رای خیابانی در مورد قوانین برنامه ریزی “مسکن مقرون به صرفه را افزایش نمی دهد” | مسکن

کمپین‌ها گفته‌اند که رفراندوم‌های کوچکی که به مالکان خانه اجازه می‌دهد قوانین برنامه‌ریزی را کاهش دهند و ساختمان‌های بزرگتر و بلندتر بسازند، خطری برای افزایش عرضه مسکن ارزان قیمت ندارند.

“آرای خیابان” قرار است در لایحه افزایش سطح و بازسازی به عنوان بخشی از آنچه وزیر مسکن، مایکل گوو، به عنوان راهی برای تقویت مشارکت دموکراتیک در خانه سازی توصیف کرده است، گنجانده شود.

اما CPRE، مؤسسه خیریه حومه شهر، گفت که این سیاست به صاحبان خانه اجازه می دهد تا فضای بیشتری داشته باشند و ارزش املاک خود را افزایش دهند، و این کار را برای خریدارانی که برای اولین بار در نردبان ملک خریداری می کنند دشوارتر می کند.

ما فکر نمی کنیم که خانه های مقرون به صرفه بیشتری ارائه کند. [it] پل ماینرز، مدیر خط مشی این گروه، گفت: خانه‌های موجود در مناطق شهری ارزان‌تر خواهد بود و هیچ تضمینی وجود ندارد که به طور کلی منجر به خانه‌های بیشتر شود.

آرای محلی بخشی از بسته جدیدی از اصلاحات برنامه ریزی است که قرار است پس از اینکه وزرا تلاش قبلی را برای اجازه دادن به توسعه دهندگان املاک برای ساختن املاک جدید بدون نیاز به درخواست مکرر برای موافقت برنامه ریزی لغو کردند، با جزئیات رونمایی می شود. دولت‌های متوالی در مواجهه با مخالفت‌های محلی پر سر و صدا با توسعه مناطق سبز و گسترش روستایی، برای تقویت خانه‌سازی تلاش کرده‌اند تا با بحران مقرون‌به‌صرفه مقابله کنند.

تلاش سال 2020 برای آزادسازی ساخت‌وساز منجر به واکنش شدید در کانون محافظه‌کاران شد و نمایندگان مجلس از جمله ترزا می این رویکرد را “بداندیشی” خواندند. دولت اکنون این احتمال را کم اهمیت جلوه می دهد که تا اواسط دهه 2020 به هدف مانیفست ساخت 300000 خانه جدید در سال دست یابد.

گوو روز چهارشنبه گفت: «حساس مهم است، اما زیبایی نیز مهم است، تعلق داشتن، دموکراسی نیز مهم است، و اطمینان از اینکه در حال ساختن جوامع هستیم.

«مردم در بحث توسعه مسکن باید شریک باشند. ما هر کاری از دستمان بر می‌آید انجام می‌دهیم تا مطمئن شویم تعداد بیشتری از خانه‌های مناسب به روش درست در مکان‌های مناسب ساخته می‌شوند. من فکر می کنم بسیار مهم است که حتی در حالی که ما به دنبال بهبود عرضه مسکن هستیم، شما نیز به دنبال ایجاد جوامعی باشید که مردم آن را دوست دارند و به آنها افتخار می کنند.”

مالکان مسکن اجتماعی گفتند هر گونه اصلاحات باید تحویل خانه های ارزان قیمت را تقویت کند. کیت هندرسون، مدیر اجرایی فدراسیون ملی مسکن، گفت: تغییرات برنامه ریزی باید «تعداد و نوع خانه های مقرون به صرفه ای را که کشور به شدت به آن نیاز دارد، ارائه دهد»، با اشاره به اینکه در حال حاضر 4.2 میلیون نفر در انگلیس به مسکن اجتماعی نیاز دارند.

رابرت جنریک، پیشین گوو به عنوان وزیر مسکن، روز سه‌شنبه گفت که دولت هدف مانیفست خود را «یک مایل کشور» از دست خواهد داد و ممکن است سال‌ها طول بکشد تا تولید دوباره به 250000 نفر در سال برسد. او گفت: «ما باید آن خانه‌ها را بسازیم زیرا صدها هزار نفر از همشهریان خود را ناامید می‌کنیم. مردم امروز بی خانمان هستند زیرا ما در ساختن آن خانه ها ناکام هستیم.»

می در مورد «آرای خیابان» به پارلمان درباره «عواقب ناخواسته» هشدار داد. او گفت: “من به خوبی می توانم موقعیتی را تصور کنم که در آن کسی همسایگان خود را در یک خیابان متقاعد می کند که با نوعی توسعه موافقت کنند که ممکن است ارزش خانه های آنها را افزایش دهد اما در واقع تأثیر منفی بر جامعه گسترده تر و محله گسترده تر دارد.”

آرای خیابانی سال گذشته توسط اندیشکده Policy Exchange با حمایت چندین معمار و برنامه ریز مرتبط با شاهزاده چارلز که از “تراکم” مناطق شهری حمایت کرده اند، تا حدی برای کاهش فشار برای ساخت و ساز در زمین های باز پیشنهاد شد.

این اندیشکده گفت: «ساکنان یک خیابان باید بتوانند با اکثریت بالایی بر سر قوانین سختگیرانه جدید برای طراحی ها به توافق برسند تا از زمین های خود استفاده بهتری کنند. به عنوان مثال، خیابانی از خانه های ییلاقی حومه شهر می تواند در مورد حق ایجاد تراس هایی به سبک گرجی توافق کند. در بسیاری از موارد، یک «طرح خیابان» اتخاذ شده ارزش خانه‌های ساکنان را به شدت افزایش می‌دهد و دلایل محکمی برای توافق بر سر آن به آنها ارائه می‌دهد.»

پیشنهاد کرد که توسعه مجدد املاک فهرست شده و قبل از 1918 باید ممنوع شود.