جانسون مشکلات امروز برگزیت را به گردن بروکسل می اندازد – این باری از گاو قدیمی است | جاناتان فریدلند

منمدتی طول کشید، اما بالاخره یکی از آن «فرصت‌های برگزیت» را دیدم که در عنوان شغلی وزیر کابینه جاکوب ریس-موگ ذکر شده است. به لطف خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا، دولت بریتانیا به ما عرضه ای ظاهراً بی انتها از مزخرفات با قدرت صنعتی را به ما هدیه داده است.

من از این اصطلاح به معنای تقطیر شده توسط فیلسوف برجسته هری جی فرانکفورت استفاده می کنم، که رساله پرفروش او، در مورد مزخرفات، آن را به عنوان گفتاری برای متقاعد کردن بدون توجه به حقیقت تعریف می کند. در حالی که دروغگوی اصلی شما به اندازه کافی به حقیقت اهمیت می دهد که آن را پنهان کند، تا زمانی که شنونده متقاعد شود، مزخرف حرف های آنها درست یا نادرست نیست. بی‌توجهی به واقعیات، صفت اساسی است. پروژه برکسیت همیشه مملو از مزخرفات بود – 350 میلیون پوند در کنار اتوبوس می‌توانست مستقیماً از مقاله فرانکفورت آمده باشد – بنابراین جای تعجب نیست که این دولت برکسیتی به تولیدکننده‌ای در جهان تبدیل شده است.

آخرین دسته آن به پروتکل ایرلند شمالی مربوط می شود، که دولت می گوید توافق جمعه خوب را که پس از سه دهه جنگ مرگبار، صلح را در استان به ارمغان آورد، «به طور اساسی تضعیف می کند». حزب اتحادگرای دموکرات که در سال 2016 به شدت برای خروج از کشور مبارزات انتخاباتی انجام داد – حتی در حالی که ایرلند شمالی با 56 درصد به 44 درصد رای به ماندن داشت. – بنابراین پروتکل را تحقیر می کند، تا زمانی که این پروتکل از بین نرود، از گرفتن جایگاه خود در موسسات واگذار شده بلفاست خودداری می کند. کانر برنز، وزیر ایرلند شمالی، جلوی دوربین‌ها دست تکان می‌دهد یک دسته ضخیم از اسناد با نشان دادن حجم انبوه کاغذبازی، پروتکل صرفاً برای جابجایی کالا بین ایرلند شمالی و بریتانیای کبیر نیاز دارد.

بیننده غافل می پرسد که چه کسی می تواند مسئول چنین اقدام شنیع باشد؟ کدام قدرت، چه شریر و چه احمق، پروتکلی را بر بوریس جانسون و دولتش تحمیل کرد که تجارت را غیرممکن می‌کند، خودمختاری در ایرلند شمالی را خنثی می‌کند و صلح را به خطر می‌اندازد؟

پاسخ البته بوریس جانسون و دولتش است. همانطور که او و وزیرانش می دانند، هیچ یک از اینها توسط “یک قدرت خارجی” به آنها تحمیل نشده است، همانطور که ریس ماگ می گوید. برعکس، این پروتکل ابداع شد، مورد تمجید قرار گرفت و سپس توسط جانسون، وزرای او و نمایندگان مجلس به تصویب رسید. آن‌ها می‌خواهند اروپایی‌ها را سرزنش کنند و وانمود کنند که این بروکسل وحشی است که نسبت به ایرلند شمالی و موقعیت فوق‌العاده ظریف آن بی‌توجه است – اما این کاملاً به گردن آنهاست.

آنها امیدوارند که بسیاری از ما فراموش کرده باشیم که این وضعیت چگونه به وجود آمد. و این کاملاً درست است که بریتانیایی ها در مورد ایرلند تمایلی حقیر به فراموشی دارند. اما این مدت زیادی نیست. زمانی که حزب محافظه‌کار به برگزیت سختی که بریتانیا را هم از اتحادیه گمرکی و هم از بازار واحد خارج می‌کرد، متمایل شد، این بدان معنا بود که باید مرزی وجود داشته باشد که مرزهای خارجی آن ارگان‌ها را مشخص کند.

بیشتر آنها می‌توانستند ببینند که آن مرز نمی‌تواند در جزیره ایرلند باشد، جمهوری را از شمال جدا کند، بدون اینکه زخم‌های مشکلات بازگشایی شود. این تنها یک گزینه باقی می گذارد: ایرلند شمالی برخی از ترتیبات قدیمی اروپایی را حفظ می کند و مرز از دریای ایرلند می گذرد. اما این امر ایرلند شمالی را از بقیه بریتانیا متمایز می‌کند و مستقیماً به اعتقادات تعیین‌کننده اتحادیه‌گرایی ضربه می‌زند: اینکه ایرلند شمالی و بریتانیا یکی هستند.

ترزا می گفت هیچ نخست وزیر بریتانیا چنین کاری را انجام نمی دهد. جانسون در ژوئیه 2019 موافقت کرد: «تحت هیچ شرایطی.» اما چند ماه بعد، او این قول را زیر پا گذاشت. او این کار را انجام داد تا بتواند با اتحادیه اروپا به توافق برسد، ادعا کند که این اتحادیه «آماده است» و بر این اساس در انتخابات عمومی پیروز شود. کاری که به درستی انجام داد.

حتی در آن زمان، خود دولت اسناد رسمی نشان داد که چگونه این معامله جدید مستلزم همان بازرسی های مرزی است که جانسون اکنون آن را غیرقابل قبول توصیف می کند. یک نارنگی ارشد با حوصله همه چیز را با جزییات برای نخست وزیر بیان کرده بود. اما آن مقام به من می گوید که او نمی توانست اهمیتی بدهد. تنها چیزی که مهم بود این بود که بتوانیم بگوییم یک معامله انجام شده است. جانسون فکر می کرد که بعداً با عواقب آن مقابله خواهد کرد. بالاخره فقط ایرلند شمالی بود. و حالا ما اینجا هستیم.

وزرا می گویند آه، اما مشکل خود پروتکل نیست. همه چیز در مورد نحوه بروکسل است اجرا کردن آی تی. این موضوع قابل شستن نیست: هر مرزی که در زیر دریای ایرلند وجود دارد، هر چند به نرمی و یا به آرامی اجرا شود، آن ماده تعیین کننده ایمان اتحادیه گرایانه را توهین می کند. اما بیایید بگوییم که اجرای با لمس سبک کمک می کند و تمام چیزی که دولت بریتانیا می خواست بود. اگر این درست بود، لندن درگیر کار آهسته و صبورانه دیپلماسی و گفت‌وگوها می‌شد، همانطور که یکی از مذاکره‌کنندگان سابق می‌گوید: «مراحل فنی را بررسی می‌کند». اما این کار را انجام نداده است. به‌جای استقبال از حرکت‌های طرف مقابل، ایستادگی را ترجیح می‌دهد و تهدید می‌کند که همه چیز را منفجر می‌کند. اکنون می‌گوید پروتکل را به‌کلی «لغو» می‌کند و از رعایت آنچه توافق کرده است خودداری می‌کند.

همانطور که می استدلال کرده است، این امر می تواند اعتبار بین المللی بریتانیا را در یک لحظه از بین ببرد: بریتانیا یک کشور سرکش خواهد بود و امضای آن بی ارزش است. این امر همچنین باعث تلافی اتحادیه اروپا می‌شود و جنگ تجاری را آغاز می‌کند که برای کسب‌وکارهای بریتانیا هزینه گزافی خواهد داشت، همانطور که این کشور در چنگال بحران هزینه‌های زندگی است.

از همان ابتدا، این موضوع شامل تفکر جادویی بود: «ترتیب‌های جایگزین» اسطوره‌ای را به خاطر دارید که به نوعی مرز را در هوا ناپدید می‌کرد؟ شش سال پس از رفراندوم، مزخرفات برگزیت همچنان ادامه دارد. تنها امروز، ریس موگ پیشنهاد کرد که یکی از مزایای برگزیت، توانایی مقابله با کمبود رانندگان HGV است – در حالی که برگزیت بود که این کمبود را بسیار بدتر کرد. او گفت: «مزایای اقتصادی برگزیت… در تمام مدت به دست می‌آیند،» وقتی سگ‌های خیابانی می‌دانند که برگزیت ضربه سختی به تجارت بریتانیا وارد کرده است، زیرا همیشه موانعی بین ما و بزرگترین و نزدیک‌ترین بازار ما ایجاد می‌کرد. ریس موگ در حال بازدید از استودیوهای پخش بود تا برنامه جدیدی را برای کاهش 90000 شغل در خدمات ملکی اعلام کند – ظاهرا امیدوار بود فراموش کنیم که چندی پیش دولت به ما گفته بود که باید 50000 نفر دیگر را برای پردازش برگزیت استخدام کند. کاغذبازی

زمانی که ما در اتحادیه اروپا بودیم، کوه‌های کره و دریاچه‌های شراب باید با آن‌ها مبارزه می‌کردیم. اکنون که در خارج هستیم، با لکه‌ای بسیار زشت‌تر در چشم‌انداز ملی روبرو هستیم: توده‌ای وسیع و رو به رشد از مزخرفات. و بو می دهد.

• جاناتان فریدلند ستون نویس آبان نیوز است

• او در 21 ژوئن به یک رویداد آنلاین Guardian Live خواهد پیوست تا در مورد زندگی رودولف وربا، مرد جوانی که از آشویتس فرار کرد و به نجات جان بیش از 200000 کمک کرد، بحث کند. بلیط را اینجا رزرو کنید