تولد در زمان جنگ در میان آژیرهای حمله هوایی در بیمارستان اوکراین

LVIV، اوکراین — تشخیص اتاق زایمان از بقیه بیمارستان اصلی زایمان در شهر غربی اوکراین، حتی از بیرون، آسان است. دیوار بیرونی آن پر از کیسه های شن است.

در زیرزمین کم نور، جایی که زنان باردار به شدت باید خم شوند تا از لوله‌های آب جلوگیری کنند، میز زایمان وجود دارد تا نوزاد در میان آژیرهای حمله هوایی بیاید.

استرس بخشی از زایمان است، اما قرار نیست اینگونه باشد.

از زمان تهاجم روسیه در 24 فوریه، حداقل 49 حمله به مراکز پزشکی در اوکراین هدف قرار گرفته است، از جمله یک بیمارستان زایمانی که در ماه مارس در ماریوپول بمباران شد، جایی که تصاویر آسوشیتدپرس از یک زن باردار زخمی که با برانکارد از زیر آوار بیرون آورده شده بود در سراسر جهان مشاهده شد. ، ترسیم حمله به غیرنظامیان. زن و نوزادش بعدا جان باختند.

از زمان آغاز جنگ، حدود 200 زن باردار آواره شده در اثر تهاجم روسیه به بیمارستان لویو مراجعه کرده اند. ماریا مالاچینسکا، مدیر مرکز منطقه ای پری ناتال ایالت لویو، گفت که بیش از 100 نفر زایمان کرده اند. آنها از برخی از جوامعی هستند که جهان اکنون با نام آنها را می شناسد: ماریوپل، خارکف، دونتسک، کیف.

مالاچینسکا گفت: «این استرسی که زنان در زمان جنگ دارند، تأثیر زیادی دارد و ما شاهد عوارض زیادی هستیم».

لیلیا میرونوویچ، که سرپرست بخش زایمان در بیمارستان دیگری به نام زایشگاه شهرداری لویو است، گفت که او همچنین بیش از حد طبیعی زایمان های نارس داشته است. او گفت: «زنان استرس دارند. “به خصوص خانم هایی که از ولسوالی های دیگر می آیند.”

یک زن از ماریوپل در مرکز پری ناتال ایالت لویو، مدام گریه می‌کند و پس از خروج از شهر محاصره‌شده دچار ضربه روحی شده است. مالاچینسکا گفت: «آنها از گرسنگی می مردند. ما حتی با لباس و کالسکه به آنها کمک می کنیم، زیرا آنها چیزی برای دادن به فرزندان خود ندارند.

بیرون پنجره کارگردان، پناهگاه جدیدی در حال حفر بود. به اندازه کافی بزرگ خواهد بود که بتواند انکوباتورهای مورد نیاز نوزادان نارس را در خود جای دهد.

در طبقه بالا، مادر باردار، کاترینا گالمالوا، از میکولایف، شهری که اکنون توسط نیروهای روسی اشغال شده است، با همسرش در حالی که تانک ها نزدیک می شدند و پس از سه شب خواب در راهرو در میان انفجارها، گریخت.

او می‌گوید: «روزهای اول پس از این خبر» جنگ فشار خونم بالا بود، «چون نمی‌دانی بعدش باید چه کار کنی، کجا بروی، کجا و چگونه زایمان کنی».

او فقط با مدارک، لباس زیر و لباس هایی که پوشیده بود از میکولایف فرار کرد. او گفت که محبتی که در لویو یافت، جایی که خانواده ندارد و به سرعت به پناهگاه صدها هزار نفر آواره از مناطق در معرض تهدید اوکراین تبدیل شد، غرق شد.

ناگهان آژیر به صدا درآمد و بیماران و کارکنان را به زیرزمین فرستاد تا اینکه نیم ساعت بعد هشدار لغو شد.

گالمالووا در حالی که در زیرزمینی منتظر بود و در شبکه های اجتماعی روی تلفنش می چرخید، گفت: «من نمی خواهم بچه ها در جنگ متولد شوند. و من نمی خواهم در زیرزمین یا پناهگاه زایمان کنم. من نمی خواهم هیچ بچه ای در چنین مکانی به دنیا بیاید.»

یک مادر باردار دیگر، یانا تاناناکینا، از پایتخت، کیف، گریخت و می‌خواهد برگردد. همسرش الکساندر گفت: «زندگی ادامه دارد. “هر جنگی پایان می یابد. و این یکی هم تمام خواهد شد.» او به قدری از بیمارستان زایشگاه Lviv شگفت زده شد که این زوج اکنون به فکر داشتن فرزند بعدی خود در آنجا هستند.

در یک اتاق روشن و ساکت، ناتالیا سوهوتشا به دوقلوهای تازه متولد شده خود، زلاتا و سوفیا تابید. او در روزهای اولیه جنگ زمانی که روس ها شروع به بمباران فرودگاهی در مجاورت کردند، از هاستومل در حومه کیف گریخت. شوهرش پنج دقیقه به او فرصت داد تا وسایل را جمع کند و برود.

او قبل از فرار به لویو، جایی که به دنیا آمد و خانواده اش خانه دارند، لباس نوزاد و چیزهای دیگری را برداشت.

حالا نگاه کردن به دختر بچه هایش باعث می شود جنگ را فراموش کند. او همان حواس پرتی شاد را برای هر زن آرزو می کند.

این جوان 24 ساله درباره صحبت هایش با دیگر مادران تازه آواره در بیمارستان گفت: “ما فقط در مورد نوزادان زیبا صحبت می کنیم.”

مادرش که یک پرستار بود قول داده بود برای تولد دوقلوها آنجا باشد. اما او در هوستومل ماند و بقیه فرار کردند. ناتالیا گفت که امیدوار است به زودی نزد مادرش بازگردد. کار او در املاک نیز در انتظار است.

او گفت: «کار من درباره آینده بود. “این برای خانواده های جدید بود. و این همه خرد شده است.»

او گفت که اکنون زمان بازسازی است.

———

نریمان المفتی، عکاس خبری آسوشیتدپرس در این گزارش مشارکت داشته است.

——

پوشش خبری AP از جنگ را در https://apnews.com/hub/russia-ukraine دنبال کنید