لیورپول با شکست چلسی در ضربات پنالتی برای هشتمین بار قهرمان جام حذفی شد | جام حذفی

حس دژاوو غیرقابل انکار بود. برای دومین بار در این فصل، چلسی و لیورپول در فینال ومبلی به مصاف هم رفتند و مانند جام کارابائو در پایان فوریه، حاشیه ها بسیار تنگ بود. همه می‌دانستند که می‌تواند به یک لحظه کاهش یابد – یک برق از جادو یا حتی یک خطا.

به اندازه قسمت قبلی باز نبود، پاها پس از یک فصل طولانی، پس از همه چیزهایی که هر دو باشگاه زندگی کرده اند، سنگین بود. برای چلسی، تخلیه عاطفی از تصاحب قریب الوقوع وجود داشته است. در همین حال، لیورپول چشمان خود را به یک چهارگانه تاریخی دوخته است، چالش هایی که پشیمان نیستند. اما هنوز هم در هر دو سمت و هم موقعیت‌های مناسبی وجود داشت. همانطور که هر یک به التماس می رفت، تنش بیشتر شد.

برای یک عکس فوری از این درام، به 60 ثانیه یا بیشتر از دقیقه 83 که لیورپول دو دروازه را ایجاد کرد و هر تیرک را در انتهای آنها زد، نگاه نکنید. ابتدا لوئیس دیاز بی وقفه به سمت بیرونی سمت راست راست شوت کرد و سپس اندی رابرتسون که برای برخورد با سانتر بازیکن تعویضی جیمز میلنر رسید، تلاش خود را بر روی دست دیگر شکست داد.

چلسی هوس آنچه توماس توچل آن را «تزریق مثبت» می‌نامید، داشت و تقریباً در زمان عادی، قبل از حرکت آهسته و اجتناب‌ناپذیر به سمت پنالتی‌ها، به آن دست پیدا کرد، که این همان راهی بود که فینال جام کارابائو تعیین شد و لیورپول در ضربات ماراتن 11-10 پیروز شد.

موقعیت های بزرگی برای کریستین پولیسیچ و مارکوس آلونسو در نیمه اول و دوباره آلونسو پس از وقفه ایجاد شد. مدافع چپ نیز با یک ضربه ایستگاهی به تیر دروازه برخورد کرد. توپ به سادگی وارد نمی شد و برای لیورپول و به ویژه دیازدیاز هم نمی رفت.

و بنابراین ما یک بار دیگر به آزمایش نهایی اعصاب رفتیم. این کپا آریزابالاگا، دروازه بان تعویضی چلسی بود که دفعه قبل ترک خورد و ضربه خود را بالای تیر افقی بلند کرد. این بار، غیبت های بیشتری وجود داشت: سزار آزپیلیکوئتا در دور دوم برای چلسی، سادیو مانه در پایان دور پنجم، که ضربه او برای پیروزی توسط ادوارد مندی، هم تیمی او در سنگالی، به طرز درخشانی مهار شد.

مهلت چلسی دوام نیاورد. آلیسون قهرمان لیورپول در دور دوم مرگ ناگهانی بود، و راه درست را برای انکار میسون مانت طی کرد و راه را برای کوستاس تسیمیکاس جایگزین لیورپول برای بردن آن هموار کرد. شراره های قرمز صحنه را روشن کردند. با جام حذفی، یورگن کلوپ مجموعه جام ها را با لیورپول کامل کرد.

این مناسبت با دیدار بین تیم‌ها در فینال قبلی شکل گرفت که اولین جام را برای لیورپول در این فصل به ارمغان آورد – و با اتفاقی که از آن زمان برای چلسی رخ داده است. سه روز قبل از آن رویارویی قبلی، زمانی که روسیه به اوکراین حمله کرد و چلسی مجبور شد زیر یک ابر کار کند، قدرت رومن آبراموویچ در باشگاه آشکار شد.

خیلی چیزها به حالت تعلیق درآمده اند و توخل سعی نکرده ادعا کند که رختکن بی تاثیر بوده است. در زیر آسمان آبی زیبا و پس از اینکه پیت تانگ عرضه چند اثر کلاسیک را به پایان رساند، برنامه چلسی این بود که یک خیزش را آغاز کند.

جو در حال تپش بود و این لیورپول بود که نشانگر اولیه را گذاشت و لوئیز دیاز به طور برجسته در سمت چپ درگیر بود. توخل تروو چالوبا را به سزار آزپیلیکوئتا در سمت راست سه دفاعی ترجیح داد، عمدتاً به خاطر سرعت بیشترش، اما وقتی دیاز در مراحل اولیه به راحتی از او دور شد و به راحتی عبور کرد، برای چلسی نگران کننده بود. تیاگو نتوانست به اندازه کافی دراز کند تا به توپ برسد.

لیورپول در ابتدا بارها و بارها به سمت چپ کار کرد و ترنت الکساندر-آرنولد با یک پاس مجلل از بیرون از چکمه، یک فرصت بزرگ برای دیاز ایجاد کرد. دیاز از چالوبا دور بود، اما ادوارد مندی با برداشتن نیش ضربه خود او را رد کرد و چالوبا سپس از جلوی خط خارج شد.

چلسی پس از شروعی سخت در نیمه اول به عقب برگشت و کریستین پولیسیچ که از سمت چپ کار می کرد، یک موقعیت خوب ایجاد کرد و موقعیت بهتری را برای آلونسو ایجاد کرد.

توخل می خواست از طریق ریس جیمز و ماونت در سمت راست یک اضافه بار ایجاد کند و پولیشیچ برای رسیدن به توپ نهایی در آن طرف حرکت کند. چلسی در 23 دقیقه به خوبی کار کرد، مانت یک سانتر کوتاه را برش داد و پولیشیچ برای حرکت به گوشه‌ای رسید. او آن را با فاصله کمی کشید اما چلسی می‌توانست احساس اعتماد به نفس زیادی کند.

زمانی که پولیسیچ با گرفتن پاس از مانت که واقعاً در حال و هوا بود، آلونسو باید بهتر عمل می کرد. وزنه روی توپ از سوی پولیشیچ عالی بود، اما اولین لمس آلونسو ضعیف بود و مهار آلیسون را رسمی کرد. دروازه بان مشخصاً سریع از زمین خارج شد.

کلوپ مجبور شد از دقیقه 32 بدون محمد صلاح کار کند، پس از آن که وینگر احساس کرد در لحظه شمارش معکوس برای فینال لیگ قهرمانان اروپا مقابل رئال مادرید در 28 مه، درد دلی را برای لیورپول احساس کرد.

دیوگو جوتا وارد زمین شد که قبل از پایان بازی یک فرصت خوب را از دست داد. مانه بعد از اینکه متئو کواچیچ مالکیت توپ را از دست داد، در ابتدا به سمت راست رفت، اما زمانی که تیمش به سمت دیگر برگشت، اندی رابرتسون سانتری را ارسال کرد و جوتا دوندگی خود را به خوبی زمان بندی کرد. رگبار را بلند کرد.

چلسی نیمه اول را با گلزنی روملو لوکاکو به پایان رساند. آنها با فاصله بین دندان های خود و با ایجاد موقعیت های متعدد، با آلونسو بسیار نزدیک به موفقیت شروع کردند.

او پس از اینکه الکساندر-آرنولد زیر پاسی از پولیشیچ گرفتار شد، از کنار تیر عبور کرد و سپس با یک ضربه ایستگاهی از زاویه بسته در سمت راست به تیر دروازه برخورد کرد. پولیسیچ پس از اخراج لوکاکو، آلیسون را نیز کار کرد.

دیاز در لبه محوطه چرخید و یک شوت با فاصله کمی زد، و احساس می کرد که بازی در حال افزایش است. توخل هواداران چلسی را شلاق زد. او احساس کرد که چیزی در راه است.

توخل از جیمز خواست که نزدیک‌تر به دیاز دفاع کند تا به چالوبا کمک کند، اما لیورپول دوباره فشار آورد، پاس‌های خود را به هم متصل کرد و از کناره‌ها بلند شد. بعد از اینکه نبی کیتا او را پیدا کرد، فرصت خوبی برای جوتا وجود داشت، فقط برای اینکه فوروارد بیهوده دراز بکشد.