شیخ خلیفه بن زاید آل نهیان رئیس امارات در سن 73 سالگی درگذشت | شیخ خلیفه بن زاید آل نهیان

خبرگزاری دولتی امارات اعلام کرد، شیخ خلیفه بن زاید آل نهیان، حاکم دیرینه امارات متحده عربی در سن ۷۳ سالگی درگذشت.

خلیفه، رئیس‌جمهور امارات متحده عربی، بر بسیاری از رشد اقتصادی این کشور نظارت داشت و نام او پس از نجات دوبی فلج شده در طول بحران مالی بیش از یک دهه پیش، بر بلندترین ساختمان جهان، برج خلیفه، جاودانه شد.

وزارت امور ریاست‌جمهوری امارات از روز جمعه یک دوره 40 روزه عزای عمومی و سه روز تعلیق کار در تمامی وزارتخانه‌ها و بخش خصوصی از جمله پرچم‌ها را به حالت نیمه افراشته درآورد.

او مدتها بود که دخالت در امور روزمره حکومت کشور را متوقف کرده بود. در عوض، برادر ناتنی‌اش، ولیعهد ابوظبی، محمد بن زاید، به‌عنوان حاکم واقعی و تصمیم‌گیرنده تصمیم‌های مهم سیاست خارجی، مانند پیوستن به جنگ تحت رهبری عربستان سعودی در یمن و رهبری تحریم‌ها بر کشورهای همسایه دیده می‌شود. قطر در سال های اخیر

هیچ اعلام فوری در مورد جانشینی وجود ندارد، اگرچه پیش بینی می شود که محمد بن زاید مدعی ریاست جمهوری شود.

خلیفه که سال‌ها به ندرت در عکس‌های رسمی یا در مراسم عمومی دیده می‌شود، در سال 2004 جانشین پدرش، بنیانگذار امارات، شیخ زاید شد.

او یک دهه بعد دچار سکته مغزی شد و تحت عمل جراحی اورژانسی قرار گرفت، اگرچه مقامات تا روز بعد این خبر را منتشر نکردند. او از آن زمان تا حد زیادی از دید عموم دور بوده است.

در سال‌های 2017، 2018 و 2019، رسانه‌های دولتی امارات عکس‌ها و ویدیوهای کمیاب از خلیفه را منتشر کردند. در جدیدترین تصاویر، خلیفه هنگام استقبال از شیخ محمد و دیگر حاکمان امارات، کفش های کتانی سفید و ردای سنتی سفید به تن داشت.

خلیفه، پسر ارشد اولین رهبر امارات پس از تشکیل فدراسیون در سال 1971، قدرتمندترین مقام را در میان هفت شهر-دولت نیمه خودمختار که در امتداد سواحل خلیج فارس و خلیج عمان قرار دارند، داشت. نقش او به عنوان رئیس جمهور ناشی از موقعیت او به عنوان حاکم موروثی ابوظبی، بزرگترین و ثروتمندترین امارت امارات است. ابوظبی به عنوان خانه پایتخت فدرال عمل می کند.

ابوظبی با وجود وسعت و ثروت عظیم نفتی اش، اغلب خود را تحت الشعاع امارت همسایه پر زرق و برق دبی می دید، مرکز تجاری خاورمیانه که چشم انداز جسورانه امارات متحده عربی را به نمایش می گذارد و در برخی مواقع، رویاهای ناشی از بدهی آن از جمله یک نخل بزرگ را به نمایش می گذارد. جزیره مصنوعی شکل، نخل جبل علی، که سال ها پس از ایجادش خالی می ماند.

در سال 2009، زمانی که ثروت دبی همراه با اقتصاد جهانی شروع به تزلزل کرد، خلیفه با تزریق میلیاردها دلار کمک مالی اضطراری به دبی، تلاش‌هایی را برای محافظت از فدراسیون رهبری کرد. این دو امیرنشین همیشه به تصمیمات سیاست خارجی چشم در چشم نمی بینند و از نظر تجاری با یکدیگر رقابت نمی کنند. در سال 2003، او خواستار ایجاد یک خط هوایی جدید به نام اتحاد ایرویز شد که با شرکت هواپیمایی موفق و بسیار بزرگتر دبی، امارات ایر رقابت می کند.

خلیفه به طور فزاینده ای از ثروت نفت ابوظبی برای جذب مراکز فرهنگی و دانشگاهی مانند شعبه های موزه لوور و پردیس های ماهواره ای دانشگاه نیویورک و سوربن استفاده کرد. او همچنین ریاست تلاش‌ها را برای انتقال کشور اوپک به خارج از اتکای آن به دلارهای نفتی با سرمایه‌گذاری در تحقیقات انرژی‌های تجدیدپذیر، از جمله طرح‌هایی برای یک شهر بیابانی با کربن پایین به نام مصدر، برعهده داشت.