به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
آ ماهی از سر می پوسد کمیته بین المللی المپیک (IOC) رئیس جنبش المپیک است و تا بطن آن پوسیده است. مدتها پیش، این سازمان منحوس اصول اعلام شده خود در مورد “تعالی، دوستی و احترام” را کنار گذاشت تا به طمع، فساد و سوء استفاده بپردازد.
برای بسیاری، تصویر ماندگار پکن 2022 نه از شکوه المپیک، بلکه منظره غم انگیز و عجیب حضور در کمیته المپیک روسیه (ROC) و کامیلا والیوا اسکیت باز 15 ساله خواهد بود. بار دیگر، روس ها در حال تقلب گرفتار شدند: آزمایش والیوا برای یک داروی ممنوعه مثبت شد. با این حال، IOC به او اجازه داد تا مسابقه دهد، و سپس در حالی که این کودک و رویاهای المپیک او به طور علنی از بین رفتند، ایستاد. پس از شکست عملکرد او، مربی نفرت انگیزش او را تحقیر کرد، و او را در مورد شکست های روی یخ در حالی که والیوا از زمین بازی خارج کرد، مورد انتقاد قرار داد.
توماس باخ، رئیس کمیته بینالمللی المپیک، از رفتار مربی و تیم ابراز خشم کرد، اما درباره کمیته المپیک روسیه و ناکامی آن در محافظت از این کودک چیزی نگفت.
چشم پوشی بر مسائل عمیقتری که بازیها را آزار میدهد برای IOC چیز جدیدی نیست. برای سومین المپیک متوالی، روسیه به دلیل تحریم های اعمال شده به دلیل دوپینگ و طرح پوشش گسترده دولتی در بازی های 2014 سوچی، مجاز به شرکت به عنوان “کمیته المپیک روسیه” شد.
به نظر می رسد هیچ چیز تحت تأثیر پوسیدگی قرار نگیرد. رسوایی های رشوه خواری در دو دهه گذشته به طور مکرر در فرآیند انتخاب سایت IOC رخ داده است. رسوایی سالت لیک سیتی در سال 2002، اتهامات جنایی برای رئیس ریو 2016 و سوء ظن های جدید در مورد رشوه برای توکیو 2020.
اگر فساد کمیته بینالمللی المپیک فقط شامل رشوهدهی در انتخاب سایت و پذیرش دوپینگ افسارگسیخته باشد، این امر مذموم خواهد بود. اما رفتار این سازمان در طول بازی های پکن نشان می دهد که فساد آن به همدستی با نسل کشی، تجاوز جنسی و کودک آزاری تبدیل شده است.
باخ متهم شد که درخواستهای گروههای حقوق بشر از سراسر جهان را نادیده میگیرد و نتوانست به کارزار نسلکشی چین علیه 2 میلیون جمعیت اویغور که اکثراً مسلمان هستند رسیدگی کند. او گفت: «اگر ما موضع سیاسی بگیریم و در میانه تنش و اختلاف و تقابل قدرتهای سیاسی قرار بگیریم، بازیها را به خطر میاندازیم».
این بیزاری از سیاست مانع از ورود باخ نشد که پاییز امسال، زمانی که تنیسور پنگ شوآی ادعا کرد که یکی از مقامات ارشد دولت چین به او تجاوز جنسی کرده است، وارد میدان نبرد شود. پس از افشاگری، پنگ از دید عموم ناپدید شد – که منجر به سوالاتی در مورد امنیت او شد.
IOC سپس یک تماس ویدیویی بین باخ و پنگ برقرار کرد و تأیید کرد که او در چین است و آسیبی ندیده است. برخی این را یک ترفند تبلیغاتی نامیدند که به منظور جلوگیری از سئوالات مربوط به ایمنی پنگ در بازیهای زمستانی آینده از مسیر خارج میشود.
در جریان بازی ها، نشست خصوصی با باخ و پنگ در پکن برگزار شد. کمیته بینالمللی المپیک از بیان اینکه آیا کمیته ادعای اولیه پنگ مبنی بر اینکه او مورد تجاوز جنسی قرار گرفته است، باور دارد یا خیر، خودداری کرده است. باخ گفت که کمیته بینالمللی المپیک تنها در صورتی خواستار تحقیق رسمی درباره اتهامات اولیه تجاوز جنسی پنگ خواهد شد که او چنین درخواستی را داشته باشد.
این رسیدگی غیرجدی به فساد و سوء استفاده ادعایی در بالاترین سطح مطمئناً کمیته های ملی المپیک و نهادهای حاکم المپیک را تحت تأثیر قرار می دهد. تکان دهنده ترین مثال، نقش مداوم کمیته المپیک و پارالمپیک ایالات متحده (USOPC) و ژیمناستیک ایالات متحده در فعال کردن و سرپوش گذاشتن بزرگترین رسوایی سوء استفاده جنسی در تاریخ ورزش بوده است.
لری ناسار، پزشک تیم ژیمناستیک زنان المپیک ایالات متحده، بیش از 500 کودک و زن جوان از جمله سیمون بایلز، آلی رایسمن، مککایلا مارونی و بسیاری از ورزشکاران موفق دیگر را مورد آزار و اذیت قرار داد.
بدرفتاری من توسط نصار زمانی آغاز شد که من هشت ساله بودم و زیر نظر دوست صمیمی او جان گدرت، مربی ژیمناستیک المپیک 2012 ایالات متحده تمرین می کردم. گدرت در سال 2021 پس از متهم شدن به 24 جنایت در رابطه با سوء استفاده از ژیمناست های جوان، جان خود را از دست داد. بسیاری از کسانی که بیش از دو دهه باعث سوء استفاده نصار شدند، هرگز محاکمه نشدند.
تحقیقات متعدد، از جمله گزارش بازرس کل وزارت دادگستری ایالات متحده، نشان داد که مقامات ژیمناستیک ایالات متحده، USOPC و FBI علیرغم سال ها شکایت و علائم هشدار دهنده نتوانستند جلوی سوء استفاده نصار را بگیرند.
توماس باخ درباره همه اینها گفت: IOC عمیقاً از رسوایی سوء استفاده در ژیمناستیک ایالات متحده شوکه و غمگین است. اما هیچ اقدامی علیه USOPC یا USA Gymnastics به دلیل نقش آنها در این رسوایی انجام نداد.
این دوباره تصویر بزرگتر را نمی بیند. نام بردن از ورزش المپیکی که رسوایی آزار جنسی نداشته باشد، دشوار است. اغلب اوقات، قربانیان آسیب پذیرترین ورزشکاران – کودکان هستند.
المپیک به یک شرکت چند میلیارد دلاری تبدیل شده است و هوس پول و مدال توسط IOC، سازمان های ملی و نهادهای حاکم المپیک بر هر گونه توجهی به سلامت و ایمنی ورزشکاران غلبه کرده است. ما از طریق تجربه سخت آموختهایم که نمیتوانیم برای بررسی سوء استفادههای خود و اعمال اصلاحات مورد نیاز به این حقهای منفعت طلب تکیه کنیم.
انگیزه اصلاحات باید از بیرون، از کشورهای دموکراتیک که میزبان بازیهای آینده هستند، از طرف حامیان مالی شرکتهایی مانند کوکاکولا، اینتل، Airbnb، Procter & Gamble، Visa، Toyota، و NBC و حتی از بینندگان بیننده در سراسر جهان باشد. بازی ها را قابل بانکی می کند.
تماشاگران تلویزیونی پربیننده برای بازیهای المپیک رو به کاهش بوده است و آمار تماشاگران بازیهای زمستانی پکن که رسواییهای زیادی را به همراه داشت به پایینترین حد خود رسیده است. شاید این پیامی باشد که IOC خواهد شنید.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.