عزت و عذاب: تسلیم لوانته در برنابئو اجتناب ناپذیر | لالیگا

آdrián Cordero Vega یک ثانیه خیلی زود و نه یک لحظه خیلی زود به پایان رسید. زمانی که داور دمید ساعت 89.59 را نشان داد اما تقریباً از همان ابتدا تمام شده بود و نه فقط دیشب. لوانته پس از 12:42 در برنابئو با گل شکست خورد. آنها بودند پایین– پایین نیز، دیگر قادر به مقاومت در برابر اجتناب ناپذیر، سرنوشتی که با آن جنگیده بودند. آلسیو لیسی، سومین مربی آنها در این فصل و تنها کسی که در یک بازی پیروز شده است، گفت: “ما بارها به خاطر مرده‌ها تسلیم شده‌ایم، اما دوباره به ظهور ادامه می‌دهیم.” حالا آنها فقط می خواستند کار تمام شود، چیزی برای دادن باقی نمانده است. رئیس جمهور آنها گفت: “بازیکنان متحمل رنج غیرقابل وصفی شدند.”

شش روز قبل، آلسیو گفت که “تقریباً دچار حمله قلبی می شود” زمانی که پنالتی دقیقه آخر گونزالو ملرو به لوانته با پیروزی 2-1 مقابل رئال سوسیداد راه نجات داد. دو هفته قبل، خوزه لوئیس مورالس، کاپیتان، وقتی یکی از بازی‌های خود را از دست داد که می‌توانست برابر سویا به تساوی برسد، شکست خورد، اما هر دو طرف مقابل والنسیا به تساوی رسیدند و گرانادا را 4-1 شکست دادند. آنها همچنین ویارئال را 2-0 شکست داده بودند. در شش بازی از ابتدای آوریل، آنها سه برد و دو باخت داشتند که آن ها 3-2 مقابل سویا و بارسلونا بودند، با گل دقیقه 92 لوک دی یونگ.

همه اینها بدان معنی بود که آنها به برنابئو آمدند و می دانستند که اگر بتوانند رئال مادرید را شکست دهند، ممکن است همچنان زنده بمانند. به هر حال، بازی بعدی آنها برابر کادیز خواهد بود، فرصتی در برابر تیمی که باید می گرفتند، و آخرین بازی آنها برابر رایو وایکانو بود که چیزی برای بازی نداشت. آنها در سه سال دو بار در برنابئو پیروز شده بودند و مادرید قبلاً قهرمان شده بود. به آنها یک گارد افتخار داده می شد که ممکن است آنها را نرم کند. و حتی ممکن است مادرید بچرخد. حتی یک تساوی به لوانته فرصت کوچکی می دهد و به آنها اجازه می دهد یک روز دیگر مبارزه کنند. نه، محتمل نبود، اما چیزی بود که باید به آن چسبید – میخ سوزان، همانطور که اصطلاح الهام گرفته از تفتیش عقاید می گوید.

ما می دانستیم کادیز چه کرده است [losing 3-0 at Real Sociedad] و می‌دانستیم که اگر بتوانیم اینجا برنده شویم، می‌توانیم نزدیک‌تر شویم، اما اینطور نبود. پس از گل اول، مادرید از روی ما غلتید. در دقیقه 12، فرلند مندی آزادانه دوید تا آن را به ثمر برساند. این به ما آسیب زیادی زد. مورالس اذعان کرد: شما شروع به فکر کردن به چیزهایی می کنید که نمی خواهید فکر کنید … و سپس تسلیم می شوید. اگر این به اندازه کافی بد نبود، کریم بنزما شش دقیقه بعد گل دوم را به ثمر رساند. و لیسی گفت که این هدف “ما را کشت”. تمام شد، آنها قبلا مرده بودند، اما مادرید متوقف نشد. رودریگو در دقیقه 33 بازی را به 3 رساند و وینیسیوس جونیور درست قبل از نیمه دوم گل چهارم را به ثمر رساند. مادرید سه بار هم به تیرک دروازه برخورد کرده بود.

در گوشه شمال شرقی، حدود 400 هوادار لوانته به آواز خواندن ادامه دادند. حتی در یک نقطه شعار «بله، ما می‌توانیم» سر دادند، اما می‌دانستند که نمی‌توانند. تماشای آن سخت بود: تیمی از بازیکنان رفتند، اما مجبور بودند در آنجا بمانند، ضربه ها را می زدند، و به سختی می توانستند از خود محافظت کنند. دروازه بان دنی کاردناس، که از نزدیک دیده می شود، ساعت بسیار سختی بود. توپ در تور او، او نشست و به فضا خیره شد، شکسته شده. او سیو انجام داد – بسیاری از آنها – اما همچنان تصویری از ناتوانی، لگد زدن به تیرک، غر زدن در حالی که تنها ایستاده بود، اسپاسم خشم و ناامیدی بود. انگار عاجزانه سعی می کرد همه چیز را فریاد بزند، آن را از بدنش تکان دهد، اما او را رها نمی کرد و نمی توانست اینجا را ترک کند. در نیمه دوم، علیرغم اینکه دورترین فاصله را داشت، او اولین نفری بود که از تونل پایین آمد، فقط می خواست بیرون و سریع باشد.

همه آنها تقریباً همین احساس را داشتند، این به یک رنج و یک عمل توبه تبدیل شد. در 12.42 تمام شده بود، اما مادرید به آمدن ادامه داد و در نهایت تقریباً 30 شوت زد. برای لوانته، بیش از 77 دقیقه فرصت داشت تا نزول کند و غیرقابل اجتناب خود را به لیگ دسته دوم تماشا کند، درست مثل تمام فصل. برای وینیسیوس، زمان لذت بردن بود. این بازیکن برزیلی در پاسخ به این سوال که آیا می‌خواهد در نیمه دوم از زمین خارج شود و استراحت کند، گفت: نه: او یک هت تریک داشت که موفق شد. بنزما کاردناس را خجالت زده کرد تا یکی از آنها را راه بیندازد. تیتر AS اعلام کرد: «رقص مادریدی روی مقبره لوانته». روز غم انگیزی برای لوانته است. کارلوس آنچلوتی گفت: بهترین راه برای احترام به حریف این است که بهترین کار را انجام دهید.

این آسیب دیده بود، ضربه نهایی به دنبال آنها بیشتر و بیشتر شد. 6-0 بود و همه به اندازه کافی دیده بودند. داور، حرفه ای که معمولاً به خاطر همدلی اش شناخته نمی شود، آن را زود به پایان رساند، یک عمل رحمانی. پس از پنج سال، یک زمان سرگرم کننده در اولین، لوانته دو هفته زودتر در پایین و پایین بود. روی نیمکت، مورالس در سایه ها پنهان شد و پیراهن روی صورتش گریه کرد. فرانسیسکو سون گریه می کرد. روبن وزو برای دلداری از هم تیمی هایش آمد، اشکی که از روی گونه اش دیده می شد. کاپیتان وقتی بالاخره توانست چند کلمه را بیان کند، گفت: “تنها چیزی که می توانم بگویم متاسفم است.” «به طرز وحشتناکی، بسیار دشوار است. ما به اندازه کافی خوب نبودیم.»

کلماتی که بیشتر مورد توجه قرار گرفتند شاید ساده‌ترین کلمات بودند. احتمالاً یک روزنامه‌نگار جدول لیگ را اشتباه محاسبه کرده بود – لوانته در واقع هنوز هم می‌تواند برای امتیازات با کادیز برابری کند، اما آنها رکورد رودرروی را از دست داده‌اند – و از لیسی پرسید که چگونه می‌خواهد بازیکنانش را برای فشار نهایی و تقریبا غیرممکن انگیزه دهد. مربی لحظه ای مکث کرد، تردید داشت، انگار نمی دانست چه بگوید، چگونه خبر را اعلام کند، سپس به آرامی پاسخ داد: “ما از کار افتادیم، یوجنیو.”

در نحوه پاسخ لیسچی وقار وجود داشت. یک مربی جوان در اولین کار خود سعی می کرد مشکلی را که خودش ساخته نیست برطرف کند. پستیگو گفت: «بی‌رحمانه بود، اما همین‌طور است، ما لایق این تقسیم‌بندی نبودیم». کیکو کاتالان، رئیس جمهور این کشور آن را «نقطه اوج اشتباهات» خواند و موقعیت خود را در اختیار بنیادی قرار داد که مالک باشگاه است. از نظر مالی، آنها با 10 میلیون یورو کسری روبرو هستند، خریدها تقریباً تأثیری نداشتند، مدیر ورزشی برکنار شد و آنها با سه مربی کار کرده اند.

اولین آنها، پاکو لوپز، است لوانته: بازیکن سابق و مربی تیم B در سال 2018 هدایت تیم را برعهده گرفت و برای نجات آنها 8 برنده از 11 بازی را به دست آورد، سپس به راحتی آنها را حفظ کرد. اولین برای چهار سال. اما آنها در هشت بازی تنها چهار امتیاز را به دست آوردند، مجموع دوره بدون برد 16 بازی به طول انجامید و او اخراج شد. دیشب کاتالان اعتراف کرد که نمی‌دانست این اشتباه بوده است یا نه. در آن زمان این احساس وجود داشت که چیزی عمیق شکسته است و همه چیز بهبود نیافته است. تحت هدایت خاویر پریرا، که تا حد زیادی ناشناخته بود و از چین آمده بود تا اولین شغل خود را در اسپانیا بگیرد، اوضاع بهتر نشد: آنها از هفت بازی سه امتیاز کسب کردند.

زمانی که لیسی که از تیم B ارتقاء یافت و جوانترین سرمربی در دسته اول بود، لوانته را در ژانویه به پیروزی مقابل مایورکا رساند، این اولین برد آنها در 273 روز بود. بیست و هفت بازی طولانی ترین بازی بدون برد در تاریخ اسپانیا بود. این فصل 20 هفته بود، همه آن امتیازها در حال حاضر غیرقابل بازیابی است. لیسی گفت: “در نیم فصل اول ما رقابت نکردیم.” تحت رهبری او، لوانته 22 امتیاز از 21 بازی به دست آورد: تقریباً به اندازه کافی در طول یک فصل کامل، اما نه نیمی از یک فصل. لوانته همیشه در حال بازی کردن بود و هرگز واقعاً نمی توانست، بقا در چشم انداز بود اما واقعاً در دسترس نبود. مورالس گفت: “ما مقصریم: ما کسانی هستیم که بدون برنده شدن 27 بازی را پشت سر گذاشتیم، کسانی که خیلی دیر واکنش نشان دادند.”

پستیگو در پاسخ به این سوال که آیا می تواند در مورد سقوطش توضیح دهد، پاسخ داد: “بله، کاری که ما در فصل گذشته انجام دادیم [when Levante didn’t win any of their last eight games] مسری بود هفته‌ها را بدون برد پشت سر گذاشتیم و این بر ما سنگینی می‌کرد. ما بلوغ آن را نداشتیم، آن سنگ آسیاب خیلی بزرگ بود. برنده شدن در این همه بازی متوالی سخت است اولین. ما در انتهای جدول هستیم و تا این هفته های پایانی به مبارزه نزدیک نشده ایم. تیم واکنش نشان داد، اما بسیار دیر. نیمه دوم خوبی را پشت سر گذاشتیم اما کافی نیست.»

آنها در برنابئو سقوط نکرده بودند. شاید شگفتی این بود که آنها تا این حد ایستاده بودند، نه اینکه با چه سرعتی و به طور کامل در برابر بهترین تیم موجود شکست خوردند. لیسی گفت: “این طرف مدت زیادی را با یک خستگی ذهنی باورنکردنی پشت سر گذاشته است.” شما در تمام مدت زندگی یا مرگ را با آن همه تنش بازی می کنید و گل دوم همه را تحت تأثیر قرار می دهد.

لوانته از دست خواهد رفت. خوش گذشت. این تیمی است که اتلتیکو را در خارج از خانه شکست داد و در خانه با آنها 2-2 مساوی کرد، با مادرید 3-3 مساوی کرد، 3-2 به بارسلونا و سویا، 4-3 به والنسیا و اسپانیول، 4-2 به بتیس و 5 شکست خورد. -3 به سویا؛ که سال گذشته 4-2 به والنسیا باخت، با بارسلونا 3-3 مساوی کرد، 4-3 بتیس را شکست داد و دو بار قهرمان را شکست داد. این بار وقتی نوبت به آخرین فرصت رسید، نتوانستند. و به این ترتیب به پایان می رسد، که تقریباً از ابتدا داشته است. فقط دو بازی باقی مانده است. بالاخره منتشر شد، شاید الان فقط بتوانند بازی کنند، قدر آنچه در این پنج سال داشتند را بدانند. بیایید یک دقیقه باقیمانده را هدر ندهیم اولین مورالس گفت، زیرا چه کسی می‌داند که آیا روزی دوباره این زمین را زیر پا می‌گذاریم.