مشارکت: سالمندان از فناوری بیزار نیستند. ما فقط برای نیازهای آنها طراحی نمی کنیم

مطمئناً سالمندان نسبت به نسل‌های جوان‌تری که با آن بزرگ شده‌اند، دانش کمتری نسبت به فناوری دارند. پدر و مادر من از نسل جنگ جهانی دوم هستند، خیلی قبل از اینکه کامپیوتر شخصی وجود داشته باشد، چه برسد به اینترنت. تلاش برای کمک به مادر پیرم با ایمیل یک چالش است. اما فقط به این دلیل که برخی ممکن است ندانند چگونه از TikTok استفاده کنند، توکن غیرقابل تعویض چیست یا چگونه WiFi را کار کند، به این معنی نیست که آنها از فناوری بیزار هستند.

البته سازگاری با تکنولوژی جدید برای سالمندان سخت تر است. با این حال، اکثر افراد مسن دارای گوشی هوشمند هستند و اغلب در رسانه های اجتماعی پست می گذارند و با نوه های خود چت تصویری می کنند.

بسیاری از شرکت‌های سلامت دیجیتال به اشتباه تصور می‌کنند که چون برخی از افراد مسن در ابتدا با فناوری جدید دست و پنجه نرم می‌کنند، کاملاً از آن بیزارند. مشکل این است که شرکت های سلامت دیجیتال اغلب در طراحی محصولات با در نظر گرفتن افراد مسن شکست می خورند.

با رونق سلامت مجازی، موجی از نوآوری و فناوری جدید این امکان را برای سالمندان فراهم می کند که در خانه پیر شوند. این انفجار در سلامت دیجیتال متمرکز بر مصرف‌کننده اساساً مربوط به وارونه کردن ارائه مراقبت‌های بهداشتی است – از مراجعه‌ی دوره‌ای به سیستم مراقبت‌های بهداشتی توسط بیمار تا سیستمی که مراقبت‌های بهداشتی طبق شرایط ما به صورت 24 ساعته در جیب ما است.

برای سالمندانی که تحرک بدنی کمتری دارند و ممکن است فاقد حمل و نقل و همراهی باشند، این ایده حتی مهم‌تر است. فناوری می‌تواند برای افراد مسن بسیار مفید باشد، و ارتباط با متخصصان مراقبت‌های بهداشتی و پیروی از برنامه‌های سلامت مجازی را از آسایش خانه‌شان راحت و ایمن می‌سازد. بر اساس گزارش AARP، در واقع، استفاده از فناوری در میان افراد 50 ساله به بالا در طول همه گیری همه گیر افزایش یافته است. طبق تحقیقات مرکز تحقیقات پیو، در دهه گذشته، افراد مسن به طور فزاینده ای از فناوری هایی مانند گوشی های هوشمند و تبلت ها استفاده کرده اند و از رسانه های اجتماعی استفاده می کنند. از نظر تجاری، سالمندان بخش خوبی از جمعیت را تشکیل می دهند، و هزینه های Medicare نزدیک به 830 میلیارد دلار در سال 2020، 20٪ از کل هزینه های ملی مراقبت های بهداشتی را تشکیل می دهد.

تعریف در حال تحول از “سالمند”

تعریف “قدیمی” آن چیزی نیست که قبلا بود. نسل بعدی سالمندان بیشتر سال‌های میانی خود را با استفاده از اینترنت، تلفن‌های هوشمند، تبلت‌ها و برنامه‌های نرم‌افزاری مختلف سپری می‌کنند و موقعیت بهتری را برای حرکت در نسخه‌های بعدی ابزارها و ابزارهای با فناوری پیشرفته خواهند داشت. به زودی نسلی وجود نخواهد داشت که به درهم آمیختن فناوری با فعالیت های روزانه عادت نداشته باشد.

خوب یا بد، بازنشستگی به اندازه گذشته تضمین نمی شود، زیرا افراد بیشتری بعد از 65 سالگی به کار ادامه می دهند – چه به این دلیل که مجبور هستند یا می خواهند. بر اساس یک نظرسنجی در سال 2021، تقریباً از هر پنج سالمند، یک نفر گفت که قصد دارد بالای 70 سال کار کند و 12 درصد دیگر گزارش کردند که تا پایان عمر به طور تمام وقت کار خواهند کرد. تصویر سالمندی که تمام روز روی صندلی گهواره ای نشسته و لیموناد می نوشد، دیگر دقیق نیست. برای کسانی که در سال های طلایی خود کار می کنند، بسیاری از آنها به طور مرتب از فناوری های جدید و مرتبط استفاده می کنند.

سالمندان از فناوری هایی استفاده می کنند که برای آنها مفید است

تلاش برای دستیابی به آخرین فناوری می تواند برای سالمندان خسته کننده و خسته کننده باشد. اما نتیجه گیری سریع که اکثر افراد مسن نسبت به تکنولوژی بیزار هستند کاملاً اشتباه است.

با گذشت دو سال از همه‌گیری، افراد مسن‌تر، مانند هر کس دیگری، باید با فناوری‌های سلامت مجازی راحت‌تر شوند. با گزینه‌های کمتر مراقبت‌های بهداشتی حضوری همراه با خطر ابتلا به کووید-19، افراد مسن‌تری که دارای بیماری‌های مزمن، مشکلات حرکتی یا سایر نیازهای مراقبت‌های بهداشتی هستند، به طور فزاینده‌ای مایلند به سمت خدمات و محصولات سلامت مجازی روی بیاورند تا مجبور نباشند آن را ترک کنند. خانه پیری در خانه روندی است که انتظار می‌رود در سال‌های آینده بزرگ‌تر شود و شرکت‌های سلامت دیجیتال را ملزم به هدف قرار دادن جمعیت سالمند کند.

سلامت دیجیتال برای سالمندان باید ساده و بدون اصطکاک باشد

نیاز به سلامت دیجیتال برای بهبود زندگی سالمندان وجود دارد و تمایل سالمندان به استفاده از فناوری در حال افزایش است. آنچه مورد نیاز است این است که شرکت‌های سلامت دیجیتال با طراحی خدمات و محصولات بدون اصطکاک، برای پاسخگویی به لحظه‌ی حال حاضر شوند. این بدان معناست که سنسورهای پیچیده از بین رفته اند. در واقع، سخت افزار را به کلی کنار بگذارید. فراموش نکنید که از یک سالمند بخواهید با حسگرهایی که به بلوتوث یا وای فای نیاز دارند کمانچه بپردازد. رابط کاربری باید ساده، ساده و ساده باشد.

علاوه بر سهولت استفاده از سلامت دیجیتال برای افراد مسن، این محصولات باید رویکردی انسان محور برای مراقبت داشته باشند. COVID-19 تنها یک بیماری همه گیر نیست. همچنین باعث ایجاد یک بیماری همه گیر انزوا شده است، به ویژه بر افراد مسن تأثیر می گذارد. فناوری سلامت دیجیتال نباید بیشتر به جدایی سوخت، بلکه الهام بخش اتصال باشد. با یک کلیک یا ضربه زدن روی انگشت، یک سالمند باید بتواند با یک مربی بهداشت ارتباط برقرار کند، یک تماس ویدیویی با یک متخصص پزشکی برقرار کند یا یک برنامه ورزشی را از تلفن، تبلت یا رایانه رومیزی خود دنبال کند. ایجاد روابط و اعتماد ضروری است، مانند داشتن یک تیم پشتیبانی مجازی که بتواند مراقب سالمندان باشد و در صورت نیاز مداخله کند.

متأسفانه، فرهنگ آمریکایی آنقدر که می تواند برای جمعیت سالخورده خود ارزش قائل نیست و این باعث ایجاد این کلیشه منفی می شود که سالمندان توانایی کمتری دارند، به خصوص وقتی صحبت از فناوری می شود. بله، یک شکاف نسلی وجود دارد، اما این بدان معنا نیست که شرکت‌های سلامت دیجیتال باید با سالمندان به عنوان افراد بی‌ربط رفتار کنند. این بیماری همه‌گیر نیاز به راه‌حل‌های سلامت دیجیتال بیشتر را برای سالمندان روشن کرده است و تحقیقات نشان می‌دهد که آنها مایل به پذیرش فناوری‌های جدید هستند. سالمندان به همان اندازه – اگر نه بیشتر – نسبت به افراد جوان سزاوار فناوری های جدید سلامت دیجیتال هستند.

مارک لاک اولسون مدیر عامل RecoveryOne است، یک مبتکر سلامت دیجیتال که به بهبود هزینه و کیفیت بهبودی از آسیب‌های اسکلتی عضلانی (MSK) در انواع مختلف اختصاص دارد. اولسون که 30 سال کهنه کار مراقبت های بهداشتی است، با تیم های اجرایی در بازار خدمات بهداشتی همکاری نزدیکی داشته است تا عملکرد و رشد برتر را تسریع بخشد. او به عنوان یک استراتژیست فناوری سلامت که می تواند پتانسیل یک سازمان را آزاد کند، شهرت پیدا کرده است. او دارای مدرک MBA از دانشکده بازرگانی اسلون موسسه فناوری ماساچوست است.