما و فرماندار کالیفرنیا؛ و آقای ترامپ، یک مجری قدیمی تبلوید که در دهه 2000 به عنوان مجری برنامه رقابت واقعیت NBC “شاگرد” که توسط آقای برنت ساخته شده بود، به شهرت تازه ای دست یافت.

براونل گفت: “این چیزی است که آنها واقعاً به سرعت از چپ ها انتقاد می کنند – تکیه بیش از حد به هالیوود برای حمایت و زرق و برق.”

او افزود: “اما، حزب جمهوری خواه در تبدیل افراد سرگرم کننده به نامزدهای موفق موفق تر از دموکرات ها بوده است.”