پسر 15 ساله از حمله ای که پدرش را جلوی چشمانش کشته بود جان سالم به در می برد

پس از عقب نشینی نیروهای روسی از حومه کیف، افشای گورهای دسته جمعی با ده ها غیرنظامی، برخی از آنها با دست های بسته از پشت و اکثر آنها در شهرهایی مانند بوچا به سرشان شلیک شده بود، جهان را شوکه کرد.

یورا نچیپورنکو چهارده ساله اهل بوچا پس از برخورد هولناکش با نیروهای روسی که خیابان هایی را که او در آن بزرگ شده بود، اشغال کرده بودند، می ترسید که یکی از آنها شود.

او همچنین شاهد مرگ پدرش بود که نتوانست کاری برای نجات جان خود انجام دهد.

یورا و پدرش برای بازدید از همسایگان آسیب پذیری که در زیرزمین ها پناه گرفته بودند در راه بودند که با یک سرباز تنها روسی روبرو شدند. دوچرخه های آنها با پارچه سفید بسته شده بود، نشانه ای که آنها در آرامش سفر می کردند.

تا اینجا داشتیم دوچرخه سواری می‌کردیم. سرباز روسی از گوشه‌ی ساختمان پشت سر آمد. ابتدا دهانه تفنگش به سمت زمین بود، اما بعد پوزه را بلند کرد، بنابراین مستقیماً به سمت ما نشانه رفت. به روسی به ما گفت که توقف کنیم.”

اما قبل از اینکه وقت داشته باشند توضیح دهند که چه کار می کنند، او دو گلوله شلیک کرد و پدر یورا را جلوی چشمانش کشت.

پس از آن او نیز به سمت دست های بلند شده من شلیک کرد، اما گلوله بین انگشت شست و سبابه ام قرار گرفت و شستم را خراش داد.

توسط جامپر او نجات یافت

پسر همچنان روی آسفالت دراز کشیده بود و به مرگ پدرش گوش می داد. در جایی که گلوله او را سوراخ کرده بود، آرنجش سوخت. شستش از چریدن نیش زد.

تیر دیگری به آرنج او اصابت کرد. سپس گلوله نهایی شلیک شد. یورا دقایقی بعد در خیابان دراز کشید و منتظر بود تا سرباز برود.

سپس یورا دوید. او به مهدکودکی رسید که مادرش در آن کار می کرد و برخی از ساکنان از زیرزمین به عنوان سرپناه استفاده می کردند. آنها از دیدن پسر شوکه شدند و به او کمک های اولیه کردند.

فهمید که باید به خانه برود. او به خیابان ها بازگشت و نمی دانست سرباز بعدی ممکن است کجا باشد.

وقتی به خانه رسید خانواده اش با پلیس تماس گرفتند. به گفته خانواده، پلیس گفت که آنها نمی توانند کاری انجام دهند زیرا آنها منطقه را کنترل نمی کنند. آمبولانس هم همین را گفت.

به گفته عموی پسر، آندری، پلیس به خانواده گفته است که مأموران نمی‌دانند با این پرونده چه کنند.

گزارش دادستانی قتل و تلاش برای قتل را در چند جمله ساده توصیف می کند، از جمله از دست دادن یک تلفن همراه متعلق به پدر یورا. او اکنون کمک می کرد – او یک وکیل بود.

یورا به احتمال زیاد جان سالم به در برد زیرا جامپر خاکستری بزرگ او گلوله را به جای او گرفت – موردی که او اکنون به عنوان مدرک نگه می دارد.

15 سالگی بدون پدرش

به دنبال عقب نشینی روسیه، خانواده یورا جسد پدرش را از یک قبر موقت به یک قبرستان محلی منتقل کردند.

آنها پدر یورا را با چرخ دستی به خانه آوردند. او را در فرشی غلت دادند و روی یک در چوبی قدیمی گذاشتند.

در میان صدای شلیک گلوله و گلوله، آنها او را در حیاط پشت محوطه جنگلی، در یکی از گورهای موقتی که در طول یک ماهه اشغال روسیه با عجله حفر شده بودند، دفن کردند.

یورا و خانواده اش روز بعد بوچا را در امتداد یک راهرو تخلیه نادر ترک کردند.

امسال، یورا بدون پدرش 15 ساله شد، پدری که معمولاً برای تولد پسرش غذا روی کباب تهیه می کرد. با ادامه تحقیقات در مورد جنایاتی مانند این، تمام آرزوی یورا عدالت است.

او گفت: «این فقط من نیستم که خواهان عدالت هستم. مردم در اوکراین هنوز هم احتمالاً در حال شکنجه و کشته شدن هستند.»

داستان یورا، در حالی که تنها یکی از چندین مورد است، در حالی است که کارشناسان دادگستری بین‌المللی برای بررسی جنایات جنگی احتمالی نیروهای روسی در هنگام عقب‌نشینی از پایتخت اوکراین به بوچا می‌رسند.

تنها در بوچا، مقامات محلی گزارش می دهند که 31 کودک کشته شده اند. دفتر حقوق بشر سازمان ملل متحد می گوید که از آغاز تهاجم بیش از 200 کودک در سراسر اوکراین کشته شده اند.