کمپین مخفی «تبلیغات سیاه» بریتانیا، دشمنان جنگ سرد را هدف قرار داد | جنگ سرد

دولت بریتانیا یک کمپین مخفی «تبلیغات سیاه» را برای دهه‌ها اجرا کرد و آفریقا، خاورمیانه و بخش‌هایی از آسیا را با اعلامیه‌ها و گزارش‌های منابع جعلی با هدف بی‌ثبات کردن دشمنان جنگ سرد از طریق تشویق تنش‌های نژادی، ایجاد هرج و مرج، تحریک خشونت و تقویت ضدیت هدف قرار داد. – عقاید کمونیستی، اسنادی که به تازگی از طبقه بندی خارج شده اند فاش شده است.

این تلاش که از اواسط دهه 1950 تا اواخر دهه 70 توسط واحدی در لندن که بخشی از وزارت امور خارجه بود انجام شد، بر دشمنان جنگ سرد مانند اتحاد جماهیر شوروی و چین، گروه‌های آزادی‌بخش چپ و رهبرانی متمرکز بود که بریتانیا می‌دید. به عنوان تهدیدی برای منافع آن

این کمپین همچنین به دنبال بسیج مسلمانان علیه مسکو، ترویج محافظه کاری مذهبی و ایده های رادیکال بیشتر بود. برای اینکه اسنادی معتبر به نظر برسند، نفرت از اسرائیل را تشویق کردند.

اسناد دولت بریتانیا که اخیراً از طبقه بندی خارج شده اند، صدها عملیات گسترده و پرهزینه را نشان می دهد.

«این نسخه‌ها از مهم‌ترین نسخه‌های دو دهه گذشته هستند. اکنون بسیار واضح است که بریتانیا بیش از آنچه مورخان تصور می کنند درگیر تبلیغات سیاه بوده است و این تلاش ها بیشتر سیستمی، جاه طلبانه و توهین آمیز بوده است. با وجود تکذیب رسمی، [this] روری کورماک، کارشناس تاریخ براندازی و اطلاعاتی که در هنگام تحقیق در مورد کتاب جدیدش مطالب را پیدا کرد، گفت: بسیار فراتر از افشای اطلاعات نادرست شوروی بود. چگونه یک کودتا به راه بیندازیم: و ده درس دیگر از دنیای مخفی دولتی، ماه آینده منتشر می شود.

اداره تحقیقات اطلاعات (IRD) توسط دولت کارگر پس از جنگ جهانی دوم برای مقابله با حملات تبلیغاتی شوروی به بریتانیا تأسیس شد. فعالیت های آن منعکس کننده عملیات تبلیغاتی جنگ سرد سیا و تلاش های گسترده اتحاد جماهیر شوروی و ماهواره های آن بود.

در مشاهده کننده سال گذشته کمپین بزرگ IRD در اندونزی را در سال 1965 فاش کرد که به تشویق قتل عام ضد کمونیستی که صدها هزار کشته بر جای گذاشت کمک کرد. در آنجا، IRD جزوه‌هایی را تهیه کرد که ادعا می‌شد توسط میهن‌پرستان اندونزیایی نوشته شده‌اند، اما در واقع توسط مبلغان بریتانیایی ایجاد شده بودند و از اندونزیایی‌ها می‌خواستند که PKI را که در آن زمان بزرگترین حزب کمونیست در جهان غیرکمونیستی بود، حذف کنند.

اما هزاران سند از طبقه بندی خارج شده که توسط کورمک مورد مطالعه قرار گرفته است، تا کنون گسترده ترین بینش را در مورد عملیات اطلاعات نادرست IRD ارائه می دهد.

کورمک، استاد روابط بین‌الملل در دانشگاه ناتینگهام، گفت: «انگلیسی‌ها تنها یک بازیگر در میان بسیاری بودند، و در مقایسه با مقدار موادی که توسط بازیگران بزرگ‌تر تولید و منتشر می‌شد، یک بازیگر نسبتاً کوچک نیز بود.

“بریتانیا به سادگی مطالبی را اختراع نکرد، همانطور که شوروی به طور سیستماتیک انجام می‌داد، بلکه قطعا قصد داشت مخاطبان را برای رساندن پیام فریب دهد.”

IRD در اواسط دهه 60 360 نفر را استخدام می کرد. با این حال، واحد تحریریه بسیار محرمانه آن، که مسئول تلاش تبلیغات سیاه بود، بسیار کوچکتر بود. این واحد از پایگاه خود در یک دفتر غیر توصیفی در وست مینستر، از تاکتیک های مختلفی برای دستکاری افکار استفاده می کرد.

یکی تهیه «گزارش‌هایی» بود که برای هشدار به سایر دولت‌ها، روزنامه‌نگاران منتخب و اندیشکده‌ها درباره «براندازی شوروی» یا تهدیدهای مشابه ارسال می‌شد.

این گزارش‌ها شامل حقایق و تحلیل‌هایی بود که با دقت انتخاب شده بودند و اغلب از اطلاعات ارائه شده توسط سرویس‌های امنیتی بریتانیا به‌دست می‌آمدند، اما به نظر می‌رسید که از سوی تحلیلگران و مؤسسات ظاهراً مستقلی که در واقع توسط IRD تأسیس و اداره می‌شدند. یکی از اولین آنها که در سال 1964 تأسیس شد، کمیته بین المللی تحقیق درباره سازمان های جبهه کمونیستی بود.

تاکتیک دیگر جعل بیانیه توسط نهادها و آژانس های رسمی شوروی بود. بین سال‌های 1965 و 1972، IRD حداقل 11 بیانیه از Novosti، خبرگزاری دولتی شوروی جعل کرد. یکی به دنبال شکست مصر در جنگ 6 روزه 1967 علیه اسرائیل بود و بر خشم شوروی از «هدر رفتن» تسلیحات و تجهیزاتی که مسکو به این کشور عرضه کرده بود، تأکید کرد.

IRD همچنین ادبیاتی را جعل کرد که ادعا می‌کرد از اخوان‌المسلمین، یک سازمان توده‌ای اسلام‌گرا که طرفداران قابل توجهی در سراسر خاورمیانه داشت، می‌آمد. یک جزوه مسکو را به تشویق جنگ 1967 متهم کرد، کیفیت تجهیزات نظامی شوروی را مورد انتقاد قرار داد و شوروی را «آتئیست های کثیف زبان» نامید که مصری ها را چیزی بیشتر از «دهقانانی می دانستند که تمام زندگی خود را با خرافات ارتجاعی اسلامی زندگی کردند».

IRD همچنین یک سازمان کاملاً خیالی اسلامگرای افراطی به نام اتحادیه مؤمنان ایجاد کرد که به روسها به عنوان افراد بی ایمان حمله می کرد و شکست های اعراب را به دلیل فقدان ایمان مذهبی می دانست، که در آن زمان یک معیار استاندارد در میان محافظه کاران مذهبی بود.

چرا ملت عرب در این زمان به این همه غم و اندوه و مصیبت مبتلا شده است؟ چرا نیروهای شجاع در جهاد توسط بت‌های شیطانی صهیونیست شکست خوردند؟… پاسخ‌ها این است [easily] برای یافتن… ما به سرعت از مسیر درست خارج می‌شویم، مسیری را دنبال می‌کنیم که توسط کمونیست-آتئیست‌هایی که دین برایشان نوعی بیماری اجتماعی است انتخاب کرده‌اند.»

چنین ادعاهایی در سال های بعد به طور فزاینده ای در مصر گسترش یافت، زیرا تجدید حیات دین دولت استراتژیک کلیدی را فرا گرفت.

کورمک گفت که IRD فوق نیز اگر جعلیات خود را متقاعد کننده تر می کرد، مخالفت با اسرائیل را تشویق نمی کرد. مشاهده کننده.

بیانیه ای که IRD در فوریه 1967 منتشر کرد، همچنین ادعا می کرد که از طرف اخوان المسلمین آمده است و مصر را به دلیل استفاده از سلاح های شیمیایی در نبرد خود علیه ائتلاف محافظه کاران مذهبی و قبایل در یمن مورد حمایت بریتانیا و عربستان سعودی مورد حمله قرار داد.

اعلامیه های IRD منعکس کننده سایر ادعاهای اسلام گرایان رادیکال بود و استدلال می کرد که اعمال ناشایست نظامی نباید به گردن “بی خدایان یا امپریالیست ها یا یهودیان صهیونیست” باشد، بلکه باید “مصری هایی را که فرضاً معتقد هستند” مقصر دانست.

در اعلامیه ای آمده است: «این قاتلان مصری در ریاکاری خود و بدون مجازات بسیار فراتر رفته اند، اما دیگر نمی توانند وانمود کنند که به خدا و پیامبر او و کتاب مقدس او ایمان دارند. و بجنگند، چرا لشکرهای خود را علیه یهودیان هدایت نمی کنند؟»

کورمک گفت که مانند بسیاری از خروجی های IRD، ادعاهای مطرح شده از نظر واقعیات دقیق بودند، اما لحن و منبع جعلی برای گمراه کردن طراحی شده بودند. اعلامیه های مربوط به یمن با هدف اعمال فشار بر رهبری مصر برای پذیرش آتش بس بود.

مطالب دیگر دیدگاه ضعیفی را که مسکو نسبت به سازمان آزادیبخش فلسطین داشت و کمک های محدود شوروی به گروه های ملی گرای مسلح فلسطینی را برجسته می کرد. این در تقابل با موضع حمایتی بیشتر چینی ها بود تا شکاف بین دو قدرت کمونیستی را بیشتر کند.

یکی از ابتکارات اصلی بر تضعیف رژیم یان اسمیت در رودزیا متمرکز بود، مستعمره سابق که به طور یکجانبه استقلال خود را از بریتانیا در سال 1965 در تلاش برای حفظ حکومت اقلیت سفیدپوست اعلام کرد.

IRD یک گروه جعلی از سفیدپوستان رودزیایی تشکیل داد که مخالف اسمیت بودند. اعلامیه های آن به او به دلیل دروغگویی، ایجاد “آشوب” و فلج کردن اقتصاد به او حمله کردند. یکی گفت: «تمام جهان علیه ماست… ما باید تا زمانی که می‌توانیم کشورمان را نجات دهیم، توقف کنیم».

گاهی اوقات تلاش برای منزوی ساختن ملی گرایان آفریقایی با تحریک تنش نژادی همراه بود. در اوایل سال 1963، IRD بیانیه‌ای از فدراسیون جهانی جوانان دموکراتیک، یک سازمان جبهه شوروی جعل کرد که آفریقایی‌ها را غیرمتمدن، «ابتدایی» و از نظر اخلاقی ضعیف محکوم می‌کرد. این جعل در سراسر قاره پوشش خبری پیدا کرد و بسیاری از روزنامه‌ها واکنش‌های غیرمنتظره‌ای نشان دادند.

جعل مشابهی در سال 1966 بر «عقب ماندگی» و «ناپختگی سیاسی» آفریقا تأکید کرد. بیانیه دیگری که ظاهراً از نووستی منتشر شده، نتایج ضعیف تحصیلی در یک دانشگاه بین المللی در مسکو را به دلیل کیفیت دانشجویان سیاه پوست آفریقایی که در آنجا ثبت نام کرده اند، مقصر دانسته است. IRD بیش از 1000 نسخه را به آدرس های سراسر جهان در حال توسعه ارسال کرد.

کورمک گفت که در این که سیاستگذاران ارشد بریتانیایی از کار IRD اطلاع داشتند، تردیدی وجود ندارد.

در سال 1964، الک داگلاس هوم، نخست وزیر محافظه کار، به IRD گفت که غنا را به دلیل ترس از اینکه رئیس جمهور این کشور، کوامه نکرومه، به سمت مسکو متمایل شده است، هدف قرار دهد. ماه‌ها بعد، پاتریک گوردون واکر، وزیر امور خارجه جدید حزب کارگر، وزارت خارجه را تشویق کرد که «پتانسیل تبلیغاتی سیاه را حفظ کند و هر از گاهی مواد سیاه تولید کند». واکر به ویژه به دامن زدن به تنش های نژادی بین آفریقایی ها و چینی ها علاقه داشت.

مانند بسیاری از این تلاش‌ها، قضاوت درباره تأثیر کمپین‌های IRD اغلب دشوار بود. در یک مورد، مقامات IRD توانستند گزارش دهند که روزنامه ای در زنگبار یکی از جعلیات آنها را در مورد نژادپرستی شوروی چاپ کرده است و این نشریه با واکنش خشمگینانه مواجه شد. این به عنوان یک دستاورد بزرگ در نظر گرفته شد. مقامات همچنین از زمانی که مطبوعات کنیا از مطالب جعلی در مورد جنگ شش روزه 1967 استفاده کردند، و هنگامی که روزنامه ها در بسیاری از کشورهای جهان اسلام یک بولتن جعلی نووستی در مورد درگیری چاپ کردند، خوشحال شدند. گاهی اوقات، روزنامه های غربی ناخواسته از مواد IRD نیز استفاده می کردند.

اگرچه IRD در سال 1977 تعطیل شد، محققان اکنون شواهدی پیدا می‌کنند که نشان می‌دهد تلاش‌های مشابه تقریباً برای یک دهه دیگر ادامه داشته است.

” [new documents] به ویژه به عنوان پیشگامی برای تلاش های مدرن تر برای قرار دادن اطلاعات در حوزه عمومی مهم هستند.

لیز تراس دارای یک «سلول اطلاعات دولتی» است و اطلاعات دفاعی روزانه توییت‌هایی را برای توطئه‌های «قبل اما» روسیه ارسال می‌کند و در جنگ اطلاعاتی دست بالا را به دست می‌آورد، اما در بیشتر زمان‌های جنگ سرد، بریتانیا از ابزارهای فریبنده‌تری استفاده کرد. کورمک گفت.