بایدن میزبان دومین اجلاس سران کووید باشد زیرا عزم جهانیان در حال تزلزل است

واشنگتن – رئیس جمهور جو بایدن با برگزاری دومین نشست جهانی کووید-19 در زمانی که تصمیم متزلزل در داخل این واکنش جهانی را به خطر می اندازد، برای تجدید تعهد بین المللی برای حمله به کووید-19 درخواست خواهد کرد.

هشت ماه پس از اینکه او از اولین اجلاس سران برای اعلام تعهد بلندپروازانه برای اهدای 1.2 میلیارد دوز واکسن به جهان استفاده کرد، فوریت ایالات متحده و سایر کشورها برای پاسخگویی کاهش یافته است.

شتاب در واکسیناسیون و درمان کمرنگ شده است، حتی با افزایش انواع جدید و عفونی تر و میلیاردها نفر در سراسر جهان محافظت نشده باقی می مانند. کنگره از پاسخگویی به درخواست بایدن برای ارائه 22.5 میلیارد دلار دیگر به عنوان بودجه کمکی به شدت مورد نیاز خودداری کرده است.

کاخ سفید گفت بایدن در افتتاحیه نشست مجازی صبح پنجشنبه با اظهارات از پیش ضبط شده سخنرانی خواهد کرد و این موضوع را مطرح خواهد کرد که رسیدگی به COVID-19 “باید یک اولویت بین المللی باقی بماند.” ایالات متحده به همراه آلمان، اندونزی، سنگال و بلیز میزبان این نشست هستند.

به گفته وزارت امور خارجه، ایالات متحده نزدیک به 540 میلیون دوز واکسن را به بیش از 110 کشور و منطقه ارسال کرده است – بسیار بیشتر از هر کشور اهداکننده دیگری.

پس از تحویل بیش از 1 میلیارد واکسن به کشورهای در حال توسعه، مشکل دیگر این نیست که واکسن کافی وجود ندارد، بلکه فقدان پشتیبانی لجستیکی برای دریافت دوز به سلاح است. بر اساس داده های دولت، بیش از 680 میلیون دوز واکسن اهدایی در کشورهای در حال توسعه بلااستفاده مانده است، زیرا قرار بود به زودی منقضی شود و به سرعت قابل استفاده نبود. تا ماه مارس، 32 کشور فقیرتر کمتر از نیمی از واکسن‌های ارسالی کووید-19 را استفاده کرده‌اند.

کمک ایالات متحده برای ترویج و تسهیل واکسیناسیون در خارج از کشور اوایل سال جاری پایان یافت و بایدن حدود 5 میلیارد دلار برای این تلاش تا پایان سال درخواست کرده است.

ما ده‌ها میلیون دوز مصرف‌نشده داریم زیرا کشورها منابع لازم برای ساخت زنجیره‌های سرد خود را ندارند، که اساساً سیستم‌های تبرید است. برای مبارزه با اطلاعات نادرست؛ جن ساکی، سخنگوی کاخ سفید، این هفته گفت: و برای استخدام واکسیناتور. او افزود که این اجلاس “فرصتی خواهد بود برای ارتقای این واقعیت که ما برای ادامه بخشی از این تلاش در سراسر جهان به بودجه اضافی نیاز داریم.”

ساکی گفت: “ما به مبارزه برای تامین بودجه بیشتر در اینجا ادامه خواهیم داد.” اما ما همچنان به سایر کشورها فشار می آوریم تا برای کمک به پیشرفت جهان نیز بیشتر تلاش کنند.»

کنگره از قیمت کمک‌های کووید-19 خودداری کرده و تاکنون از پذیرش این بسته به دلیل مخالفت سیاسی با پایان قریب‌الوقوع محدودیت‌های مهاجرت دوران همه‌گیری در مرز ایالات متحده و مکزیک خودداری کرده است. حتی پس از اینکه در ماه مارس به‌طور خلاصه توافقی برای تأمین مالی ویروس پدید آمد، قانون‌گذاران تصمیم گرفتند بودجه کمک‌های جهانی را حذف کنند و این کمک‌ها را صرفاً بر تأمین منابع ایالات متحده برای تزریق واکسن و داروهای تقویت‌کننده واکسن متمرکز کنند.

بایدن هشدار داده است که بدون اقدام کنگره، ایالات متحده ممکن است دسترسی به نسل بعدی واکسن‌ها و درمان‌ها را از دست بدهد و این کشور عرضه کافی دوزهای تقویت کننده یا داروی ضد ویروسی Paxlovid را برای اواخر سال جاری نخواهد داشت. او همچنین زنگ خطر را به صدا در می آورد که اگر ایالات متحده و جهان اقدامات بیشتری برای مهار ویروس در سطح جهانی انجام ندهند، انواع بیشتری ظاهر خواهند شد.

بایدن در سپتامبر گذشته در اولین اجلاس جهانی گفت: «برای شکست دادن همه‌گیری در اینجا، باید آن را در همه جا شکست دهیم.

بر اساس آماری که توسط مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها و سازمان بهداشت جهانی نگهداری می شود، این ویروس بیش از 995000 نفر را در ایالات متحده و حداقل 6.2 میلیون نفر را در سراسر جهان کشته است.

تقاضا برای واکسن‌های کووید-۱۹ در برخی کشورها کاهش یافته است، زیرا در ماه‌های اخیر عفونت‌ها و مرگ‌ومیرها در سطح جهان کاهش یافته است، به‌ویژه اینکه نوع omicron نسبت به نسخه‌های قبلی این بیماری شدیدتر است. به گفته دکتر ست برکلی، مدیر عامل اتحاد واکسن Gavi، که از COVAX حمایت می‌کند، برای اولین بار از زمان ایجاد، تلاش COVAX مورد حمایت سازمان ملل «تامین کافی برای قادر ساختن کشورها به اهداف ملی واکسیناسیون خود را دارد».

با این حال، با وجود دریافت بیش از 65 درصد از جمعیت جهان حداقل یک دوز واکسن کووید-19، کمتر از 16 درصد از مردم کشورهای فقیر واکسینه شده اند. بسیار بعید است که کشورها به هدف سازمان بهداشت جهانی یعنی واکسینه کردن 70 درصد از مردم تا ژوئن دست یابند.

در کشورهایی از جمله کامرون، اوگاندا و ساحل عاج، مقامات برای به دست آوردن یخچال های کافی برای حمل واکسن، ارسال سرنگ کافی برای کمپین های گسترده و به دست آوردن کارکنان بهداشتی کافی برای تزریق واکسن ها تلاش کرده اند. کارشناسان همچنین خاطرنشان می‌کنند که بیش از نیمی از کارکنان بهداشتی که برای تزریق واکسن‌ها در کشورهای فقیرتر نیاز دارند، دستمزد کمتری دارند یا اصلاً دستمزد نمی‌گیرند.

منتقدان می‌گویند اهدای واکسن‌های بیشتر، به‌کلی این موضوع را از دست می‌دهد.

ریتو شارما، معاون موسسه خیریه CARE که به ایمن سازی مردم در بیش از 30 کشور از جمله هند و جنوب کمک کرده است، گفت: “این مانند اهدای یک دسته ماشین آتش نشانی به کشورهایی است که در آتش هستند، اما آب ندارند.” سودان و بنگلادش

او گفت: «ما نمی‌توانیم همه این واکسن‌ها را به کشورها بدهیم، اما هیچ راهی برای استفاده از آن‌ها نداریم،» و افزود که همان زیرساخت‌هایی که واکسن‌ها در ایالات متحده انجام شد، اکنون در جاهای دیگر مورد نیاز است. ما مجبور بودیم با این مشکل در ایالات متحده مقابله کنیم، پس چرا اکنون از این دانش برای دریافت واکسن به افرادی که بیشتر به آن نیاز دارند استفاده نمی کنیم؟

شارما گفت که برای مقابله با تردید واکسن در کشورهای در حال توسعه که در آن باورهای ریشه‌دار درباره خطرات احتمالی داروهای ساخت غرب وجود دارد، سرمایه‌گذاری بیشتری لازم است.

گیل اسمیت، مدیر عامل کمپین ONE، گفت: رهبران باید به دنبال یک استراتژی منسجم برای پایان دادن به همه‌گیری به جای رویکردی پراکنده که طول عمر این بحران را افزایش می‌دهد، را دنبال کنند.

برکلی GAVI همچنین گفت که کشورها به طور فزاینده‌ای درخواست واکسن‌های RNA پیام‌رسان گران‌تر ساخته شده توسط Pfizer و Moderna را دارند که به آسانی واکسن AstraZeneca که سال گذشته بخش عمده‌ای از عرضه COVAX را تشکیل می‌داد، در دسترس نیست.

ظهور انواعی مانند دلتا و اومیکرون، بسیاری از کشورها را به سمت واکسن‌های mRNA سوق داده است که به نظر می‌رسد حفاظت بیشتری را ارائه می‌دهند و تقاضای بیشتری نسبت به واکسن‌های سنتی مانند AstraZeneca، Novavax یا چین و روسیه دارند.

———

چنگ از لندن گزارش داد.